WAmpyx – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida. Żył na przełomie ordowiku i syluru.
WAsaphus - rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida.
WBolbochasmops – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida.
WBumastus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Corynexochida.
Ceraurus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie ordowiku i dewonu.
WChasmops – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida.
WCheirurus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie od późnego kambru do środkowego dewonu.
WDiacalymene – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie ordowiku i syluru. Długość ciała do 10 cm.
WDikelocephalus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida. Żył w okresie kambru i ordowiku. Jego skamieniałości znaleziono w Europie i Ameryce Północnej.
Flexicalymene – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie ordowiku i syluru.
Gravicalymene – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie ordowiku, syluru i dewonu.
Han solo – gatunek trylobita, jedyny przedstawiciel rodzaju Han z rzędu Agnostida. Jego skamieniałości znaleziono w ordowickiej formacji Zitai w północnej części prowincji Hunan w południowych Chinach. Gatunek opisał Samuel Turvey. Skamieniałości obejmują cephalon i dwa pygidia. Zaliczono go do rodziny Diplagnostidae, podrodziny Pseudagnostinae; uznano, że najbliżej spokrewnionym rodzajem był Pseudorhaptagnostus.
WHoekaspis – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida. Żył w okresie wczesnego ordowiku.
WIllaenus – wymarły rodzaj trylobitów, żyjący w okresie ordowickim i sylurskim.
Isotelus – rodzaj trylobita z rodziny Asaphidae żyjącego w późnym ordowiku na obecnych terenach Ameryki Północnej. Obejmuje największe znane trylobity i jedne z największych stawonogów wszech czasów. Gatunek typowy rodzaju, I. gigas został opisany w 1824 roku przez Jamesa Ellswortha DeKaya. Pozostałe gatunki należące do tego rodzaju to I. brachycephalus, I. latus, I. maximus i I. rex – nazwy I. brachycephalus i I. maximus bywały często używane zamiennie i przynajmniej w części mogą odnosić się do tego samego gatunku. Isotelus rex został opisany w 2003 roku w oparciu o tarczę grzbietową, której zachowana część mierzy około 68 cm długości i jest największą znaną skamieniałością trylobita. Olbrzymie rozmiary Isotelus nie są przykładem „polarnego gigantyzmu” – powszechnego u współczesnych stawonogów i równonogów – i nie mogą być powiązane z niską temperaturą wody lub koncentracją tlenu w atmosferze w skali globalnej ani lokalnej, gdyż dowody paleośrodowiskowe i paleogeograficzne sugerują, że żył w płytkich, ciepłych wodach. Analiza funkcjonalna morfologii oraz skamieniałe odciski brzusznej strony trylobita na dnie sugerują, że Isotelus był prawdopodobnie drapieżnikiem lub padlinożercą.
WLeonaspis – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Lichida. Żył w okresie ordowiku, syluru i dewonu.
Lloydolithus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida. Żył w okresie ordowiku. Jego skaminiałości znaleziono w Europie.
WMegalaspides – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida.
WNaraoia – rodzaj niewielkiego trylobita z rzędu Nektaspida i rodziny Naraoiidae.
WNieszkowskia – rodzaj trylobitów, z rzędu Phacopida. Żył w okresie ordowiku (arenig–karadok). Skamieniałości znane są z Europy i Ameryki Północnej. Nazwa rodzaju upamiętnia polskiego przyrodnika Jana Nieszkowskiego.
WOnnia - rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida.
WPseudogygites – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Asaphida. Żył w okresie ordowikuu.
Selenopeltis – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Lichida. Żył w okresie ordowiku. Jego skamieniałości znaleziono w Afryce.
Sphaerexochus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Phacopida.
WTriarthrus – rodzaj stawonogów z wymarłej gromady trylobitów, z rzędu Ptychopariida. Żył w okresie ordowiku. Jego skamieniałości znaleziono w USA, Kanadzie i Skandynawii.