20 Pałace Potockich herbu Pilawa

Pałac w Antoninach – wybudowany w XVIII w. przez Ignacego Malczewskiego w Antoninach.

Pałac Potockich w Brodach – w połowie XVIII wieku drewniany obszerny dom Potoccy herbu Pilawa zastąpili skromnym, murowanym rokokowym pałacem zbudowanym na planie prostokąta. Budowla składa się z korpusu środkowego, ozdobionego przez całą wysokość pilastrami, oraz wysuniętych przed jego czoło bocznych skrzydeł. W 1755 r. w pałacu odbyło się wesele Teofili Potockiej, córki Stanisława Potockiego, która wyszła za mąż za Fryderyka Moszyńskiego. Ich związek, z którego pochodził syn Jan Nepomucen Moszyński, zakończył się rozwodem w 1764 r. W 1833 nowym właścicielem został Jan Kazimierz Młodecki, w którego rodzinie pałac pozostał aż do 1939. Pałac został zdewastowany przez Rosjan w 1915 r. i spalony przez Budionnego w 1920 r. Potem odbudowany przez ostatnią właścicielkę Jadwigę z Młodeckich Gorayską. Ponownie zniszczony w 1939 r., po wojnie wraz z całą cytadelą był zajmowany przez wojsko.

Pałac Potockich w Buczaczu – nieistniejący dziś pałac właścicieli miasta Potockich herbu Pilawa Złota w Buczaczu. Został zbudowany przez Stefana Aleksandra Potockiego, strażnika i łowczego wielkiego koronnego, wojewodę bełskiego, starostę kaniowskiego, na lewym brzegu rzeki Strypa o smaku nowożytnym wraz z dwoma oficynami. Znajdował się obok klasztoru Bazylianów w Buczaczu. W 1780 był w ruinie. W jednej z pałacowych oficyn przez pewien czas przeżywał dziedzic oraz proboszcz Buczacza ksiądz kanonik hrabia Paweł Potocki, który miał zamiar odpisać Buczacz swemu krewnemu Leonowi Potockiemu pod warunkiem, że ten zostanie księdzem. W oficynie znajdowały się portrety kasztelaństwa Potockich, Katarzyny Kossakowskiej oraz wszystkich braci ks. kanonika Pawła Potockiego, wielki obraz przedstawiający śmierć Stefana Potockiego pod Żółtymi Wodami oraz obraz z wjazdem Piotra Potockiego, starosty szczrzeckiego do Stambułu.

Pałac Potockich w Czerwonogrodzie – powstał jako wspaniała barokowa rezydencja w pierwszej połowie XVIII wieku, według projektu Pierre’a Ricauda de Tirregaille'a i odznaczał się wyjątkowo bogatymi wnętrzami. Obiekt zdewastowany podczas I wojny światowej był niezamieszkany, a jego remont nie został ukończony przed wybuchem II wojny światowej. Pałac w Czerwonogrodzie w okresie ZSRR pełnił funkcję muzeum ateizmu. W ostatnim czasie pałac częściowo odnowiono i umieszczono w nim małe muzeum regionalne.

Pałac Potockich w Iwano-Frankiwsku – pałac wybudowany w 1670 r. w miejscowości Stanisławów, przez Andrzeja Potockiego, kasztelana krakowskiego i hetmana koronnego.

Julin – obszar leśny i zespół pałacowy, położony na terenie wsi Wydrze w gminie Rakszawa.

Pałac w Koniecpolu – pałac znajdujący się w Koniecpolu, w dzielnicy Chrząstów. Został wybudowany w latach 1603-1610. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, baszta obronna - altana z pierwszej poł. XVII w., oficyna północna (stajenna) z XVIII/XIX w., oficyna południowa (kuchenna) z XVIII/XIX w.

Pałac Zbaraskich (Potockich) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy Rynku Głównym 20.

Pałac Potockich w Krzeszowicach – XIX-wieczna rezydencja Potockich herbu Pilawa położona w zachodniej części Krzeszowic, w pobliżu ulicy Ogrodowej w najwyższym punkcie tutejszego parku, nazywanej dawniej Górą Różaną.

Stary Pałac Potockich w Krzeszowicach – piętrowy późnoklasycystyczny budynek położony na skraju parku Miejskiego w Krzeszowicach.

Pałac w Liwadii – pałac w Liwadii na Półwyspie Krymskim.

Pałac Potockich – pałac w Lublinie wzniesiony pomiędzy latami 1719 a 1734 dla Jerzego Potockiego. W 1790 roku pałac przeszedł w ręce skarbu państwa, obecnie jest własnością prywatnego inwestora.

Pałac Potockich we Lwowie – pałac we Lwowie, neorenesansowy, wzniesiony w latach 1888–1890 dla Alfreda Józefa Potockiego według projektu Juliana Cybulskiego; skonfiskowany przez Ukraińską SRR w 1940; odrestaurowany w latach 2001–2002, mieści rezydencję prezydenta Ukrainy we Lwowie i Lwowską Galerię Sztuki.

Pałac Potockich w Międzyrzecu Podlaskim – pałac wybudowany dla hr. Aleksandry Potockiej, właścicielki Ordynacji Międzyrzeckiej, w 1852 roku przez architekta Franciszka Marię Lanciego. Pałac uległ spaleniu w 1918, jednak został odbudowany w latach 1922–1928.

Pałac Potockich w Radzyniu Podlaskim wybudowano w latach 1685-1709 i przebudowano w latach 1750-59, w związku z czym powstała jedna z najpiękniejszych rezydencji okresu rokoka w Polsce.

Pałac w Tulczynie – pałac, który polecił zbudować w Tulczynie w 1781 r. Stanisław Szczęsny Potocki. Powstał w stylu klasycystycznym według projektu Lacroix; stał się centrum kresowego latyfundium Potockiego po jego wyprowadzce z Krystynopola.

Pałac Krasińskich – pałac znajdujący się na warszawskim Ursynowie przy ul. Nowoursynowskiej 166.

Pałac Branickich – pałac znajdujący się w Warszawie przy ul. Miodowej 6. Oficyny pałacu są przypisane do ul. Podwale.

Pałac Potockich, także pałac Czartoryskich lub pałac Ossolińskich – zabytkowy pałac znajdujący się w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście 15. Siedziba Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Pałac Tyszkiewiczów – pałac znajdujący się przy ul. Krakowskie Przedmieście 32 w Warszawie.