
Tiofen, tiofuran – organiczny związek chemiczny z grupy heterocyklicznych związków aromatycznych. Zawiera jeden heteroatom – siarkę. Jest to bezbarwna, ruchliwa ciecz, nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w etanolu i eterze dietylowym. Pod względem właściwości fizycznych zbliżony jest do benzenu. Występuje w smole pogazowej we frakcji benzenowej. Jest stosowany w syntezie organicznej.

Brekspiprazol – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, stosowany jako lek przeciwpsychotyczny. Lek otrzymał zgodę Agencji Żywności i Leków (FDA) w lipcu 2015 roku na rejestrację w leczeniu objawów schizofrenii i jako pomocniczy lek w dużej depresji. Lek został opracowany i wprowadzony na rynek farmaceutyczny przez firmy farmaceutyczne Otsuka i Lundbeck.

Bromek aklidyny (łac. aclidinii bromidum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy inhibitorów receptorów muskarynowych (M1–M5). Stosuje się go jako wziewny lek rozszerzający oskrzela w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.

Bromek tiotropiowy (łac. Tiotropii bromidum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny o strukturze bromku czwartorzędowej soli amoniowej. Jest inhibitorem receptorów muskarynowych (M1–M5) i powoduje rozszerzenie oskrzeli. Stosuje się go jako lek wziewny w terapii przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Jego działanie utrzymuje się ponad 24 godziny, dlatego może być podawany raz na dobę. Dostępny jest pod nazwami handlowymi Spiriva, Srivasso i Braltus.

Brynzolamid – inhibitor anhydrazy węglanowej, stosowany w leczeniu chorób przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym.

Dibenzotiofen – organiczny związek chemiczny z grupy heterocyklicznych związków aromatycznych o szkielecie węglowym fluorenu. Zawiera jeden heteroatom – siarkę. Jest to związek trójpierścieniowy, występujący w smole pogazowej.

Dietylotiambuten – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dimetylotiambuten – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Duloksetyna – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), stosowany w leczeniu depresji, zespołu lęku uogólnionego, bólu w neuropatii cukrzycowej i fibromialgii. Została zatwierdzona przez FDA w 2004 r. W niektórych krajach stosowana w terapii wysiłkowego nietrzymania moczu (SUI).

Eprosartan (łac. eprosartanum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu benzoesowego, lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, hamujący działanie angiotensyny II poprzez blokadę receptora angiotensynowego typu 1 (AT1).

Etizolam – organiczny związek chemiczny z grupy tienodiazepin. Wykazuje działanie przeciwlękowe, nasenne, przeciwdrgawkowe, uspokajające i zwiotczające mięśnie szkieletowe.

Etylometylotiambuten – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Ketotifen – organiczny związek chemiczny, lek przeciwhistaminowy I generacji, antagonista receptora H1. W dawkach wyższych niż terapeutyczne stabilizuje błony komórkowe mastocytów, hamuje ich degranulację i tym samym uwalnianie z ich ziarnistości histaminy i innych przekaźników reakcji alergicznych.

Klopidogrel – organiczny związek chemiczny, pochodna tienopirydyny, inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez ADP. Stosowanie nasycającej dawki klopidogrelu w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym (ASA) uznano za złoty standard w prewencji incydentów sercowo-naczyniowych po PCI u chorych z niestabilną dławicą piersiową i zawałem bez uniesienia odcinka ST.

Klotiazepam – organiczny związek chemiczny, pochodna tienodiazepiny. Stosowany jako lek z grupy benzodiazepin; ma działanie przeciwlękowe (anksjolityczne), przeciwdrgawkowe i uspokajające. Wykazano również znaczący wpływ na wydłużenie fazy NREM snu.

3-Metylotiofentanyl – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazach I-N i IV-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

α-Metylotiofentanyl – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce znajduje się w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Olanzapina – organiczny związek chemiczny z grupy tienobenzodiazepin, stosowany w psychiatrii jako lek przeciwpsychotyczny. Została wynaleziona w 1982 roku, w Wielkiej Brytanii w laboratoriach badawczych firmy farmaceutycznej Eli Lilly and Company. W 2011 roku skończył się okres ochrony patentowej i lek uzyskał status leku generycznego.

Pizotyfen – organiczny związek chemiczny, lek blokujący receptory histaminowe, muskarynowe oraz serotoninowe. Stosowany jest w zapobieganiu napadom migreny, jednak nie wykazuje skuteczności w ich przerywaniu.

Pyrantel (pyrantelum) – organiczny związek chemiczny, lek przeciwpasożytniczy, działający na nicienie przez blokowanie ich przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Lek z wyboru w owsicy.

Raloksyfen, raloksifen – organiczny związek chemiczny, selektywny modulator receptora estrogenowego, lek działający agonistycznie na kości i metabolizm cholesterolu oraz antagonistycznie na gruczoł mlekowy i macicę.

Ranelinian strontu – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu osteoporozy, o podwójnym działaniu – pobudza kościotworzenie przez bezpośredni wpływ na osteoblasty i jednocześnie hamuje niszczenie kości przez osteoklasty. Badania na hodowlach tkankowych, na zwierzętach i badania kliniczne u ludzi potwierdziły anaboliczny wpływ strontu na tkankę kostną i efekt przeciwzłamaniowy leku.

Rywaroksaban – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek przeciwzakrzepowy, bezpośredni i odwracalny inhibitor czynnika Xa, stosowany w zapobieganiu zakrzepom u pacjentów z grup wysokiego ryzyka.

Sufentanyl – syntetyczny lek opioidowy około 5-10 razy silniejszy od fentanylu, stosowany w znieczuleniu przed operacją. Objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest w wykazie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Temokapryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, stosowany w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest metabolizowany w organizmie do aktywnego związku – temokaprylatu.

Tenocyklidyna (TCP) – organiczny związek chemiczny, anestetyk dysocjacyjny o działaniu psychoaktywnym. Efekty działania TCP są bardzo zbliżone do PCP, lecz silniejsze w przeliczeniu na dawkę i bardziej pobudzające, ze względu na trochę inny mechanizm działania, m.in. poprzez dość silną inhibicję zwrotnego wychwytu dopaminy. TCP wykazuje także silniejsze powinowactwo do receptora NMDA i słabsze do receptorów sigma. Tenocyklidyna nigdy nie zdobyła popularności jako rekreacyjny psychodelik i jest mało znana.

α-Tertienyl – organiczny związek chemiczny, trimer tiofenu. Izomer α jest najczęściej występującym izomerem tertienylu. α-Tertienyl jest biobójczym składnikiem różnych gatunków aksamitek, m.in. aksamitki wzniesionej, lśniącej, rozpierzchłej, drobnej i wąskolistnej.

Tiofentanyl – organiczny związek chemiczny, syntetyczny lek opioidowy objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku. W Polsce jest na wykazach I-N i IV-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Tykarcylina – organiczny związek chemiczny, antybiotyk β-laktamowy z grupy karboksypenicylin o szerokim spektrum działania, o szczególnej aktywności wobec Proteus i Pseudomonas, wrażliwy na większość bakteryjnych β-laktamaz.

Waborbaktam – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, niebetalaktamowy inhibitor β-laktamaz oparty na cyklicznym kwasie borowym jako farmakoforze, podawany razem z meropenemem, celem jego ochrony przed zniszczeniem przez bakteryjne β-laktamazy.