
Wybory parlamentarne w Holandii w 1981 roku zostały przeprowadzone 26 maja 1981 r. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła 87,03%. Wybory zakończyły się zwycięstwem Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego, a na stanowisku premiera pozostał Dries van Agt.

Wybory parlamentarne w Holandii w 1986 roku zostały przeprowadzone 21 maja 1986 r.. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła 85,76%. Wybory zakończyły się zwycięstwem Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego, a na stanowisku premiera pozostał Ruud Lubbers.

Wybory parlamentarne w Holandii w 1989 roku zostały przeprowadzone 6 września 1989 r.. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła 80,27%. Wybory zakończyły się ponownym zwycięstwem Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego, a na stanowisku premiera pozostał Ruud Lubbers.

Wybory parlamentarne w Holandii w 1994 roku zostały przeprowadzone 3 maja 1994 r.. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła 78,75%. Wybory zakończyły się zwycięstwem Partii Pracy, a nowym premierem został Wim Kok, który stworzył koalicyjny rząd.

Wybory parlamentarne w Holandii w 1998 roku zostały przeprowadzone 6 maja 1998. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła 73,35%. Wybory zakończyły się ponownym zwycięstwem rządzącej Partii Pracy, co pozwoliło na utworzenie przez jej lidera drugiego rządu Wima Koka.

Wybory parlamentarne w Holandii w 2002 roku zostały przeprowadzone 15 maja 2002. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Frekwencja wyborcza wyniosła około 79%.

Wybory parlamentarne w Holandii w 2003 roku zostały przeprowadzone 22 stycznia 2003. Były to wybory przedterminowe, przeprowadzone osiem miesięcy po poprzednich wyborach. Odbyły się z uwagi na dymisję pierwszego rządu Jana Petera Balkenende spowodowaną problemami z populistyczną partią koalicyjną Listą Pima Fortuyna. W ich wyniku Holendrzy wybrali 150 posłów do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Wybory zakończyły się zwycięstwem rządzącego Apelu Chrześcijańsko-Demokratycznego, co pozwoliło jego liderowi na utworzenie drugiego gabinetu z udziałem Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji i Demokratów 66.