W

Bandik świnionogi – gatunek ssaka z nadrzędu torbaczy, z rzędu jamrajokształtnych, który zamieszkiwał suche i półpustynne stepy Australii. Ostatnie okazy tego gatunku zaobserwowano w latach 50. XX wieku. Obecnie jest uznawany za gatunek wymarły.

W

Diprotodon – największy torbacz w historii Ziemi. Był wielkości dzisiejszego nosorożca białego. Prowadził podobny tryb życia do hipopotama. Szkielety tych zwierząt zostały odkryte w słonych glinach australijskiego jeziora Callabona.

W

Filander zajęczy – wymarły gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

W

Kangur rączy – wymarły gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

W

Kanguroszczur szerokolicy – gatunek ssaka z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae), który zamieszkiwał Australię.

W

Lew workowaty – wymarły gatunek drapieżnego ssaka z nadrzędu torbaczy, żyjący w Australii od późnego pliocenu do późnego plejstocenu.

W

Pazurogon księżycowy – wymarły gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

W

Phascolarctos stirtoni – gatunek wymarłego torbacza z rodziny koalowatych (Phascolarctidae). Egzystował w plejstocenie razem z dzisiejszym koalą, jednak był od niego większy. Wymarł około 50 tysięcy lat temu. Przyczyny wyginięcia nie są znane.

W

Sthenurus – rodzaj wymarłych torbaczy z rodziny kangurowatych. Znanych ze stanowisk w Australii, rodzaj Sthenurus występował w czasie trwania epok pliocenu i plejstocenu.

W

Thylacosmilus – rodzaj dużych drapieżnych torbaczy, żyjących na terenie Ameryki Południowej od późnego miocenu do późnego pliocenu, 7–3 mln lat temu.

W

Wielkouch mniejszy – gatunek wymarłego ssaka z rodziny wielkouchowatych (Thylacomyidae). Występował w centralnej Australii, ostatni osobnik został zaobserwowany w 1931.

W

Wilkoworowate, wilki workowate (Thylacinidae) – wymarła rodzina drapieżnych torbaczy z rzędu niełazokształtnych (Dasyuromorphia). Najbardziej znany jest wilk workowaty. Wilki workowate zamieszkiwały Australię i Tasmanię. Na kontynencie australijskim zostały wyparte przez dingo ok. 3000 lat temu. Na Tasmanii zostały wytępione przez człowieka. Ostatnie okazy wyginęły w początkach XX wieku. Pozostałe gatunki zaliczane do rodziny Thylacinidae żyły w Australii w czasach prehistorycznych. Nimbacinus był tak duży jak lis. Na ziemi pojawiły się około 28 milionów lat temu

W

Wilkowór tasmański, wilk workowaty, wilk tasmański – wymarły gatunek ssaka z rodziny wilkoworowatych (Thylacinidae), największy drapieżny torbacz czasów współczesnych. Pierwotnie występował na terenach Australii i Nowej Gwinei, w czasach historycznych został wyparty wyłącznie do terenów Tasmanii, gdzie wyginął w XX wieku. Był ostatnim przedstawicielem rodzaju Thylacinus.