W

Chalke - był to wielki budynek bramny, który prowadził z placu Augustajon do Wielkiego Pałacu w Konstantynopolu. Został on poważnie zniszczony w czasie powstania Nika. Odbudował go Justynian I Wielki.

W

Koszary Taksim – koszary, które znajdowały się w Stambule w miejscu dzisiejszego Parku Gezi przy Placu Taksim. Zostały zbudowane w 1806 roku za panowania Selima III przez architekta Krikora Baliana.

W

Mury Konstantynopola składały się z szeregu kamiennych murów obronnych, które otaczały i chroniły miasto Konstantynopol od czasów istnienia kolonii Bizancjum w czasach starożytnej Grecji, przez czasy Cesarstwa Rzymskiego, do czasów pełnienia przez nie roli stolicy cesarstwa wschodniorzymskiego, co zapoczątkowało panowanie Konstantyna Wielkiego. Miasto Konstantynopol leży na półwyspie w kształcie trójkąta opływanym przez wody Morza Marmara i zatoki Złoty Róg. Poprzez liczne uzupełnienia, ulepszenia i zmiany były ostatnią wielką fortyfikacją starożytną oraz jedną z najbardziej wyrafinowanych jakie kiedykolwiek zbudowano.

W

Stadion BJK İnönü – nieistniejący już stadion piłkarski, na którym swoje mecze rozgrywa Beşiktaş JK. Jest to jedyny na świecie obiekt piłkarski, z którego widać dwa kontynenty: Azję i Europę. Zamknięty od 2013 r. W jego miejscu wybudowano następnie nowy stadion Beşiktaşu.

W

Stadion im. Alego Sami Yena – położony w centrum Stambułu stadion, na którym swoje spotkania rozgrywał jeden z najbardziej utytułowanych tureckich zespołów – Galatasaray SK. Stadion nosi nazwę od imienia i nazwiska założyciela Galatasarayu – Ali Samiego Yena.

W

Wielki Pałac w Konstantynopolu, znany także pod nazwą Święty Pałac – pałac cesarski położony na południowo-wschodnim krańcu miasta nad Propontydą i cieśniną Bosfor. Dzielnica, w której znajdował się pałac nosiła nazwę Bukoleon, od stojących tam ogromnych posągów byka i lwa. W XI wieku nazwę tę nadano także samemu kompleksowi Wielkiego Pałacu.

W

Złota Brama – główna brama Konstantynopola, używana także do odbywania triumfów przez zwycięskich cesarzy i wodzów bizantyjskich. Bramy używano do odbywania triumfów aż do epoki Komnenów. W późniejszym okresie jedyną tego typu okazją było wkroczenie do miasta cesarza Michała VIII Paleologa 15 sierpnia 1261, tuż po odbiciu Konstantynopola z rąk łacinników.