WPolska pomoc Żydom w czasie II wojny światowej – ogół pomocy polskich organizacji humanitarnych, rządu polskiego na uchodźstwie, struktur państwa podziemnego oraz ludności cywilnej RP jaka została skierowana wobec ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej w latach 1939–1945. Zawiera się w niej działalność informacyjna związana z prześladowaniami oraz zbrodniami dokonywanymi przez okupanta niemieckiego na ludności żydowskiej, a także pomoc materialna mająca wymiar humanitarny oraz ukrywanie Żydów przed deportacją do gett oraz obozów koncentracyjnych.
WAkcja Getto – kryptonim akcji zbrojnych polskiego Państwa Podziemnego w czasie powstania w getcie warszawskim mających na celu pomoc powstańcom. Nazwę nadano szeregowi akcji bojowych przeprowadzonych przez Armię Krajową w czasie powstania pomiędzy 19 kwietnia 1943 a 16 maja 1943 roku.
WGrupa Ładosia, inaczej grupa berneńska – nazwa nadana polskim dyplomatom oraz działaczom żydowskim, którzy wspólnie stworzyli w Szwajcarii w czasie II wojny światowej system nielegalnej produkcji paszportów południowo- i środkowoamerykańskich dla ratowania europejskich Żydów od zagłady.
WMord na rodzinie Lubkiewiczów – zbrodnia na trzech osobach narodowości polskiej – Leonie Lubkiewiczu, Mariannie Lubkiewicz, Stefanie Lubkiewiczu – dokonana 13 stycznia 1943 roku przez okupantów niemieckich we wsi Sadowne w obecnym powiecie węgrowskim.
WMord w Pustelniku – zbrodnia dokonana jesienią 1943 roku na rodzinie Banaszków przez okupanta niemieckiego w miejscowości Pustelnik koło Warszawy.
WMuzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej – muzeum w Markowej. Otwarte 17 marca 2016 roku.
WNiemieckie represje wobec Polaków pomagających Żydom – represje zastosowane przez niemieckie władze okupacyjne wobec obywateli polskich pochodzenia nieżydowskiego, którzy udzielali pomocy Żydom prześladowanym i eksterminowanym przez III Rzeszę w latach 1939–1945.
WNota Raczyńskiego – oficjalna nota dyplomatyczna Rządu RP na uchodźstwie z 10 grudnia 1942 roku sygnowana przez ministra spraw zagranicznych Edwarda Raczyńskiego dotycząca prześladowania oraz zbrodni dokonywanych na ludności żydowskiej w okupowanej przez Niemców Polsce. Stanowiła pierwszy oficjalny raport o holokauście informujący zachodnią opinię publiczną o zbrodniach. Było to również pierwsze oficjalne wystąpienie jednego z rządów w obronie wszystkich Żydów prześladowanych przez hitlerowskie Niemcy - nie tylko obywateli swego kraju.
WProtest Zofii Kossak-Szczuckiej – dokument z czasów II wojny światowej, dotyczący zdecydowanej niezgody polskich środowisk katolickich wobec zagłady Żydów na terenie okupowanej Polski.
WRaporty Pileckiego – nazwa raportów z obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau autorstwa Witolda Pileckiego, który na polecenie Armii Krajowej stworzył w obozie ruch oporu pod nazwą Związek Organizacji Wojskowej (ZOW). Napisane po ucieczce Pileckiego z obozu, były jednocześnie podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz. Obok raportów Karskiego są pierwszym źródłem na temat Holokaustu na świecie oraz cennym świadectwem dokumentalnym.
WThe Mass Extermination of Jews in German Occupied Poland – broszura wydana przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie w dniu 10 grudnia 1942 adresowana do 26 rządów, które podpisały Deklarację Organizacji Narodów Zjednoczonych. Był to pierwszy oficjalny dokument informujący zachodnią opinię publiczną o Holokauście w okupowanej przez Niemców Polsce.
WTymczasowy Komitet Pomocy Żydom (Żegota) – polska organizacja podziemna powołana 27 września 1942 z inicjatywy Zofii Kossak-Szczuckiej i Wandy Krahelskiej-Filipowicz.
WZbrodnia w Markowej (1944) – mord na szesnastu osobach narodowości polskiej i żydowskiej dokonany przez okupantów niemieckich we wsi Markowa pod Łańcutem.
WZbrodnia w Paulinowie – akcja pacyfikacyjna przeprowadzona przez okupantów niemieckich 24 lutego 1943 we wsi Paulinów w powiecie sokołowskim. Jej ofiarą padło 11 Polaków udzielających pomocy Żydom oraz trzech uciekinierów korzystających z ich wsparcia.
WZbrodnia w Świesielicach – akcja pacyfikacyjna przeprowadzona przez niemieckich żandarmów 7-8 grudnia 1942 we wsi Świesielice nieopodal Ciepielowa, której ofiarą padły polskie rodziny podejrzewane o udzielanie pomocy partyzantom i Żydom.