WAmerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne – amerykańskie towarzystwo naukowe psychoanalityków, założone w 1911 w Nowym Jorku, członek Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego.
WMartha Freud z domu Bernays – żona Sigmunda Freuda.
WKompleks – zbiór myśli, słów, wyobrażeń silnie skojarzonych z pewną inną ważną i silnie zabarwioną emocjonalnie myślą, która zwykle bywa wyparta ze świadomości, stłumiona. Powrót do świadomości tego jądra kompleksu wywołuje zwykle nieprzyjemne afekty, takie jak lęk, niepokój, wstyd. Z tego względu istnieje silna tendencja do unikania, zapominania jądra kompleksu, a także wszystkich innych myśli i słów, które na drodze skojarzeń mogą przywieść do świadomości niechcianą, wypartą myśl.
WKoszmar senny – długotrwałe, wywołujące przerażenie marzenie senne, występujące w fazie snu REM, których treść przedstawia wydarzenia zagrażające życiu, bezpieczeństwu czy własnej integralności; ich wystąpienie przerywa sen. Koszmarom sennym towarzyszą negatywne emocje, takie jak: przerażenie, gniew, lęk i złość. W istotny sposób pogarszają jakość snu, mogą powodować bezsenność, wywoływać negatywne konsekwencje zdrowia fizycznego i psychicznego, problemy z koncentracją w ciągu dnia, poczucie zagrożenia lub chronicznego zmęczenia. Występują u około 10–15% dzieci w wieku 3–5 lat oraz okazyjnie u około 50% dorosłych.
WMarzenia dzienne – fantazje, myśli i wyobrażenia występujące w czasie pełnej świadomości.
WNew York Psychoanalytic Society – towarzystwo psychoanalityczne, założone w Nowym Jorku 12 lutego 1911 roku przez Abrahama Brilla. Członkami-założycielami NYPS byli Louis Edward Bisch, Brill, Horace Westlake Frink, Frederick James Farnell, William C. Garvin, August Hoch, Morris J. Karpas, George H. Kirby, Clarence P. Oberndorf, Bronislaw Onuf, Ernest Marsh Poate, Charles Ricksher, Jacob Rosenbloom, Edward Wheeler Scripture i Samuel A. Tannenbaum. Spotkania odbywały się w ostatni wtorek każdego miesiąca.
WObiekt przejściowy – termin wprowadzony przez Donalda Woodsa Winnicotta, który oznacza jakąś rzecz niemowlęcia, która ma dla niego szczególne znaczenie. Może to być np. kawałek szmatki lub pluszowy miś.
WPierścienie boromejskie – splot złożony z trzech pierścieni połączonych w ten sposób, że usunięcie dowolnego spowoduje rozpad pozostałych.
WPrometeizm lub postawa prometejska – postawa etyczna, dla której ideałem moralnym jest dobrowolne podporządkowanie działań jednostki dobru większych grup społecznych lub nawet całej ludzkości. Nawiązuje do mitycznej postaci Prometeusza. Oznacza bunt przeciwko boskim wyrokom oraz cierpienie własne w imię szczęścia ogółu.
WPodejście psychodynamiczne w psychologii – jedna z głównych szkół psychologicznych, która kładzie nacisk na dynamiczne siły rządzące osobowością, wskazuje możliwości występowania konfliktów między nimi oraz przedstawia propozycję ich redukcji ("leczenia"). Podejście to uznaje, że głównym źródłem psychologicznych problemów zdrowotnych jest konflikt między sprzecznymi dążeniami różnych warstw osobowości, co skutkuje lękiem, złym samopoczuciem oraz innymi niekorzystnymi objawami.
WDaniel Paul Schreber – niemiecki sędzia, autor opisu swoich przeżyć jako pacjenta z rozpoznaną chorobą psychiczną. W książce Pamiętniki nerwowo chorego opisał nawrót choroby (1893–1902) i pokrótce nawiązał do pierwszego epizodu (1884–1885). Trzeci epizod choroby Schrebera (1907–1911) znany jest tylko z dokumentacji szpitalnej. Lekarzami Schrebera byli Paul Flechsig (Lipsk), Reginald Pierson (Lindenhof) i Guido Weber (Sonnenstein).
WSzkoły psychoanalizy – zbiór teorii stworzonych przez licznych badaczy, których wspólną cechą jest odwoływanie się do fundamentalnych założeń psychoanalizy. Od czasu stworzenia przez Zygmunta Freuda psychoanaliza znacznie się rozwinęła. Obok nurtu klasycznego, stworzonych zostało wiele innych nurtów teoretycznych i praktycznych. Część z nich zalicza się, mimo pewnych różnic, do psychoanalizy. Inne na tyle mocno różnią się od psychoanalizy, że nie są zaliczane do grupy teorii psychoanalitycznych.
WWstęp do psychoanalizy – książka Sigmunda Freuda z 1917 roku. Jest to zbiór 28 wykładów wygłoszonych na Uniwersytecie Wiedeńskim w latach 1915-17 „przed audytorium składającym się z lekarzy i «laików obojga płci»”.