
Francesco Acquaroli – włoski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2014–2018 burmistrz Potenza Picena, od 2020 prezydent regionu Marche.

Emerico Amari – włoski polityk, ekonomista, publicysta, prawnik, wydawca i pedagog. Jedna z ważniejszych postaci liberalnego ruchu politycznego podczas włoskiego Risorgimento.

Giovanni Arrighi, włoski ekonomista, profesor socjologii, dyrektor Institute for Global Studies in Culture, Power and History Uniwersytetu Johna Hopkinsa w Baltimore w Stanach Zjednoczonych. Współpracownik polskiego czasopisma „Lewą Nogą”.

Mario Baldassarri – włoski ekonomista i polityk. W latach 2006–2013 sprawował mandat senatora.

Paolo Baratta – włoski ekonomista, były minister, przewodniczący Biennale w Wenecji.

Vito Bardi – włoski polityk, funkcjonariusz Guardia di Finanza w stopniu generała, od 2019 prezydent Basilicaty.
Enrico Barone – włoski ekonomista. Przedstawiciel lozańskiej szkoły w ekonomii. Autor pracy "Zasady ekonomii politycznej".

Piero Barucci – włoski ekonomista, menedżer, nauczyciel akademicki i polityk, w latach 1992–1994 minister.

Patrizio Bianchi – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki i samorządowiec, profesor, w latach 2004–2010 rektor Università degli Studi di Ferrara, od 2021 minister edukacji.

Guido Bodrato – włoski polityk, ekonomista, wieloletni parlamentarzysta krajowy, minister w kilku rządach, deputowany do Parlamentu Europejskiego V kadencji.

Andrea Bonetti – włoski polityk, działacz sportowy i ekonomista, parlamentarzysta krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Giuseppe Bottai – włoski polityk, ekonomista, dziennikarz i prawnik.

Giovanni Caravale – włoski ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor, w latach 1995–1996 minister transportu.

Guido Carli – włoski ekonomista i polityk, minister handlu zagranicznego (1957–1958), minister skarbu (1989–1992), prezes Banku Włoch (1960–1975), senator.

Attilio Celant – włoski ekonomista, geograf i pracownik akademicki oraz wykładowca uniwersytecki. Jeden z największych ekspertów w dziedzinie geografii ekonomicznej we Włoszech.

Alberto Clò – włoski przedsiębiorca, ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor, w latach 1995–1996 minister.

Renato Corsetti – włoski esperantysta. W latach 2001–2007 pełnił funkcję prezesa Universala Esperanto-Asocio (UEA). Profesor Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”.

Carlo Cottarelli – włoski ekonomista, dyrektor wykonawczy Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

Claudio De Vincenti – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki i urzędnik państwowy, w latach 2016–2018 minister ds. spójności terytorialnej.

Mario Draghi – włoski ekonomista, urzędnik państwowy i nauczyciel akademicki, profesor. W latach 2006–2011 prezes Banku Włoch, następnie do 2019 prezes Europejskiego Banku Centralnego. Od 2021 premier Włoch.

Luigi Einaudi – włoski ekonomista, dziennikarz, wykładowca akademicki i polityk, w latach 1948–1955 prezydent Republiki Włoskiej.

Amintore Fanfani – włoski polityk i ekonomista, wykładowca akademicki, wieloletni parlamentarzysta, minister w licznych rządach, pięciokrotnie premier Włoch stojący na czele sześciu gabinetów, przewodniczący Senatu i lider Chrześcijańskiej Demokracji.

Francesco Ferrara – włoski ekonomista i polityk.
Elsa Fornero – włoska ekonomistka, profesor, od 2011 do 2013 minister pracy, spraw społecznych i równouprawnienia w rządzie Mario Montiego.

Daniele Franco – włoski ekonomista i urzędnik państwowy, dyrektor generalny Banku Włoch, od 2021 minister gospodarki i finansów.

Ferdinando Galiani – włoski ekonomista, polityk i duchowny, zwolennik merkantylizmu. Jego rozważania na temat wartości towarów miały prekursorski charakter. Galiani rozwiązał poruszany w tamtych czasach paradoks: dlaczego chleb, który jest dobrem wysokiej użyteczności, uzyskuje niższą wartość wymienną w porównaniu z niemal bezużytecznym diamentem?. Aby rozwiązać ten paradoks, wprowadził pojęcia użyteczności oraz rzadkości.
Dino Piero Giarda – włoski ekonomista, wykładowca akademicki, od 2011 do 2013 minister ds. kontaktów z parlamentem w rządzie Mario Montiego.
Enrico Giovannini – włoski ekonomista i urzędnik państwowy, prezes ISTAT, w latach 2013–2014 minister pracy i polityki społecznej, od 2021 minister infrastruktury i transportu.

Vittorio Umberto Grilli – włoski ekonomista, wykładowca akademicki i urzędnik państwowy, od 2012 do 2013 minister gospodarki i finansów w rządzie Mario Montiego.

Pasquale Jannaccone – włoski ekonomista, senator dożywotni.

Luigi Luzzatti – włoski polityk i ekonomista pochodzenia żydowskiego, profesor prawa państwowego i ekonomii uniwersytetów w Padwie, Perugii i Rzymie, przewodniczący komisji budżetowej, deputowany do parlamentu, kilkakrotny minister finansów, także minister spaw wewnętrznych i skarbu, następnie minister rolnictwa (1909) i w końcu premier Włoch (1910-1911).

Antonio Marzano – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki i polityk, parlamentarzysta, od 2001 do 2005 minister rozwoju gospodarczego.

Mariana Mazzucato – włosko-amerykańska ekonomistka, profesor ekonomii University College London i Uniwersytetu Sussex, oraz członkini Rady Doradców Ekonomicznych Szkocji.
Mario Monti – włoski ekonomista i polityk, komisarz Unii Europejskiej w latach 1995–2004, dożywotni senator Republiki Włoskiej. Od 16 listopada 2011 do 28 kwietnia 2013 premier Włoch.

Tommaso Padoa-Schioppa – włoski ekonomista i bankowiec, członek zarządu Europejskiego Banku Centralnego, w latach 2006–2008 minister gospodarki i finansów. Jeden z współtwórców wspólnej europejskiej waluty euro.

Pier Carlo Padoan – włoski ekonomista, wykładowca akademicki, w latach 2007–2014 zastępca sekretarza generalnego Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, w latach 2014–2018 minister gospodarki i finansów, deputowany.
Giancarlo Pagliarini – włoski polityk i ekonomista, parlamentarzysta, w latach 1994–1995 minister budżetu.

Markiz Vilfredo Federico Damaso Pareto – włoski ekonomista i socjolog. Był współtwórcą tzw. „lozańskiej szkoły w ekonomii”. Od 1893 roku był profesorem Uniwersytetu w Lozannie.
Corrado Passera – włoski menedżer, bankowiec, od 2011 do 2013 minister infrastruktury, transportu i rozwoju gospodarczego w rządzie Mario Montiego.

Francesco Pigliaru – włoski polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, od 2014 do 2019 prezydent Sardynii.

Paola Pisano – włoska polityk, ekonomistka i wykładowczyni akademicka, asesor w administracji miejskiej Turynu, w latach 2019–2021 minister.

Stefano Podestà – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki i polityk, profesor, parlamentarzysta, w latach 1994–1995 minister szkolnictwa wyższego i nauki.
Romano Prodi – włoski polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, minister i parlamentarzysta, w latach 1996–1998 i 2006–2008 premier Włoch, od 1999 do 2004 przewodniczący Komisji Europejskiej.

Franco Reviglio – włoski polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta i minister.

Sergio Ricossa – włoski ekonomista.
Antonio Maria Rinaldi – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki, komentator i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Gian Domenico Romagnosi (1761-1835) – włoski polityk, filozof, prawnik, ekonomista i fizyk. Był ideologiem włoskiego nurtu demokratycznego risorgimento.

Pellegrino Rossi − włoski ekonomista, polityk i prawnik, wysoki urzędnik monarchii lipcowej, minister sprawiedliwości Państwa Kościelnego podczas rządów Piusa IX.

Fabrizio Saccomanni – włoski ekonomista i urzędnik państwowy, dyrektor generalny włoskiego banku centralnego, od 2013 do 2014 minister gospodarki i finansów w rządzie Enrica Letty.

Paolo Savona – włoski ekonomista, menedżer i nauczyciel akademicki, w latach 1993–1994 minister przemysłu, handlu i rzemiosła, od 2018 do 2019 minister ds. europejskich.

Domenico Siniscalco – włoski ekonomista, menedżer i nauczyciel akademicki, w latach 2004–2005 minister gospodarki i finansów.

Luigi Spaventa – włoski ekonomista, nauczyciel akademicki i polityk, profesor, parlamentarzysta, w latach 1993–1994 minister budżetu i planowania gospodarczego.

Lucio Stanca – włoski ekonomista, menedżer związany z koncernem IBM, w latach 2001–2006 minister ds. innowacji, parlamentarzysta.
Anna Maria Tarantola – włoska ekonomistka i menedżer, w latach 2012–2015 prezes Radiotelevisione Italiana.

Irene Tinagli – włoska ekonomistka, wykładowczyni akademicka, polityk, deputowana XVII kadencji, posłanka do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Donato Toma – włoski ekonomista i samorządowiec, były wojskowy, od 2018 prezydent Molise.

Giovanni Tria – włoski ekonomista i nauczyciel akademicki, profesor, od 2018 do 2019 minister gospodarki i finansów.

Ignazio Visco – włoski ekonomista, od 2011 prezes Banca d'Italia.

Enrico Zanetti – włoski doradca podatkowy i polityk, lider partii Wybór Obywatelski, wiceminister w rządzie Mattea Renziego.