W

Stułbiopławy (Hydrozoa) – gromada parzydełkowców (Cnidaria), obejmująca około 3500 gatunków, w większości morskich, charakteryzujących się stadium drobnej meduzy z welum wzdłuż krawędzi, wicią komórki parzydełkowej zamienioną w knidocyl oraz występowaniem przemiany pokoleń (metageneza). Do nielicznych gatunków słodkowodnych należą pospolite stułbie z rodzaju Hydra. W rozwoju stułbiopławów występują dwie postacie dorosłe lub jedna z nich. Polipa, zwanego hydropolipem, charakteryzuje jednolita jama chłonąco-trawiąca bez przegród (septum). U meduzy, zwanej hydromeduzą, występuje żagielek, a gonady powstają pod ektodermą. Najstarsze stułbiopławy znane są z późnego prekambru.

W

Anthomedusae – Rząd stułbiopławów. Obejmuje około 56 rodzin.

W

Bathyphysa conifera – gatunek morskich pelagicznych rurkopławów z rodziny Rhizophysidae, występujących w zachodniej części Oceanu Atlantyckiego, opisany po raz pierwszy przez Theophila Rudolfa Studera w 1878 roku. Jego wygląd upodabnia go do Latającego Potwora Spaghetti.

W

Crossota millsae – gatunek meduzy głębinowej. Zwierzę to odkryto w okolicach Rowu Mariańskiego na Pacyfiku. Zaobserwowano je po raz pierwszy na głębokości 3700 metrów i zaklasyfikowano do rodzaju Crossota. 30 października 2018 roku gatunek zaobserwowany i sfilmowany został także w okolicach Portoryko i Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych na głębokości 1015 metrów.

W

Dendrogramma – rodzaj zwierząt obejmujący dwa gatunki: D. enigmatica i D. discoides, zidentyfikowane w 2014 pośród zbioru okazów zebranych w 1986. Są to niewielkie organizmy żyjące w oceanie. Pierwotnie zaliczono je do królestwa zwierząt, nie przypisując ich definitywnie do żadnego typu; stworzono dla nich natomiast rodzinę Dendrogrammatidae. Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez O'Harę i współpracowników (2016) wykazała przynależność Dendrogramma do parzydełkowców; z analizy wynika, że Dendrogramma jest rurkopławem z rodziny Rhodaliidae.

W

Ectopleura larynx – zwierzę z gromady stułbiopławów żyjące u wybrzeży Wielkiej Brytanii i obu Ameryk opisane po raz pierwszy pod nazwą Tubularia larynx.

W

Gałęzatka, kordylofora – gatunek kolonijnego, słonawowodnego jamochłona z gromady stułbiopławów. Należy do przedstawicieli tej gromady, tworzących tzw. mech morski – kożuch, porastający rozmaite podwodne przedmioty. Tworzą go silnie porozgałęziane kolonie, wyróżniające się nieprzyjemnych zapachem. Złożone są one z posiadających delikatną osłonkę gałązek, na których znajdują się setki nagich polipów o niewielu nitkowatych, luźno umieszczonych na ich powierzchni czułkach. Kolonie te dzielą się na męskie i żeńskie. Ich wysokość wynosi 2-4 cm, przy wysokości polipów 1-2 mm.

W

Hederyka Rydera, meduzka słodkowodna – słodkowodny gatunek stułbiopława.

W

Hydra (stułbia) – rodzaj stułbiopławów (Hydrozoa) obejmujący około 30 gatunków, w tym występujące w Polsce:Hydra attenuata – stułbia pospolita, Hydra circumcincta, Hydra oligactis – stułbia szara, Hydra oxycnida, Hydra stellata, Hydra viridis – stułbia zielona.

W

Hydridae – rodzina stułbiopławów. Zamieszkują stawy wodne i inne zbiorniki wodne. Rozmnażają się płciowo jak i przez pączkowanie. Ich wysokość osiąga do 25 mm.

W

Obelia (Obelia) – rodzaj parzydełkowców z gromady stułbiopławów (Hydrozoa).

W

Praja (Praya) - rodzaj stułbiopławów z rzędu rurkopławów. Kolonie o długim pniu, na szczycie z narządem hydrostatycznym w postaci zbiornika olejowego i z dwoma dzwonami pływnymi, leżącymi naprzeciw siebie. Na pniu osadzone są liczne kormidia.

W

Rurkopławy, cewiopławy (Siphonophora) – rząd wyłącznie morskich, pelagicznych stułbiopławów (Hydrozoa) tworzących swobodnie pływające, wielopostaciowe kolonie złożone z osobników polipowatych i meduzowatych. Kolonie ich składają się z głównego pnia, na którym osadzone są osobniki o różnej budowie i mające różne znaczenie fizjologiczne. Osobniki meduzowate służą albo do lokomocji jako dzwony pływne i komory powietrzne, albo wytwarzają komórki rozrodcze. U większości rurkopławów pień jest długi, a osobniki rozmieszczone są na całej jego długości. Wyróżnia się rurkopławy o wydłużonej łodydze i licznych trofozoidach, należące do podrzędu Siphonanthae oraz rurkopławy charakteryzujące się szerokim pniem w kształcie krążka i jednym tylko trofozoidem, należące do podrzędu Disconanthae. Jest to wynik dywergencji filogenetycznej. Rurkopławy występują w ciepłych, pełnosłonych morzach, głównie tropikalnych i subtropikalnych. Przykładowym przedstawicielem jest żeglarz portugalski.

W

Sertularia, w języku polskim również rozkrzelipka - rodzaj dużych morskich jamochłonów kolonijnych z gromady stułbiopławów. Należy do tych przedstawicieli tej gromady, którzy tworzą porastający przedmioty podwodne kożuch, zwany mchem morskim. Rozkrzelipki występują wyłącznie w postaci polipów. Polipy zaopatrzone w kielichowate osłony i umieszczone po dwóch stronach łodygi kolonii. Kolonie silnie porozgałęziane, przypominające wodorosty, osiągają wysokość do 70 cm. Sertularie żyją na dnie poniżej strefy pływów. Zasiedlają również morza Europy, w tym Bałtyk. Ich kolonie używane są po wysuszeniu i zabarwieniu do ozdabiania wnętrz.

W

Stułbia bezczułkowa - gatunek maleńkiego, trudnego do zauważenia, samotnie żyjącego słonawowodnego jamochłona z gromady stułbiopławów. Jego cechą charakterystyczną jest zupełny brak czułków.

W

Stułbia pospolita – słodkowodny stułbiopław z rodziny Hydridae. Osobniki Hydra vulgaris osiągają do 3 cm wzrostu. Zamieszkują stawy wodne i inne zbiorniki wodne. Ubarwione są na brązowo.

W

Stułbia szara – słodkowodny stułbiopław z rodziny Hydridae. Osobniki Hydra oligactis osiągają do 3 cm długości, a ubarwione są na szaro.

W

Stułbia zielona – słodkowodny stułbiopław z rodziny Hydridae. Długość do 3 cm. Spodnią częścią ciała (stopą) przytwierdza się do kamieni albo do roślin. Na wolnym końcu ciała znajduje się otwór gębowy otoczony długimi czułkami. Żywi się drobnymi zwierzętami. Żyje w stawach hodowlanych, jeziorkach, odnogach rzek itp.

W

Turritopsis dohrnii – gatunek niewielkiego stułbiopława z rodziny Oceanidae.

W

Turritopsis nutricula – gatunek stułbiopława. Przed wyodrębnieniem z niego gatunku Turritopsis dohrnii uznawany był za jedynego przedstawiciela królestwa zwierząt posiadającego zdolność całkowitego powrotu do stadium niedojrzałego płciowo po osiągnięciu dojrzałości płciowej, co potencjalnie pozwala na biologiczną nieśmiertelność.

W

Żeglarz portugalski, bąbelnica bąbelcowa, żywłoga, aretuza – mocno parzący gatunek rurkopława z rodziny Physaliidae, kosmopolityczny, kolonijny parzydełkowiec, obejmujący kilkadziesiąt osobników wspólnie żyjących. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Physalia i jedynym rurkopławem występującym w dużych skupiskach. Ma charakterystyczny, unoszący się na powierzchni wody pęcherz (pneumatofor) zakończony małym żagielkowatym grzebieniem służącym do przemieszczania się kolonii. Od spodu zwisają polipy spełniające funkcje rozrodcze lub odżywcze, z których te ostatnie mogą osiągać długość kilkunastu metrów. Żeglarz portugalski ma bardzo silne parzydełka, które mogą być groźne dla człowieka.