W

Brzuch – dolna część tułowia pomiędzy klatką piersiową a miednicą. W osłoniętym mięśniami brzuchu znajduje się jama brzuszna.

W

Dół łokciowy – trójkątny obszar zlokalizowany na przedniej stronie zgięcia łokciowego człowieka.

W

Dół pachowy – przestrzeń, która oddziela klatkę piersiową od ramienia. Powiększa się podczas unoszenia kończyny górnej, największa jest zaś przy odwiedzonym ramieniu pod kątem 45 stopni.

W

Głowa – część ciała zwierząt, zajmująca u człowieka i u innych ssaków szczytowe umiejscowienie. Szyja (collum) stanowi podporę dla głowy oraz drogę łączącą ją z tułowiem i kończyną górną.

W

Goleń – element anatomiczny odnóża lub kończyny położony przed stopą lub piętką, a za udem lub rzepką.

W

Kark – tylna część szyi.

W

Nadbrzusze – górna okolica brzucha. Dzieli się dodatkowo na nadbrzusze właściwe i dwie okolice podżebrowe. Podział ten jest używany dla precyzyjnego określenia położenia objawów.

W

Pępek – blizna w środkowym punkcie brzucha będąca pozostałością po odpadniętej pępowinie.

W

Plecy są dużym grzbietowym (tylnym) obszarem ludzkiego ciała zaczynającym się od górnej granicy okolicy pośladkowej, a kończącym na tylnej powierzchni szyi i ramion.

W

Podeszwa – dolna powierzchnia stopy ludzkiej, a także stóp tych zwierząt, które nie mają kopyt ani racic.

W

Pośladek – parzysta, topograficzna część ciała człowieka. Okolicę pośladkową stanowią przede wszystkim mięśnie, głównie mięsień pośladkowy wielki.

W

W anatomii człowieka ramię jest częścią kończyny górnej, znajdującej się między obręczą barkową połączoną stawem ramiennym a przedramieniem, kończącym się stawem łokciowym.

W

Stopa – dystalna część kończyny, zwłaszcza kończyny miednicznej u wielu kręgowców oraz dystalna część odnóża jednogałęzistego u stawonogów.

W

Stopa – w anatomii człowieka najbardziej dystalna część kończyny dolnej.

W

Tułów człowieka - tułów w anatomii człowieka to część ciała z wyłączeniem głowy i kończyn.