15 Zgrupowania Armii Krajowej

Batalion „Oaza” – zgrupowanie Armii Krajowej utworzone wiosną 1944 roku w 5. Rejonie V Obwodu AK warszawskiego Dolnego Mokotowa, uczestniczące w powstaniu warszawskim.

Zgrupowanie „Chrobry II” lub Grupa „Chrobry II” – zgrupowanie Armii Krajowej powstałe 1 sierpnia 1944 w Warszawie, z różnych oddziałów, początkowo jako kilka kompanii i samodzielnych oddziałów, następnie jako dwa bataliony. Zgrupowanie walczyło w zachodniej części Śródmieścia-Północnego pomiędzy ul. Towarową od zachodu Al. Jerozolimskimi od południa, ul. Sosnową od wschodu i ul. Łucką i Ceglaną od północy. 20 września zgrupowanie weszło w skład 15 Pułku Piechoty „Wilków” AK jako 1 i 2 batalion.

III Zgrupowanie „Konrad” – zgrupowanie Rejonu 1 Obwodu Śródmieście AK działające od wiosny 1943. W trakcie powstania warszawskiego walczące od 1 sierpnia do 5 sierpnia na Powiślu. Od 5 sierpnia weszło w skład Grupy Bojowej „Krybar”, zaś od 20 września tworzyło 2 kompanię strzelców I batalionu 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej AK.

Zgrupowanie „Radosław” – kryptonim zgrupowania oddziałów Kedywu, które zostało utworzone przed wybuchem powstania warszawskiego.

Zgrupowanie „Róg” – utworzone na Starym Mieście 1 sierpnia 1944, na początku powstania warszawskiego. Zgrupowanie "Róg" należało do Obwodu I – Śródmieście, Zgrupowanie od 7 sierpnia weszło w skład Grupy AK "Północ". Dowódcą zgrupowania był - mjr Stanisław Błaszczak "Róg" ,a następnie kpt. Jerzy Czarski "Czahar".

IV Zgrupowanie „Gurt” – zgrupowanie Armii Krajowej biorące udział w walkach w okresie powstania warszawskiego w Śródmieściu-Północ. Nazwa grupowania pochodzi od pseudonimu dowódcy kpt. Kazimierza Czapli „Gurt”. 23 września 1944 zgrupowanie zostało przekształcone w 3 batalion 15 Pułku Piechoty „Wilków” AK.

Zgrupowanie Krybar – właściwie Grupa Bojowa „Krybar” – zgrupowanie Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim, na terenie Powiśla w Rejonie I Obwodu Śródmieście AK od 5 sierpnia do 3 września 1944.

Zgrupowanie „Kryska” – zgrupowanie wojskowe Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim, utworzone 8 sierpnia 1944, na Czerniakowie. Od 28 sierpnia zostało przemianowane na III Batalion „Kryska” w odcinku wschodnim „Podobwodu Śródmieście Południowe”. Od 7 września zgrupowanie podlegało dowódcy odcinka czerniakowskiego płk. Janowi Mazurkiewiczowi „Radosław”. Zgrupowanie walczyło do upadku Czerniakowa 23 września 1944.

Zgrupowanie Pułku Baszta – jednostki wojskowe Armii Krajowej walczące w okresie okupacji niemieckiej w Polsce oraz biorące udział w walkach w okresie powstania warszawskiego. Odznaczone srebrnym krzyżem Orderu Virtuti Militari za walki w powstaniu warszawskim.

Zgrupowanie „Siekiera” lub V Zgrupowanie – oddział Armii Krajowej, wywodzący się ze scalonych z Armią Krajową oddziałów: Organizacji Wojskowej „Wilki” oraz „Polska Niepodległa”, działający w konspiracji oraz walczący w powstaniu warszawskim. Oddział stanowił V Zgrupowanie Rejonu 2 Obwodu Śródmieście AK, pod dowództwem por. Romana Rożałowskiego „Siekiera”. Jako samodzielne zgrupowanie działało od 1 do 7 sierpnia 1944. Od 8 sierpnia dwie kompanie 2 i 4 weszły w skład Zgrupowania „Kryska”, zaś 1 i 3 kompania zostały oddelegowane do dyspozycji dowództwa Podobwodu Śródmieście Południowe.

Zgrupowanie „Żaglowiec” – konspiracyjne oddziały kadrowe 21 Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy” działające od października 1939. Od 1940 podporządkowane Związkowi Walki Zbrojnej i wcielone jako Rejon I Obwodu Żoliborz ZWZ-AK, kryptonim „1/17”, XXII-21”. Od 1 sierpnia 1944 oddziały walczyły w powstaniu warszawskim jako Zgrupowanie „Żaglowiec”. Od 9 sierpnia do 30 września ponownie jako 21 Pułk Piechoty „Dzieci Warszawy”.

Zgrupowanie „Żmija” – oddziały bojowe Armii Krajowej Rejonu 2 – Marymont „XXII-22” Obwodu Żoliborz ZWZ-AK, działające od 1941 w okresie okupacji niemieckiej w Polsce, jako struktury Rejonu 2 – Marymont, oraz biorące od 1 sierpnia 1944 udział w walkach w okresie powstania warszawskiego. Oddziały te walczyły na Marymoncie, Dolnym Żoliborzu, oraz w Puszczy Kampinoskiej. Po 15 września 1944 zgrupowanie zostało rozwiązane, tworząc kompanię „Szrapnel” podporządkowaną Zgrupowaniu „Żyrafa”, zaś od 29 września walczyły jako odrębne plutony w poszczególnych zgrupowaniach powstańczych.

Zgrupowanie „Żniwiarz” – oddział bojowy Armii Krajowej, działający od sierpnia 1942 jako grupa dywersyjna obwodu Żoliborz Armii Krajowej. Od 1943 stanowił oddział dywersyjno-bojowy „DB-17” Kedywu. W połowie 1943, w ramach obwodu, oddział został przekształcony w 9 Kompanię Dywersyjną. W okresie powstania warszawskiego kompania stanowiła odwód dowódcy obwodu jako zgrupowanie „Dywersja Bojowa XII-9”, od 5 sierpnia nazwane zgrupowaniem „Żniwiarz”. 20 września 1944, po utworzeniu 8 Dywizji Piechoty AK im. Romualda Traugutta, oddział pozostawał w dyspozycji dowódcy dywizji. 30 września 1944 wraz z pozostałymi oddziałami dywizji poszedł do niewoli.

Zgrupowanie „Żubr” – oddziały bojowe Armii Krajowej Rejonu 3 – Bielany „XXII-3” Obwodu Żoliborz ZWZ-AK, działające od 1941 w okresie okupacji niemieckiej w Polsce, jako struktury Rejonu 3 – Bielany, oraz biorące od 1 sierpnia 1944 udział w walkach w okresie powstania warszawskiego. Oddziały te walczyły na Bielanach, w Puszczy Kampinoskiej, oraz na Marymoncie walczące w okresie powstania warszawskiego w obwodzie „Żywiciel”.

Zgrupowanie Żyrafa – oddziały bojowe Armii Krajowej Rejonu IV Powązki Obwodu Żoliborz AK, walczące w okresie powstania warszawskiego.