
Beklometazon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid mający działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne, stosowany głównie w terapii astmy oskrzelowej i alergicznych nieżytów nosa. W Polsce występuje pod nazwami handlowymi: Beclonasal Aqua, Becodisk, Cortare oraz w połączeniu z formoterolem jako Fostex.

Bendamustyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna benzimidazolu zawierająca m.in. ugrupowanie typu iperytu azotowego. Stosowana jako lek cytostatyczny w leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej, szpiczaka mnogiego oraz chłoniaków nieziarniczych.

Cefaklor – organiczny związek chemiczny, antybiotyk beta-laktamowy, półsyntetyczna cefalosporyna drugiej generacji. Wykazuje działanie bakteriobójcze.

Chlorambucyl – organiczny związek chemiczny, pochodną iperytu azotowego, zawierająca rodnik fenylomasłowy. Należy do cytostatyków o działaniu alkilującym. Jest fazowo-niespecyficzny, swoisty dla cyklu komórkowego. Działa podobnie, tylko wolniej i jest mniej toksyczny niż cyklofosfamid.

Chloramfenikol – antybiotyk o działaniu bakteriostatycznym wobec szeregu bakterii G- i G+, a także riketsji, mykoplazm, chlamydii i innych. Pierwotnie wyizolowany w 1947 roku przez Paula Burkholdera i współpracowników z produktów Gram-dodatnich bakterii Streptomyces venezuelae. Można go również uzyskać syntetycznie.

Chlorek acetylu – organiczny związek chemiczny z grupy chlorków kwasowych kwasów karboksylowych, pochodna kwasu octowego.

Chlorek oksalilu – związek chemiczny o wzorze (COCl)2.

Chlorek piwaloilu – organiczny związek z grupy chlorków kwasów karboksylowych. Wykorzystywany jest do wprowadzania piwaloilowej grupy ochronnej dla funkcji hydroksylowych oraz jako czynnik kondensujący promujący reakcję alkoholi z kwasem fosfonowym lub monoestrami tego kwasu (H-fosfonianami). Jest najczęściej stosowanym czynnikiem kondensującym w chemicznej syntezie oligonukleotydów metodą H-fosfonianową.

Chlorki acylowe, R−CO−Cl – związki organiczne z grupy chlorków kwasowych, pochodne kwasów karboksylowych, w których grupa hydroksylowa w grupie karboksylowej została zastąpiona atomem chloru.

Chloroacetofenon – organiczny związek chemiczny z grupy ketonów, pochodna acetofenonu, stosowany jako drażniący bojowy środek trujący (lakrymator). Oznaczenie wojskowe USA – CN, Wielka Brytania – CAP, Niemcy – O-Salz.

Chloroaceton, chloropropanon, CH3COCH2Cl – organiczny związek chemiczny z grupy ketonów, chlorowa pochodna acetonu, silnie trujący lakrymator (stosowany podczas I wojny światowej jako bojowy środek trujący).

Chlorometyna, chlormetyna – organiczny związek chemiczny z grupy iperytów azotowych; azotowy analog iperytu siarkowego. Jest związkiem macierzystym dla całej grupy cytostatyków o właściwościach alkilujących.

Chloromrówczan etylu (chlorowęglan etylu), ClCOOC2H5 – związek organiczny, ester kwasu chloromrówkowego i etanolu.

Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd.

Ciprofibrat – organiczny związek chemiczny, lek obniżający poziom tłuszczów we krwi. Zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji LDL i trójglicerydów, podnosi stężenie cholesterolu HDL w surowicy krwi. Poprawia tolerancję glukozy. Lek wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Biologiczny okres półtrwania wynosi ok. 80 godzin.

Cyflutryna – organiczny związek chemiczny, syntetyczny pyretroid, komercyjnie sprzedawany jako mieszanina 8 izomerów, jednak za aktywność biologiczną głównie odpowiada izomer (1R). Cyflutryna jest bardzo toksyczna dla ryb.

Cyklofosfamid (łac. Cyclophosphamidum) – organiczny związek chemiczny z grupy cyklicznych diamidofosforanów (diamidów kwasu fosforowego), zawierający pierścień 1,3,2-oksazafosfinanowy i fragment iperytu azotowego (−N(CH2CH2Cl)2) jako amidowy ligand egzocykliczny. Stosowany jako lek cytostatyczny z grupy leków alkilujących. Działanie biologiczne opiera się na interakcjach alkilujących metabolitów powstałych w wyniku przemian metabolicznych z DNA, co doprowadza do jego fragmentacji, a w konsekwencji do śmierci komórki. Jest cytostatykiem fazowo-niespecyficznym, swoistym dla cyklu komórkowego. Jest, podobnie jak doksorubicyna, jednym z najczęściej stosowanych cytostatyków.

Cypermetryna – organiczny związek chemiczny z grupy pyretroidów, zaliczany do insektycydów trzeciej generacji. Środek ten działa selektywnie, jest mało szkodliwy dla ptaków i ssaków, a trujący dla ryb i owadów.

Cyproteron – lek hormonalny, pochodna progesteronu o działaniu antyandrogennym, gestagennym i przeciwgonadotropowym.

Dichloroaceton (1,3-dichloropropan-2-on), (ClCH2)2CO – związek chemiczny o działaniu łzawiącym. Jest ciałem stałym o temperaturze topnienia 318 K (45 °C) i wrzenia 445 K (172 °C). Rozpuszcza się w wodzie, alkoholu i eterze. Jest trwały pod względem chemicznym. Obecnie nie ma znaczenia militarnego.

2,3-Dichloro-5,6-dicyjano-1,4-benzochinon, DDQ – organiczny związek chemiczny, pochodna benzochinonu. Jest stosowany w syntezie chemicznej jako utleniacz w reakcjach utleniającego sprzęgania, odwodornienia alkoholi i ketonów steroidowych. Właściwości utleniające DDQ są silniejsze niż benzochinonu.

Dieldryna – syntetyczny insektycyd chlorowcoorganiczny. W środowisku lub we wnętrzu organizmu dieldryna powstaje po szybkim rozpadzie aldryny i ma do niej podobną strukturę chemiczną. Jest ona trwała w środowisku i ulega bioakumulacji.

Difosgen, daw. dwufosgen – organiczny związek chemiczny, ester trichlorometylowy kwasu chloromrówkowego. Duszący bojowy środek trujący stosowany w czasie I wojny światowej.

Diloksanid – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu pełzakowicy, aktywny wobec postaci pełzaka czerwonki obecnych w świetle jelita grubego.

Epichlorohydryna – organiczny związek chemiczny z grupy epoksydów zawierający boczną grupę chlorometylową.

Estramustyna – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek niszczący komórki nowotworowe poprzez hamowanie ich podziału w metafazie. Wykazuje również działanie hormonalne oraz słabą aktywność estrogenną. Lek w około 70% wchłania się z przewodu pokarmowego.

Etchlorwynol – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek nasenny i uspokajający, objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Fenoksybenzamina – organiczny związek chemiczny, pochodna β-chloroetyloaminy, prowadząca do nieselektywnej, nieodwracalnej blokady receptorów α-adrenergicznych. Charakteryzuje się długim działaniem. Jest stosowana w terapii przełomów nadciśnieniowych, szczególnie w przebiegu guza chromochłonnego rdzenia nadnerczy, a także okołooperacyjnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi przy chirurgicznym leczeniu pheochromocytoma. Może być także podawana w zaburzeniach oddawania moczu, w których wzmożone napięcie zwieracza cewki moczowej jest wynikiem nadmiernej stymulacji receptorów α. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.

Fosgen, COCl2 – organiczny związek chemiczny z grupy chlorków kwasowych. Jest to bezbarwny gaz, silnie trujący i duszący, o zapachu świeżo skoszonej trawy lub zgniłych owoców.

Halotan – organiczny związek chemiczny; fluorowcowa pochodna etanu.

Ifosfamid – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny z grupy związków alkilujących, analog cyklofosfamidu, chemicznie zbliżony do iperytu azotowego.

Iperyt siarkowy – organiczny związek chemiczny z grupy tioeterów. Stosowany jako bojowy środek trujący (BST) z grupy iperytów. Nazwa iperyt pochodzi od miejscowości Ypres w Belgii, gdzie w czasie I wojny światowej 12 lipca 1917 został on użyty bojowo po raz pierwszy.

Izofluran - organiczny związek chemiczny z grupy eterów i zarazem związków chlorowcopochodnych.

Kaptan – organiczny związek chemiczny, pochodna ftalimidu. Wykorzystywany do ochrony roślin przed grzybami (fungicyd).

Karmustyna, BCNU – organiczny związek chemiczny, pochodna nitrozomocznika, inhibitor replikacji DNA łączący się z matrycą DNA. Lek stosowany w leczeniu nowotworów.

Klindamycyna – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk z grupy linkozamidów. Spektrum jego działania obejmuje bakterie Gram-dodatnie oraz bakterie beztlenowe. Wykazuje skuteczność w zakażeniach Mycoplasma, Toxoplasma gondii, Pneumocystis carini, Chlamydia oraz niektórych inwazjach pierwotniakowych np. Plasmodium falciparum i Plasmodium vivax.

Klometiazol – organiczny związek chemiczny z grupy tiazoli, krótko działający lek nasenny i uspokajający.

Klomifen – organiczny związek chemiczny, lek hormonalny z grupy selektywnych modulatorów receptora estrogenowego. Jego działanie polega na blokowaniu efektów żeńskich hormonów płciowych – estrogenów. Wskazany w leczeniu niepłodności z powodu zaburzeń owulacji. Stosowany również przez osoby używające farmakologicznego dopingu wydolnościowego w celu złagodzenia jego skutków ubocznych.

Kwas chlorooctowy – chloroorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów chlorooctowych, monochlorowa pochodna kwasu octowego. Stosowany w syntezie organicznej.

Kwas dichlorooctowy (DCA) – związek organiczny, mocny kwas karboksylowy, pochodna chlorowa kwasu octowego.

Kwas trichlorooctowy – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów karboksylowych, chloropochodna kwasu octowego.

Lomustyna, CCNU – lek przeciwnowotworowy z grupy związków alkilujących.

Lonafarnib – wielofunkcyjny makrocykliczny organiczny związek chemiczny, inhibitor transferazy farnezylowej RAS, pierwszy lek zarejestrowany w leczeniu progerii.

Luizyt (tzw. rosa śmierci) – parzący bojowy środek trujący. Zwykle nazwą luizyt określa się produkt techniczny stanowiący mieszaninę trzech związków chemicznych:2-chlorowinylodichloroarsyny, Cl-CH=CH-AsCl2 (luizyt A lub alfa) bis-(2-chlorowinylo)chloroarsyny, (Cl-CH=CH)2-AsCl (luizyt B lub beta) tris-(2-chlorowinylo)arsyny, (Cl-CH=CH)3As (luizyt C)

Mefenoreks – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek z grupy stymulantów. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowychh z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Melfalan – organiczny związek chemiczny, lek należący do pochodnych iperytu azotowego, który zawiera rodnik fenyloalaninowy. Ma właściwości alkilujące, jest cytostatykiem swoistym dla cyklu komórkowego. Działa wolniej i jest mniej toksyczny niż np. cyklofosfamid.

Mometazon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid stosowany głównie w terapii alergicznych nieżytów nosa oraz chorób zapalnych skóry przebiegających ze świądem. Stosowany zwykle jako ester kwasu 2-furanokarboksylowego, czyli jako furanian mometazonu.

Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd.

Oksym fosgenu (CX) – organiczny związek chemiczny z grupy halogenowanych oksymów, parzący i duszący bojowy środek trujący. Działa także ogólnotrująco i drażniąco.

Permetryna – syntetyczny organiczny związek chemiczny zaliczany do insektycydów trzeciej generacji. Używana w rolnictwie do ochrony roślin uprawnych przed szkodnikami. Należy do grupy syntetycznych pyretroidów. Silnie trująca dla owadów, działa w sposób kontaktowy i żołądkowy. Jest wysoce toksyczna dla organizmów wodnych i kotów. Dla ludzi i innych organizmów wyższych, m.in. psów, jest stosunkowo nieszkodliwa.

Petoksamid – organiczny związek chemiczny z grupy amidów, herbicyd układowy. Zakłóca podział komórek w roślinach, a tym samym wzrost niepożądanych roślin i jest przeznaczony do stosowania przed lub krótko po wschodach takich upraw jak kukurydza czy rzepak.

Pimekrolimus – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów kalcyneuryny, mający działanie przeciwzapalne. Jest to lipofilowa pochodna makrolaktamu askomycyny, otrzymana po raz pierwszy z bakterii Streptomyces hygroscopicus var. pimecrolimus.

Sukraloza (C12H19Cl3O8) – pochodna sacharozy, w której trzy grupy hydroksylowe zostały podstawione atomami chloru. Jest stosowana jako słodzik nie dostarczający do organizmu kalorii, gdyż nie jest metabolizowany. Na rynku spożywczym dystrybuowana pod nazwą handlową Splenda; produkt ten zawiera 1,1% sukralozy oraz maltodekstrynę i glukozę jako wypełniacze.

Tetrachlorodinitroetan – organiczny związek chemiczny o działaniu drażniącym. Jest krystalicznym ciałem stałym o temperaturze topnienia 403-413 K. Nie rozpuszcza się w wodzie. Ma podobne do chloropikryny właściwości chemiczne, jednak wykazuje około ośmiokrotnie silniejsze działanie drażniące.

Transflutryna – szybko działający środek owadobójczy o wzorze sumarycznym C15H12Cl2F4O2.

Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd.

Trifosgen, Cl3COC(O)OCCl3 – organiczny związek chemiczny, bezbarwne ciało stałe o temperaturze topnienia 77–81 °C i temperaturze wrzenia 203–206 °C. Hydrolizuje tworząc chlorowodór i dwutlenek węgla. Trifosgen wykazuje działanie podobne do fosgenu. W latach 30. uważany był za potencjalny bojowy środek trujący. Obecnie bez znaczenia militarnego.

Wodzian chloralu – organiczny związek chemiczny powstający w wyniku addycji jednej cząsteczki wody do chloralu.