W†Anthracotheriidae – rodzina wymarłych ssaków parzystokopytnych spokrewnionych z dzisiejszymi hipopotamowatymi.
WAnthracotherium – rodzaj wymarłego ssaka parzystokopytnego z rodziny Anthracotheriidae spokrewnionych z dzisiejszymi hipopotamowatymi.
WArchaeotherium – wymarły rodzaj ssaka z rzędu parzystokopytnych, przedstawiciel megafauny, żyjący we wczesnym oligocenie. Odnaleziony został w USA w takich stanach jak: Dakota Północna, Dakota Południowa, Wyoming, Nebraska. Był krewnym dzisiejszych pekari i innych kopytnych. Przypominał prawdopodobnie wielką pekari o groźnych kłach i guzach na głowie. Rozmiary to wysokość 1,2 m w kłębie i 2m na długość.
WCamelops – rodzaj wymarłych wielbłądowatych żyjących od środkowego pliocenu po schyłek plejstocenu. Zasiedlał zachodnią i środkową część Ameryki Północnej, od Alaski po południowy Meksyk, jego skamieniałości znaleziono też w Hondurasie.
WCamelops hesternus - wymarły prehistoryczny ssak z rodziny wielbłądowatych, dużo większy od współcześnie żyjących wielbłądów. Zamieszkiwał w plejstocenie Amerykę Północną od Alaski do środkowego Meksyku. Osiągał 3,6 metra wysokości i 1200 kg wagi. Szkielety tych ssaków odnajdywano w Kalifornii. Wymarł ok. 10 tys. lat temu.
W†Capromeryx minor - mała, wymarła antylopa z rodziny widłorogich zamieszkująca w plejstocenie Amerykę Północną. Szkielety tej antylopy przypominającej gazelę odnajdywano w Rancho la Brea w Kalifornii. Osiągała wysokość 60 centymetrów i ważyła 10 kilogramów. Samce posiadały rogi, a samice nie.
WClimacoceratidae – rodzina wymarłych ssaków spokrewnionych z dzisiejszymi żyrafowatymi. Żyły w Afryce w miocenie. Zwierzęta te były niegdyś włączane do rodziny Palaeomerycidae, a także do żyrafowatych, dopiero w 1978 Hamilton stworzył dla nich odrębną rodzinę. Od dzisiejszych żyrafowatych odróżniało je poroże.
WDaeodon – wymarły rodzaj ssaka należącego do rodziny Entelodontidae, żyjący 20-18 milionów lat temu w Ameryce Północnej.
WDichobunidae – rodzina wymarłych ssaków należących do parzystokopytnych. Zamieszkiwały Europę, Azję i Amerykę Północną w eocenie i oligocenie. Należą do niej jedne z najwcześniejszych parzystokopytnych, takie, jak Diacodexis.
W†Entelodontidae – wymarła rodzina wszystkożernych ssaków, dalekich krewnych dzisiejszych świniowatych i innych nieprzeżuwających parzystokopytnych. Zamieszkiwały one lasy Europy, Azji i Ameryki Północnej w eocenie, oligocenie i wczesnym miocenie – 45 do 18 milionów lat temu. Największe gatunki z tej rodziny mogły dorastać do około 2 metrów wysokości, około 3 metrów długości i ważyć mniej więcej 2 tony. Posiadały mózg wielkości pięści. Spożywały zarówno mięso upolowanych przez siebie ofiar, jak i padlinę, a swoją dietę wzbogacały roślinnością.
WHyracotherium – rodzaj jednego z najstarszych nieparzystokopytnych z rodziny Palaeotheriidae, daleki przodek konia.
WIndohyus – rodzaj ssaka z rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla) żyjącego w środkowym eocenie, około 48 mln lat temu, na terenie dzisiejszej Azji. Jego nazwa oznacza „indyjska świnia”.
WMerycoidodontidae – rodzina wymarłych ssaków należących do parzystokopytnych, podobnie bliskim przeżuwaczom i świniokształtnym. Większość z nich była roślinożercami o krótkiej twarzoczaszce, dorastającymi wielkości owcy, aczkolwiek niektóre osiągały rozmiary dzisiejszej krowy. Posiadały kły, ciężkie ciało, długi ogon i krótkie stopy zaopatrzone w 4 palce zakończone kopytkami.
WOreodonta − zwana czasami po angielsku przeżuwającymi świniami grupa przeżuwających ssaków kopytnych o krótkim pysku i kłach przypominających ciosy. Część z lepiej poznanych form przypominało dzisiejsze świnie, dlatego też grupę włączano do świniokształtnych. Współczesny pogląd sytuuje je bliżej wielbłądowatych. Nazwa naukowa Oreodonta oznacza "górskie zęby" i odnosi się do wyglądu trzonowców. Większość przedstawicieli osiągała rozmiary owcy. Niektórzy dorównywali wielkością bydłu domowemu. Byli ciężko zbudowani. Krótkie kończyny kończyły się czterema kopytkami. W przeciwieństwie do dzisiejszych przeżuwaczy posiadały długi ogon.
WOsbornoceros - prehistoryczny widłoróg zamieszkujący Amerykę Północną pod koniec miocenu 7-6 mln lat temu.
WProtoceratidae – rodzina wymarłych ssaków, zaliczanych do parzystokopytnych. Zamieszkiwały Amerykę Północną od środkowego eocenu do wczesnego pliocenu.
W†Synthetoceras - prehistoryczny ssak parzystokopytny zamieszkujący Amerykę Północną pod koniec miocenu 5 mln lat temu do końca pliocenu 2,5 mln lat temu.