WBenazepryl – lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest prolekiem, jego aktywną formą jest benazeprylat.
WCilazapryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest prolekiem, jego aktywną formą jest cilazaprylat.
WDelorazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WDiazepam – organiczny związek chemiczny, lek psychotropowy z grupy pochodnych benzo-1,4-diazepiny. Został zsyntetyzowany w 1959 przez Leona Henryka Sternbacha, wprowadzony zaś do lecznictwa w 1963 przez koncern farmaceutyczny Hoffman-La Roche. Wykazuje działanie uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, rozluźniające mięśnie i ułatwiające zasypianie. Wykazuje około pięć razy silniejsze działanie niż chlorodiazepoksyd (Elenium).
WDibenzepina – organiczny związek chemiczny, stosowany jako trójcykliczny lek przeciwdepresyjny.
WDiltiazem – organiczny związek chemiczny, lek z grupy antagonistów wapnia, pochodna benzotiazepiny, blokujący kanał wapniowy typu L, a przez to zmniejszający niezbędną do skurczu ilość wapnia w komórkach. Jego działanie obejmuje naczynia tętnicze, w najwyższym stopniu wieńcowe, słabiej obwodowe, bardzo słabo żylne. Działanie to zwiększa przepływ wieńcowy i obniża ciśnienie tętnicze, w konsekwencji zmniejszając obciążenie następcze lewej komory, a zatem i zapotrzebowanie serca na tlen. Lek także, działając bezpośrednio na węzeł zatokowy zwalnia czynność serca. Nie ma negatywnego wpływu na metabolizm lipidów i cukrów. Dostępność biologiczna diltiazemu wynosi przy systematycznym podawaniu ok. 90%.
WFenazepam – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin. Środek odznaczający się silnym działaniem nasennym, natomiast umiarkowanym uspokajającym, przeciwlękowym i przeciwdrgawkowym. Zbliżony nieco działaniem do flunitrazepamu. Charakteryzuje się bardzo długim okresem półtrwania. Wykazuje znaczny potencjał uzależniający. Znajduje zastosowanie głównie jako lek nasenny, niekiedy pomocniczo w zaburzeniach lękowych, nerwicowych i padaczce.
WFludiazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WFlumazenil, imidazobenzodiazepina – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin, będący antagonistą (kompetycyjnym) receptora benzodiazepinowego. Stosowany jest jako odtrutka po przedawkowaniu benzodiazepin. Flumazenil odwraca szybko działanie pochodnych benzodiazepiny, przede wszystkim sedację oraz upośledzenie sprawności psychomotorycznej; w mniejszym stopniu wpływa na depresję oddechową i zaburzenia pamięci. Znajduje również zastosowanie w terapii śpiączki wątrobowej, w celu zmniejszenia objawów encefalopatii. Nie odwraca działania barbituranów, środków znieczulenia ogólnego, opioidów i etanolu.
WFlunitrazepam – związek organiczny, pochodna benzodiazepiny zsyntetyzowana w 1962 roku przez absolwenta Uniwersytetu Jagiellońskiego Leona Sternbacha (1908–2005). Opatentowany w roku 1970. Próby kliniczne rozpoczęto w roku 1972, natomiast wprowadzono do lecznictwa w 1975 roku (Szwajcaria) pod nazwą handlową Rohypnol przez koncern farmaceutyczny Hoffmann-La Roche początkowo w Europie, a od 1980 r. do lecznictwa światowego. W 1984 roku preparat wprowadzono do polskiego lecznictwa. W szczytowym okresie Rohypnol był dostępny w ponad 80 krajach.
WFlurazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WGidazepam – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin. Farmakologicznie wykazuje działanie przeciwlękowe i uspokajające, w mniejszym stopniu przeciwdrgawkowe. Stosowany w lecznictwie jako lek anksjolityczny z grupy leków benzodiazepinowych. Podobnie jak fenazepam, jest oryginalnym rosyjskim lekiem.
WHalazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WHaloksazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WIwabradyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny stosowany w postaci chlorowodorku u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
WKamazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WKaprolaktam – organiczny związek chemiczny, laktam kwasu ε-aminokapronowego. Łatwo ulega polimeryzacji, jest monomerem stosowanym do otrzymywania poliamidów.
WKetazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WKlobazam – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin, stosowany jako lek psychotropowy. Znajduje się w grupie IV-P wykazu substancji psychotropowych. Charakteryzuje się bardzo długim czasem działania. Po podaniu doustnym metabolizowana prawie całkowicie w wątrobie do czynnych farmakologicznie metabolitów: N-demetyloklobazamu oraz 4-hydroksyklobazamu i w niewielkich ilościach do 4-hydroksy-N-demetyloklobazamu. Okres półtrwania klobazamu wynosi 18–20 godzin, natomiast N-demetyloklobazamu około 50 godzin. Maksymalna dawka doustna jednorazowa: 30 mg, dobowa: 80 mg.
WKloksazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WKlonazepam – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin, stosowany jako lek psychotropowy o silnym i długotrwałym działaniu przeciwdrgawkowym i przeciwlękowym. Profilem działania przypomina fenobarbital.
WKaprolaktam – organiczny związek chemiczny, laktam kwasu ε-aminokapronowego. Łatwo ulega polimeryzacji, jest monomerem stosowanym do otrzymywania poliamidów.
WLoflazepinian etylu – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WLormetazepam – organiczny związek chemiczny, pochodna 3-hydroksybenzodiazepiny, zaliczany do substancji psychotropowych grupy IV-P. Stosowany jako lek nasenny, uspokajający i przeciwlękowy. Jest związkiem chiralnym, produkt farmaceutyczny jest mieszaniną racemiczną obu enancjomerów.
WNimetazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WOksazepam – organiczny związek chemiczny, lek przeciwlękowy z grupy benzodiazepin. Wprowadzony do światowego lecznictwa przez firmę Wyeth w 1965 roku. Jest czynnym ostatnim metabolitem diazepamu. Wykazuje działanie uspokajające oraz miorelaksacyjne. W słabszym stopniu wykazuje działanie anksjolityczne, w dużych dawkach słabe nasenne. Należy do benzodiazepin o średnio długim okresie działania. Uznawany za najbezpieczniejszy z leków będących pochodnymi benzodiazepiny w leczeniu starszych pacjentów.
WOksazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WPinazepam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
WRo15-4513 – organiczny związek chemiczny z grupy benzodiazepin. Nie wykazuje właściwości anksjolitycznych, blokuje miejsce wiązania etanolu na receptorze GABA, cofając w ten sposób narkotyczne działanie alkoholu etylowego. Ze względu na liczne efekty uboczne i krótki okres półtrwania w organizmie nie został wprowadzony na rynek.
WTemokapryl – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, stosowany w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest metabolizowany w organizmie do aktywnego związku – temokaprylatu.