
Anagrelid – organiczny związek chemiczny, lek cytostatyczny, stosowany w leczeniu nadpłytkowości samoistnej. Próbowano również stosować anagrelid w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej. Anagrelid zsyntetyzowano pierwotnie jako lek antyagregacyjny. Jego zdolność do zmniejszania poziomu płytek krwi wykryto zupełnie przypadkowo, pod koniec lat 80. w trakcie prowadzenia badań nad jego skutecznością w hamowaniu agregacji trombocytów. Od 1997 roku anagrelid zarejestrowany jest w Stanach Zjednoczonych jako lek przeznaczony do leczenia nadpłytkowości samoistnej.

Antazolina (łac. antazolinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna etylenodiaminy, należąca do grupy antagonistów receptora H1 I generacji. Stosowana rzadko ze względu na dużą toksyczność. Do objawów niepożądanych poza charakterystycznymi dla leków tej grupy (nasilone łaknienie, senność, działanie atropinowe) należą częste reakcje uczuleniowe z towarzyszącą trombocytopenią i granulocytopenią.

Brymonidyna – silny, selektywny agonista α2-adrenoreceptora. Obniża ciśnienie śródgałkowe, poprzez zmniejszenie produkcji cieczy wodnistej w oku oraz ułatwienie jej odpływu.

Dihydroergotamina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów występujący w sporyszu. Strukturalnie jest bardzo zbliżona do innego alkaloidu ze sporyszu – ergotaminy, od której różnie się brakiem jednego wiązania podwójnego w piperydynowym pierścieniu reszty ergolinowej. Wykazuje działanie antymigrenowe poprzez stymulację występujących w naczyniach krwionośnych mózgu receptorów serotoninowych.

Imidaklopryd, imidakloprid – organiczny związek chemiczny z grupy związków heterocyklicznych; na jego szkielet składa się pierścień pirydynowy i imidazolinowy połączone mostkiem metylenowym, co czyni go podobnym strukturalnie do nikotyny. Jest insektycydem ogólnoustrojowym z grupy neonikotynoidów. Zakłóca działanie transmisji bodźców w układzie nerwowym owadów. Powoduje blokadę receptorów nikotynowych, prowadząc do akumulacji acetylocholiny, ważnego neuroprzekaźnika, co skutkuje paraliżem lub śmiercią owada. Środek działa przez kontakt bezpośredni i drogą pokarmową. Wiąże znacznie silniej receptory nerwowe owadów niż ssaków, jest więc bardziej toksyczny dla owadów niż dla ssaków. Jest najszerzej używanym środkiem owadobójczym na świecie według danych sprzed 1999 roku.

Klonidyna – organiczny związek chemiczny, agonista receptorów α2-adrenergicznych sprzężonych z białkiem regulacyjnym Gi. W mniejszym stopniu pobudza również receptory α1-adrenergiczne. Pobudzając receptory w paśmie samotnym, powoduje zmniejszenie aktywności neuronów współczulnych docierających do serca i naczyń krwionośnych oraz pobudzenie nerwu błędnego. W efekcie rozszerzają się naczynia tętnicze, akcja serca zwalnia i zmniejsza się jego pojemność minutowa. W związku ze słabym pobudzeniem receptorów α2 w naczyniach i postsynaptycznych α1 początkowo występuje wzrost ciśnienia i skurcze naczyń w opuszkach palców.

Ksylometazolina – organiczny związek chemiczny, pochodna imidazoliny zawierająca podstawioną grupę benzylową. Stosowana jako lek o działaniu sympatykomimetycznym, głównie bezpośrednio na receptory α-adrenergiczne.

Lewamizol – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny pochodzenia syntetycznego, inhibitor fosfatazy alkalicznej. Stosowany jest jako ogólnoustrojowy lek przeciwrobaczy zarówno u ludzi, jak i zwierząt, a także w leczeniu adiuwantowym raka jelita grubego, immunomodulator oraz jako substancja fałszująca kokainę.

Lofeksydyna – organiczny związek chemiczny zawierający resztę 2,6-dichlorofenolu połączoną mostkiem eterowym z resztą 2-etylo-2-imidazoliny.

Loprazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Mazindol – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, zawierający skondensowany układ trójpierścieniowy ze szkieletem 2-imidazoliny oraz boczną grupę chlorofenylową. Stosowany jako silny środek hamujący łaknienie w terapii otyłości.

Moksonidyna – organiczny związek chemiczny aktywny biologicznie. Pod względem chemicznym jest to pochodna 2-imidazoliny połączonej z pierścieniem pirymidynowym mostkiem azotowym. Pod względem działania biologicznego jest agonistą presynaptycznych receptorów α2-adrenergicznych. Ponadto moksonidyna jest agonistą receptorów imidazolowych I1 i w małym stopniu α1-adrenergicznych.

Nafazolina – organiczny związek chemiczny zbudowany z reszt imidazoliny i naftalenu połączonych mostkiem metylenowym. Stosowana jako lek o działaniu sympatykomimetycznym. W lecznictwie stosowana w postaci azotanu lub chlorowodorku. Podawana miejscowo, do nosa lub worka spojówkowego.

Oksymetazolina – organiczny związek chemiczny, hydroksylowa pochodna ksylometazoliny. Stosowana jako lek bezpośrednio aktywujący receptory α-adrenergiczne naczyń krwionośnych nosa i zatok przynosowych, przez co zmniejsza obrzęk i przekrwienie. Działanie pojawia się po kilku minutach i utrzymuje się kilka godzin.

Ryfabutyna (Rfb) – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk ansamycynowy o działaniu bakteriobójczym. Jest skuteczny wobec bakterii Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych, a także wobec wysoko opornych prątków Mycobacterium tuberculosis.

Tetryzolina – organiczny związek chemiczny, amina o działaniu sympatykomimetycznym. W lecznictwie stosowana w postaci chlorowodorku jako krople do oczu i nosa. Spożywanie może prowadzić do śmierci.

Tolazolina – organiczny związek chemiczny, benzylowa pochodna 2-imidazoliny. Jest nieselektywnym antagonistą receptorów α-adrenergicznych. W lecznictwie stosowana w postaci chlorowodorku.

Loprazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Tymazolina – organiczny związek chemiczny, lek o działaniu sympatykomimetycznym. Powoduje zwężenie naczyń krwionośnych błony śluzowej nosa, zmniejsza obrzęk oraz stan zapalny nosa i gardła.

Tyzanidyna, tizanidyna – organiczny związek chemiczny zawierający heterocykliczne struktury 2-imidazoliny i benzotiadiazolu połączone mostkiem azotowym.