WApteka „Pod Murzynem” – modernistyczny budynek biurowo-usługowy we Wrocławiu, znajdujący się w północnej pierzei placu Solnego pod numerem 2/3, wykonany według projektu Adolfa Radinga w latach 1925–1928 poprzez dwukrotną przebudowę dwóch starszych domów mieszczańskich, z których jeden mieścił działającą od średniowiecza aptekę. Obecnie budynek jest m.in. siedzibą wrocławskiego oddziału „Gazety Wyborczej”.
WBiurowiec przy Rynku 9-11 – budynek biurowy na wrocławskim Rynku, dawniej siedziba MPK Wrocław oraz Banku Zachodniego WBK, jeden z pierwszych wieżowców Wrocławia.
WBudynek Dolnośląskiego Centrum Medycznego DOLMED S.A. – modernistyczny gmach we Wrocławiu przy ul. Legnickiej 40 wzniesiony w latach 1974–1977 przez Wrocławskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego nr 2 według projektu Anny i Jerzego Tarnawskich w formie czterokondygnacyjnego odwróconego ostrosłupa uniesionego nad ziemią. Obok gmachu znajduowała się fontanna ozdobiona rzeźbą „Łabędzie” autorstwa Jerzego Boronia.
WBudynek Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu – budynek położony przy placu Powstańców Warszawy 1, budowany w latach 1939–1945 jako Regierungspräsidium, odbudowany i otynkowany po wojnie. Projektantem był Felix Bräuler, który wykorzystał bryłę Alexandra Müllera i Ferdinanda Schmidta. Fasada kojarzyła się z Nową Kancelarią Rzeszy w Berlinie.
WDom Handlowy Kameleon, dawniej: Dom towarowy Rudolfa Petersdorffa – zabytkowy dom towarowy we Wrocławiu, położony przy ulicy Szewskiej 6/7.
WDom jednorodzinny przy ul. Edwarda Dembowskiego 9 – modernistyczna willa na osiedlu Dąbie, wybudowana jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Emila Langego.
WDom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 17–17a – modernistyczny budynek mieszkalny we Wrocławiu na osiedlu Dąbie, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Heinricha Lauterbacha.
WDom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 19 – modernistyczny budynek mieszkalny we Wrocławiu na osiedlu Dąbie, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Moritza Haddy.
WDom jednorodzinny przy ul. Zielonego Dębu 21 – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie we Wrocławiu, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Ludwiga Moshamera.
WDom Naukowca – budynek mieszkalno-usługowy przy placu Grunwaldzkim 15/21 we Wrocławiu. Czasem również nazywany Domem Profesorów.
WDom ośmiorodzinny przy ul. Tramwajowej 2a – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Gustava Wolfa.
WDom Studencki „Pancernik” – modernistyczny wielorodzinny dom mieszkalny we Wrocławiu, znajdujący się przy ul. Tramwajowej 2b, wybudowany jako dom wzorcowego osiedla wystawy „Mieszkanie i Miejsce Pracy” według projektu Adolfa Radinga. Po II wojnie światowej zaadaptowany na akademik Uniwersytetu Wrocławskiego.
WDom szeregowy przy ul. Tramwajowej 4–30 – zespół modernistycznych, które tworzą jeden budynek wielorodzinny i trzynaście szeregowych domów jednorodzinnych, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA.
WDom wielorodzinny przy ul. Tramwajowej 2 – modernistyczny budynek mieszkalny na osiedlu Dąbie, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Paula Heima i Alberta Kemptera.
WDom własny Adolfa Radinga – modernistyczny jednorodzinny dom mieszkalny przy ul. Sochaczewskiej 4 we Wrocławiu wybudowany dla Adolfa Radinga według jego własnego projektu.
WElektrownia Wodna Wrocław I (Kraftwerk) – elektrownia wodna położona we Wrocławiu na rzece Odrze, a dokładniej na jej odnodze przepływającej przez Śródmiejski Węzeł Wodny, tzw. Odrze Południowej, wchodząca w skład stopnia wodnego w odniesieniu do którego stosuje się nazwę: Mieszczański Stopień Wodny – Śródmiejski Węzeł Wodny Dolny. Położona jest na 252,45 km biegu rzeki Odry. Wybudowana została w latach 1921–1924 w miejscu istniejącego wcześniej młyna Środkowego. Wykonawcą była firma Huta Hoch und Tiefbau Akt. Gesellschaft. Przekazanie elektrowni władzom miasta nastąpiło 2 maja 1924 roku.
WElektrownia Wodna Wrocław II – elektrownia wodna położona we Wrocławiu, na rzece Odra, a dokładniej na jej odnodze przepływającej przez Śródmiejski Węzeł Wodny, tzw. Odrze Północnej, wchodząca w skład stopnia wodnego w odniesieniu do którego stosuje się nazwę: Mieszczański Stopień Wodny – Śródmiejski Węzeł Wodny Dolny. Położona jest w 1,2 km biegu rzeki Odry Północnej – ok. 252 km Odry. Wybudowana została w latach 1924–1925, w miejscu istniejącego wcześniej młyna Werdermühle, a przekazanie elektrowni władzom miasta nastąpiło w 26 stycznia 1926 roku.
WHala Stulecia, po 1945 także Hala Ludowa – hala widowiskowo-sportowa we Wrocławiu, na Zalesiu, w Parku Szczytnickim, ekspresjonistyczna, wzniesiona w latach 1911–1913 według projektu Maxa Berga.
WKamienica przy ulicy Michała Bałuckiego 2 – kamienica mieszkalna pełniąca dawniej funkcję biurowca. Jej fasada stanowi jeden z najbardziej oryginalnych realizacji w duchu architektury ekspresjonizmu we Wrocławiu.
WKaplica na Cmentarzu Kozanowskim we Wrocławiu − nieistniejąca kaplica cmentarna, która znajdowała się w centralnej części dawnego komunalnego Cmentarza Kozanowskiego między ulicami Pilczycką a Lotniczą we Wrocławiu.
WKaplica na Cmentarzu Osobowickim – kaplica cmentarna wybudowana w latach 1920-21 według projektu Maksa Berga pełniąca także funkcję kostnicy na Cmentarzu Osobowckim we Wrocławiu.
WKościół Pamięci Króla Gustawa Adolfa we Wrocławiu – świątynia luterańska wybudowana na osiedlu Sępolno w latach 1932-1933. Obecnie należy do parafii św. Krzysztofa.
WKościół świętego Józefa Rzemieślnika – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław wschód archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Przedmieście Oławskie.
WKościół św. Rodziny we Wrocławiu na osiedlu Sępolno powstał w latach 1929–1930 jako świątynia katolicka według projektu architekta Kurta Langera. Został zaprojektowany jako budowla modernistyczna z elementami neoromanizmu. Jest wybudowaną z cegły trzynawową bazyliką z wielką, masywną wieżą frontową. Kościół jest orientowany - na wschodzie znajduje się pięciokątne prezbiterium. Wieża zwieńczona jest ceglanym gzymsem kostkowym i pokryta geometrycznym, kalenicowym hełmem.
WMezonetowiec − budynek mieszkalny przy ul. Kołłątaja we Wrocławiu, wzniesiony w latach 1958−1960 według projektu Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak, Edmunda Frąckiewicza oraz Igora i Marii Tawryczewskich; wpisany do rejestru zabytków w 2017.
WPark Hotel we Wrocławiu – modernistyczny budynek hotelowy na osiedlu Dąbie przy ul. Kopernika 5, wybudowany jako dom eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Hansa Scharouna jako dom mieszkalny dla osób samotnych i bezdzietnych małżeństw.
WPawilon Czterech Kopuł – pawilon, wybudowany na początku XX wieku na terenach wystawowych we wschodniej części Wrocławia.
WPergola we Wrocławiu – pergola w kształcie połowy elipsy, wybudowana na początku XX wieku wokół sztucznego stawu z fontanną na terenach wystawowych we wschodniej części Wrocławia. Wystawa Stulecia, planowana w stulecie zwycięskiej dla Prus bitwy pod Lipskiem (1813) była częścią obchodów upamiętniających wzrost znaczenia państwa pruskiego w Europie. Pergolę umiejscowiono przy północno-wschodniej stronie Hali Stulecia wraz z innymi obiektami towarzyszącymi. Zaprojektowana przez Hansa Poelziga jako dwa rzędy słupów z nietynkowanego żelbetu zwieńczone kratą, na której płoży się winorośl, wstępnie zatwierdzona do realizacji 31 sierpnia 1912. Później przeprojektowana; w wyniku przetargu realizację powierzono firmie Pfeffer Pringsheim & Co; prace budowlane ukończone zostały w lutym 1913, w marcu alejkę pokryto żwirem i obsadzono słupy winoroślą. Według danych oficjalnych długość pergoli wynosi 640 metrów i liczy ona łącznie 750 słupów.
WDom Handlowy Renoma, dawniej: Powszechny Dom Towarowy, znany pod skrótem PDT (PeDeT) – zabytkowy dom towarowy we Wrocławiu, położony przy ulicy Świdnickiej 40. 25 kwietnia 2009 otwarty ponownie po gruntownej przebudowie i rozbudowie.
WSiedziba Dolnośląskiej Okręgowej Izby Architektów – zrekonstruowany modernistyczny budynek dawnego przedszkola na osiedlu Dąbie przy ul. Wróblewskiego 18, wybudowany pierwotnie jako jeden z domów eksperymentalnego osiedla wystawy WUWA według projektu Paula Heima i Alberta Kemptera.
WOsiedle mieszkaniowe Tarnogaj we Wrocławiu – zespół jedno- i wielorodzinnych domów mieszkalnych na osiedlu Tarnogaj we Wrocławiu.
WKościół pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus – częściowo zabytkowa budowla sakralna mieszcząca kościół i aulę, przebudowany ze starszej karczmy.
WDom Trzonowo-Linowy („Trzonolinowiec”), czasem nazywany też „wisielcem” – modernistyczny budynek we Wrocławiu przy ul. Tadeusza Kościuszki 72, zbudowany w latach 1961–1967. Trzonolinowiec ma 11 kondygnacji, na których mieszczą się 44 mieszkania.
WWilla doktora Kriebla – modernistyczny jednorodzinny dom mieszkalny przy ul. Karola Lipińskiego 1 we Wrocławiu wybudowany według projektu Adolfa Radinga dla lekarza Arnolda Kriebla.
WStadion Olimpijski – wielofunkcyjny stadion we Wrocławiu, zbudowany w latach 1926–1928 według projektu niemieckiego architekta Richarda Konwiarza. Jest centralnym elementem kompleksu sportowego, mieszczącego się na wrocławskim osiedlu Zalesie.
WWzorcowe sanatorium dziennego pobytu dla dzieci – modernistyczny budynek wzniesiony według projektu Richarda Konwiarza jako jeden z elementów ekspozycji na wystawie „Mieszkanie i miejsce pracy” odbywającej się w roku 1929 we Wrocławiu.