
Albrecht II Kulawy – książę austriacki.

Albrecht III Habsburg – książę austriacki. Albrecht III był synem Albrechta II Kulawego i Joanny von Pfirt.

Bernard von Spanheim – książę Karyntii z dynastii Spanheimów (Sponheimów).

Bertold I zwany Brodatym – książę Karyntii w latach 1061–1077 z rodu Zähringen.

Ernest Żelazny – książę Styrii, Karyntii i Krainy.

Fryderyk III – król Niemiec od 1440, święty cesarz rzymski od 1452, książę austriacki od 1457, arcyksiążę od 1453, z dynastii Habsburgów. Był synem Ernesta Żelaznego, księcia Styrii, i Cymbarki mazowieckiej, córki Siemowita IV.

Henryk II Kłótnik – książę bawarski z dynastii Ludolfingów. Syn i następca Henryka I.

Henryk VI Karyncki – król Czech w 1306 i 1307–1310, hrabia Tyrolu, książę Karyntii i Krainy w latach 1295–1335, tytularny król Polski 1306 i 1307–1310.

Konrad I Karyncki, – książę Karyntii od 1004.

Leopold III Habsburg – książę austriacki.

Meinhard II – hrabia Gorycji i Tyrolu, książę Karyntii.

Otto I, zwany Otto von Worms – książę Karyntii w latach 978-983 i 995-1002 i hrabia Wormacji od 955.

Otto III (II) – hrabia Gorycji i Tyrolu, książę Karyntii od 1295 roku aż do śmierci, do 1305 z bratem Ludwikiem, do końca życia z Henrykiem.

Otton Wesoły, niem. Otto der Fröhliche – książę Austrii, Styrii i Karyntii z dynastii Habsburgów.

Przemysł II Ottokar – król Czech w latach 1253-1278 z dynastii Przemyślidów.

Rudolf I – król niemiecki od 1273 do 1291 roku. Pochowany w Spirze.

Rudolf IV Założyciel – książę Austrii w latach 1358-1365, z dynastii Habsburgów.

Welf III – książę Karyntii od 1047, ostatni przedstawiciel starszej linii dynastii Welfów.

Wilhelm Uprzejmy, niem. der Freundliche – książę austriacki z dynastii Habsburgów, syn Leopolda III, założyciela leopoldyńskiej linii Habsburgów, i księżniczki mediolańskiej Viridis Visconti.