WFilip I Piękny, także Filip I Kastylijski – książę Burgundii 1482-1506, król Kastylii 1504-1506, syn cesarza Maksymiliana I Habsburga i jego pierwszej żony, Marii Burgundzkiej. Filip I był pierwszym przedstawicielem dynastii Habsburgów w Hiszpanii.
WFilip II (ur. 21 maja 1527 w Valladolid, zm. 13 września 1598 w Eskurialu) – król Neapolu i Sycylii w latach 1554–1598, władca Niderlandów w latach 1555–1598, król Hiszpanii w latach 1556–1598 i Portugalii w latach 1580–1598 jako Filip I, z dynastii Habsburgów. Syn Karola V Habsburga oraz Izabelli Aviz. Ojciec króla Hiszpanii i Portugalii, Filipa III. W historiografii hiszpańskiej jest, obok swojego ojca, zaliczany do tak zwanych Habsburgów większych (mayores), w odróżnieniu od swoich potomków, Habsburgów mniejszych (menores). Stworzył pierwsze w dziejach supermocarstwo o zasięgu globalnym, obejmujące dużą część Europy i wszystkie jej kolonie, w tym Amerykę, wybrzeże Afryki i Indii oraz Filipiny. Wtedy właśnie ukuto wyrażenie imperium, w którym Słońce nigdy nie zachodzi ; również w sferze kultury nastał wtedy złoty wiek Hiszpanii.
WFilip III Dobry – od 1419 książę Burgundii, hrabia Flandrii, Artois i Burgundii (Franche-Comté). Syn Jana bez Trwogi i Małgorzaty Bawarskiej.
WFilip IV – król Hiszpanii i Portugalii jako Filip III. Syn Filipa III i Małgorzaty Habsburg, córki arcyksięcia Karola II Styryjskiego.
WFilip V – król Hiszpanii z dynastii Burbonów panujący w latach 1700–1724 i 1724–1746.
WFranciszek II (I) Habsburg – w latach 1792–1806 ostatni święty cesarz rzymski, król Czech i Węgier w latach 1792–1835, pierwszy cesarz Austrii 1804–1835. Syn Leopolda II i Marii Ludwiki Burbon, księżniczki hiszpańskiej. Ojciec Ferdynanda I oraz Marii Ludwiki, drugiej żony Napoleona Bonaparte.
WAlbrecht VII Habsburg – arcyksiążę austriacki, wicekról Portugalii, namiestnik hiszpańskich Niderlandów, arcybiskup Toledo w latach 1595–1598, kardynał w latach 1577–1598, młodszy syn cesarza Maksymiliana II Habsburga i Marii Hiszpańskiej, córki cesarza Karola V Habsburga.
WIzabela Klara Eugenia Habsburg – infantka hiszpańska i portugalska, arcyksiężna austriacka, namiestniczka i współwładczyni Niderlandów Hiszpańskich, najstarsza córka króla Hiszpanii i Portugalii Filipa II Habsburga i jego trzeciej żony, Elżbiety de Valois, córki króla Francji Henryka II.
WJan II Pokojowy – książę Brabancji, Lothier i Limburgii z dynastii z Louvain.
WJoanna Brabancka – pochodząca z dynastii z Louvain księżna Brabancji i Limburgii.
WJózef II Habsburg – święty cesarz rzymski w latach 1765–1790, przedstawiciel absolutyzmu oświeconego, w czasie urzędowania wdrożył wiele reform dotyczących systemu podatkowego i szkolnictwa, wprowadził silne scentralizowane rządy, tolerancję religijną, ograniczył wpływy duchowieństwa i zniósł poddaństwo osobiste chłopów.
WKarol II – król Hiszpanii w latach 1665–1700, syn Filipa IV i jego drugiej żony Marianny Habsburg, córki cesarza Ferdynanda III Habsburga. Na jego cześć nazwano, założone w 1666 w Belgii, miasto Charleroi oraz archipelag Karoliny w zachodniej części Oceanu Spokojnego.
WKarol Śmiały, Karol Zuchwały, fr. Charles le Téméraire – książę Burgundii 1467–1477 z bocznej linii francuskich Walezjuszów. Syn księcia Burgundii Filipa III Dobrego i Izabeli Aviz, córki króla Portugalii Jana I Dobrego.
WKarol V – król Hiszpanii w latach 1516–1556 jako Karol I i wybrany cesarz rzymski w latach 1519–1556 z dynastii Habsburgów. Najstarszy syn Filipa I i Joanny Szalonej.
WKarol VI Habsburg – cesarz, król Węgier i Czech oraz arcyksiążę Austrii od 1711, ostatni męski przedstawiciel dynastii Habsburgów. Był drugim synem Leopolda I Habsburga i Eleonory Magdaleny z Wittelsbachów. Jego żoną była Elżbieta Krystyna Welf, z którą miał czworo dzieci.
WLeopold II Habsburg-Lotaryński – wielki książę Toskanii od 1765 roku, a także Święty Cesarz Rzymski oraz król Węgier i Czech od 1790 roku. Syn Marii Teresy Habsburg i Franciszka I Lotaryńskiego.
WMaria Burgundzka – księżna Burgundii, Luksemburga oraz Brabancji.
WMaria Teresa Walburga Amalia Christina von Habsburg – córka cesarza Karola VI Habsburga i księżniczki Elżbiety z Brunszwiku-Wolfenbüttel, córki Ludwika Rudolfa, księcia brunszwickiego na Lüneburgu, królowa Czech i Węgier, niekoronowana cesarzowa od 1745.