26 Władcy Sycylii

Ferdynand I Sprawiedliwy, hiszp. Fernando de Antequera – król Aragonii, Sycylii i Sardynii i Korsyki w latach 1412-1416.

Fryderyk II, niem. Friedrich II. – król Sycylii od 1198, król Rzymian (Niemiec) od 1212, książę Szwabii od 1212 do 1216, Święty Cesarz Rzymski od 1220 i król Jerozolimy od 1225 do 1228, z dynastii Hohenstaufów.

Fryderyk II – król Sycylii 1296-1337 z dynastii barcelońskiej.

Fryderyk III (IV) Sycylijski, zwany Prostym – król Sycylii od 1355 aż do śmierci, formalny książę Aten i Neopatrii jako Fryderyk II od 1355 do śmierci.

Henryk VII Hohenstauf – król Sycylii od 1211, król Rzymian od 1220 do 1235, książę Szwabii od 1216.

Jakub II Sprawiedliwy katal. Jaume II el Just, hiszp. Jaime II el Justo – król Aragonii, król Walencji, hrabia Barcelony 1291-1327, król Sycylii 1285-1296, król Majorki 1291-1295 i król Sardynii i Korsyki 1324-1327. Był młodszym synem króla Aragonii Piotra III Wielkiego i Konstancji, córki króla Sycylii Manfreda z dynastii Hohenstaufów. Jego starszym bratem był Alfons III, król Aragonii, młodszym Fryderyk, późniejszy król Sycylii.

Jan II Aragoński – król Aragonii, Sardynii i Korsyki (1458–1479) i Nawarry (1425–1479), hrabia Barcelony. Był synem Ferdynanda I i jego żony Eleanory z Alburquerque.

Konrad IV, Konrad Hohenstaufen, – jako Konrad II był królem Jerozolimy od 1228 do 1254. Jako Konrad IV był królem Niemiec w latach 1237-1254. Jako Konrad I był królem Sycylii w latach 1250-1254.

Konradyn von Hohenstaufen, znany także jako pretendent do tronu niemieckiego jako Konrad V Młody – książę Szwabii, niekoronowany król Jerozolimy w latach 1254-1268, król Sycylii.

Konstancja Sycylijska, fr. Constance de Hauteville – pogrobowa córka króla Sycylii Rogera II i jego trzeciej żony Beatrycze z Rethel, córki hrabiego Ithiera.

Manfred, wł. Manfredo – król Sycylii 1258-1266, książę Benewentu i Neapolu. Syn cesarza i króla Sycylii Fryderyka II Hohenstaufa z jego pozamałżeńskiego związku z Bianką Lancią, córką Manfreda II, margrabiego di Busca.

Marcin I Ludzki, hiszp. Martín I el Humano – król Aragonii 1396-1410 z dynastii barcelońskiej, król Walencji, Majorki, Sardynii i Korsyki, hrabia Barcelony, etc., król Sycylii 1409-1410.

Marcin I Sycylijski, zwany Młodszym, hiszp. Martín el Joven – król Sycylii od 1390 aż do śmierci na mocy iure uxoris.

Marcia (I) Sycylijska – królowa Sycylii od 1377 aż do śmierci w 1401 oraz księżna Aten i Neopatrii od 1377 do 1388, tytularna królowa Jerozolimy.

Piotr II Sycylijski – król Sycylii 1321/1337-1342 z dynastii barcelońskiej.

Piotr III Wielki – król Aragonii, Walencji, hrabia Barcelony w latach 1276-1285 oraz król Sycylii 1282-1285.

Pyrrus – król Epiru z dynastii Ajakidów w latach 307–302 p.n.e. i od 297 p.n.e. do swej śmierci, król Macedonii w latach 288–285 p.n.e., król Sycylii w latach 278–276 p.n.e.; syn króla Epiru Ajakidesa i królowej Ftii II. Znany z powiedzenia pyrrusowe zwycięstwo, które powstało od jego imienia z powodu zwycięskich bitew okupionych zbyt dużymi stratami. Autor niezachowanych Pamiętników i licznych dzieł o sztuce wojennej.

Robert Guiscard – książę Apulii, Kalabrii, Sycylii i Amalfi.

Roger I de Hauteville, nazywany Bosso, Wielki Hrabia – normański hrabia Sycylii od 1071 do 1101. Ojciec Rogera II.

Roger II de Hauteville – syn Rogera I i Adelajdy del Vasto, brat Szymona. W latach 1105–1130 hrabia Sycylii. Po śmierci księcia Wilhelma II Roger wysunął swoją kandydaturę jako nowego księcia Apulii, którą poparł siłą militarną i w rezultacie zmusił ludność Apulii do złożenia mu hołdu lennego. Swoją władzę usankcjonował składając 2 sierpnia 1128 ślub wierności przed papieżem Honoriusza II, od którego otrzymał inwestyturę księstwa Apulii, Kalabrii i Sycylii. Natomiast w Boże Narodzenie 1130 został ukoronowany przez antypapieża Anakleta II na pierwszego króla Sycylii. W trakcie swego panowania dbał o rozwój nauki, sprowadził na Sycylię wielu uczonych arabskich. Prowadził ekspansję i najazdy o charakterze łupieżczym, zajmując południową Italię oraz atakując tereny Bizancjum i północną Afrykę.

Roger III – hrabia Apulii od 1189 i król Sycylii w latach od 1192 do śmierci jako koregent ojca Tankreda z Lecce.

Roger I Trzos, norm. Roger I Borsa a. Borset, wł. Ruggero I Borsa – od 1085 książę Apulii i Kalabrii oraz Amalfi; syn Roberta Guiscarda i Siszelgajty z Salerno.

Wiktor Amadeusz II – władca z dynastii sabaudzkiej. Książę Sabaudii (1675-1730), król Sycylii (1713-1720), król Sardynii (1720-1730).

Wilhelm I Zły – król Sycylii 1154-1166 z dynastii Hauteville.

Wilhelm II Dobry – król Sycylii w latach 1166–1189.

Wilhelm III – król Sycylii w l194, początkowo jako koregent ojca Tankreda z Lecce, a od 20 lutego do października pod regencją matki Sybilli z Acerry; od 25 do 29 grudnia 1194 roku tytularny hrabia Lecce i książę Tarentu. Był ostatnim męskim przedstawicielem normańskiego rodu Hauteville na tronie sycylijskim.