
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.

Cetologia – dział teriologii, nauka o waleniach (Cetacea), badająca około osiemdziesiąt gatunków wielorybów, delfinów i morświnowatych.

Hauling-out – zachowanie płetwonogich związane z tymczasowym opuszczaniem wody między okresami żerowania i wyleganiem na ląd bądź na lód. Zachowanie to jest niezbędne dla kojarzenia się w pary i wydawania na świat młodych. Inne korzyści ze zbierania się na lądzie to unikanie drapieżników, termoregulacja, aktywność społeczna, odpoczynek i zmniejszenie ilości pasożytów.

Lemur Conservation Foundation (LCF) – niewielka amerykańska organizacja non-profit współpracująca blisko z Duke Lemur Center, LCF Scientific Advisory Council, Association of Zoos and Aquariums (AZA) Prosimian Taxon Advisory Group (TAG) oraz koordynatorami Species Survival Plan (SSP). Posiada rezerwat w Mayakka City, gdzie chroni się lemury katta, Eulemur rufifrons, Eulemur albifrons, Hapalemur griseus, Eulemur mongoz, Varecia rubra, Eulemur fulvus i Eulemur sanfordi. Zajmuje się ochroną lemurów, włączając to rozmnażanie w niewoli i reintrodukcję, badania oraz edukację.

Łamacze – zęby drapieżnych ssaków, będące zmodyfikowanym czwartym górnym zębem przedtrzonowym i pierwszym dolnym trzonowym. Łamacze mają trzy korzenie. Służą przede wszystkim do cięcia mięsa i łamania kości. Łamacze działają jak nożyce lub sekator odcinając duże kęsy pokarmu, który następnie jest połykany bez przeżuwania. Stopień wykształcenia tych zębów jest zależny od stopnia specjalizacji gatunku, u którego występują i różni się pomiędzy poszczególnymi rodzinami drapieżnych.

Ogon tygrysa – końcowa część ciała tygrysa.

Prymatologia – dział zoologii zajmujący się ssakami naczelnymi. Tradycyjnie z prymatologii wyłącza się jednak zagadnienia związane z człowiekiem, które są domeną antropologii. Kryterium to jest jednak nieostre, między innymi dlatego, że część prymatologów zalicza gatunki szympansów i goryli do hominidów.

Ssaki Tokelau – przedstawiciele gromady ssaków (Mammalia) spotykani na nowozelandzkiej wyspie Tokelau. Żyje na niej 6 gatunki sssaków.

Suspensory behavior – forma nadrzewnego poruszania się i zachowanie związane z pobieraniem pokarmu spotykane u naczelnych. Polega na zwisaniu ciała poniżej lub wśród gałęzi zamiast stania czy chodzenia po nich. Obejmuje brachiację, wspinaczkę i mostkowanie. Pozwala większym gatunkom radzić sobie ze swą masą ciała wśród niewielkich gałązek, nie narażając zwierzęcia na balansowanie przy słabym podparciu.

Wysokość w kłębie – pionowy rozmiar zwierzęcia czworonożnego liczony od poziomu ziemi do kłębu, czyli najwyższego punktu tułowia, położonego na szczycie łopatek.

Zęby trzonowe trybosfeniczne, trzonowce trybosfeniczne – rodzaj trzonowców występujących u ssaków, w których guzki zębów górnych wpasowują się we wgłębienia zębów dolnych. Działają na zasadzie młota i kowadła umożliwiając dokładne rozdrabnianie pokarmów.

Żeremie – konstrukcja ochronno-lęgowa budowana przez bobry. Zależnie od właściwości terenu żeremia mogą być zlokalizowane w jamie wyrytej w stromym brzegu, lecz częściej bywają lokalizowane na podwyższeniach, w obszarze zabagnionym. Żeremia osiągają 1 do 3 metrów wysokości i średnicę do 12 metrów; najdłuższe znane żeremie powstało w Kanadzie i mierzy 850 m. Są budowane z gałęzi drzew, roślinności miękkiej i mułu. Do ich wnętrza bobry dostają się umieszczonym pod wodą wejściem. Na zewnątrz, nad wodę, mniej lub bardziej wystają dachy żeremi, przez które do wnętrza dociera powietrze. Zwykle zimą poziom wody jest najniższy i wtedy bobrowe domki są najbardziej widoczne. W lecie bobry mają większe możliwości regulowania poziomu wody i żeremia są mniej widoczne.