WJan Chrzciciel Albertrandi, inna forma nazwiska: Albetrandy, pseud. i krypt.: Antykiewicz; Jeden z tegoż Towarzystwa; Nieukolubski; Ten, który pierwotne tłumaczenie przed 40 laty wykonał; X. A. S. J.; X. A. Soc. Jesu; X. I. A. N. K. K. W.; X. J. A.; X. J. A. S. J., – polski biskup rzymskokatolicki, jezuita, biskup pomocniczy poznański w latach 1796–1798, biskup pomocniczy warszawski w latach 1798–1808, dziekan płocki, wikariusz generalny w archidiakonacie warszawskim w latach 1796-1797, prepozyt kapituły kolegiackiej św. Jana Chrzciciela w Warszawie w 1779 roku, kanonik kapituły katedralnej gnieźnieńskiej fundi Wiewiec w 1786 roku, historyk, tłumacz, poeta, publicysta i bibliotekarz, główny cenzor mianowany przez rosyjskiego komendanta Warszawy gen. Friedricha von Buxhoevedena po stłumieniu insurekcji kościuszkowskiej.
WMarcello Filippo Antonio Pietro Francesco Bacciarelli herbu własnego – włoski malarz, przedstawiciel baroku i klasycyzmu, od 1756 czynny w Polsce, od 1766 nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego, profesor Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, wolnomularz. Wraz z Janem Piotrem Norblinem uznawany jest przez historyków sztuki za prekursora narodowej szkoły malarstwa polskiego.
WSzymon Bahr, niem. Simon Bahr (1543-1606) był nobilitowanym mieszczaninem gdańskim, starostą berwałdzkim, bankierem i dostawcą królewskim.
WFranciszek Barss – palestrant warszawski, publicysta, tłumacz i dyplomata emigracyjny.
WAntoni Bekierski herbu Jastrzębiec – rotmistrz chorągwi pancernej, oboźny polny koronny.
WStanisław Borek w pisowni herbu Zadora – sekretarz królewski, dziekan i kanonik krakowskiej kapituły katedralnej, kantor gnieźnieński, kanclerz i kanonik kujawski, kanonik kapituły katedralnej poznańskiej w 1508, instalowany w 1524 roku.
WJerzy Chmielnicki herbu Abdank, zwany też Juraszko lub Chmielniczenko; ukr. Ю́рій Хмельни́цький – hetman prawobrzeżnej Ukrainy w latach 1659–1663 i hetman z nadania sułtana Mehmeda IV w latach 1677–1681.
WWojciech Stanisław Chrościński znany też jako Chróściński, Stanislaus Adalbertus Chruściński – polski poeta, tłumacz i żołnierz.
WJan Samuel Chrzanowski – polski wojskowy, podpułkownik.
WAndrzej Czarnecki herbu własnego – szlachcic polski, kawalkator.
WJan Baptysta Chrzciciel Czempiński herbu Lew z Laurem – lekarz Szkoły Rycerskiej, sekretarz królewski pochodzenia mieszczańskiego, nobilitowany przez Sejm Rozbiorowy, wykonał pierwsze szczepienie na ospę prawdziwą w Polsce.
WJakub Fontana – polski architekt pochodzenia włoskiego, przedstawiciel baroku i klasycyzmu, nadworny architekt królów Polski, syn Józefa, brat Jana Kantego.
WJan Kanty Fontana herbu Fontana (ur. 1731, zm. 1800) – architekt, geometra, burgrabia zamku warszawskiego i administrator ekonomii kozienickiej z lat 1783-1793.
WJakub Józef von Frank-Dobrucki – baron oraz twórca żydowskiej sekty frankistów, kupiec, kabalista, rabin sabatarianistyczny, cadyk, mistyk, filozof, działacz społeczno-polityczny, reformator religijny, samozwańczy prorok, astrolog i alchemik.
WAndrzej Gęsicki herbu Suchekomnaty – porucznik jazdy pancernej, podstoli bracławski.
WŁukasz Górnicki herbu Ogończyk – polski humanista renesansowy, poeta, pisarz polityczny, tłumacz, sekretarz królewski Zygmunta Augusta (1559) i jego bibliotekarz, starosta niegrodowy tykociński (1571), starosta wasilkowski (1576), prebendarz dóbr duchownych, wójt wasilkowski.
WWawrzyniec Gucewicz herbu Syrokomla – polski architekt, przedstawiciel klasycyzmu, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, uczestnik powstania kościuszkowskiego.
WStefan Kazimierz Hankiewicz – metrykant kancelarii wielkiej koronnej.
WStanisław Hozjusz herbu Hozyusz, – polski humanista, poeta, sekretarz królewski Zygmunta I Starego od 1538 roku, sekretarz wielki koronny od 1543 roku, dyplomata, biskup chełmiński i warmiński, kardynał, teolog-polemista, jeden z czołowych przywódców polskiej i europejskiej kontrreformacji, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1569 roku oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego.
WJakub z Szadka herbu Wieniawa (1412-1487) – dyplomata i prawnik, rektor Akademii Krakowskiej (1475–1476), wicekustosz i kanonik sandomierski, oficjał i kanonik krakowski, pleban w Piotrowinie.
WJakubowski – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Topór.
WJan Januszowski, herbu Kłośnik, inne formy nazwiska: Ianussowic, Ianussowski, pseudonim Jan Podworzewski – sekretarz królewski Zygmunta Augusta, poseł króla Stefana Batorego, drukarz, tłumacz, pisarz duchowny, właściciel Drukarni Łazarzowej, architypograf królewski i kościelny, współtwórca drukarni Akademii Zamojskiej, wydawca dzieł: literackich, naukowych i muzycznych, projektodawca polskiej ortografii.
WJan Chrystian Kamsetzer – polski architekt i dekorator wnętrz pochodzenia niemieckiego, czołowy przedstawiciel klasycyzmu w Polsce.
WJerzy Klejna herbu Wilcza Głowa – dragon, pułkownik w zawodowej armii królów Polski, brał udział w walkach przeciw powstaniu Chmielnickiego, w czasie wojny polsko-rosyjskiej (1654-1667), pod rozkazami Stefana Czarnieckiego w trakcie potopu szwedzkiego oraz w bitwie pod Chocimiem (1673). W 1662 r. otrzymał tytuł szlachecki z rąk króla Jana Kazimierza.
WKonstanty Korniakt herbu Krucina – grecki kupiec związany ze Lwowem, dzierżawca ceł ruskich na terenie województwa ruskiego Rzeczypospolitej, hurtowy handlarz bawełny i małmazji, założyciel rodu Korniakt.
WMarcin Kromer herbu Kromer – humanista, historyk i pisarz okresu renesansu, teoretyk muzyki, dyplomata; od 1579 biskup warmiński, kustosz sandomierski, kanonik krakowski, wiślicki, kielecki i warmiński, jeden z przywódców polskiej kontrreformacji, pisał po polsku i po łacinie, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1544 roku, przedstawiciel dyplomatyczny Królestwa Polski w Państwie Kościelnym w 1548 roku.
WJan Krysiński herbu Leliwa – generał brygady powstania listopadowego. Brat generała Franciszka Krysińskiego.
WJakub Kubicki – polski architekt, przedstawiciel klasycyzmu, budowniczy generalny rządowy, członek przybrany Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku.
WWalenty Maciej Lalewicz herbu Woroniec – deputowany z VIII okręgu miasta Warszawy na Sejm Księstwa Warszawskiego w 1809. Instygator sądów wójtowskich, adwokat warszawski, nobilitowany w czasie Sejmu Czteroletniego 22 grudnia 1791. W czasie Insurekcji Kościuszkowskiej pełnił funkcję sekretarza Rady Zastępczej Tymczasowej 1794, członka Komisji Porządkowej Księstwa Mazowieckiego. W 1809 został deputowanym Warszawy w Izbie Poselskiej Sejmu Księstwa Warszawskiego. U schyłku XVIII w. Walenty Maciej Lalewicz odegrał znaczącą rolę w ruchu mieszczańskim prowadzącym działalność na rzecz reformy państwa wraz z innymi adwokatami -Michałem Swinarskim, Dominikiem Borakowskim, Michałem Franciszkiem Wulfersem, Adamem Mędrzyckim, Antonim Wincentym Mianowskim i Franciszkiem Barsse
WAntoni Lesznowski – właściciel, wydawca i dziennikarz Gazety Warszawskiej.
WTomasz Maruszewski (1769-1834) – polski jakobin, działacz Kuźnicy Kołłątajowskiej, twórca i przywódca Związku Rewolucyjnego, przygotowującego wybuch insurekcji warszawskiej w czasie powstania kościuszkowskiego, wolnomularz.
WKacper Meciszewski – pułkownik wojsk polskich, prawnik i dramatopisarz.
WPiotr Mniszek herbu Poraj – mieszczanin sieradzki, uczestnik bitwy pod Byczyną, nobilitowany w 1598, protoplasta szlacheckiego rodu Mniszków herbu Poraj, którzy w 1783 uzyskali tytuł hrabiów Galicji.
WBernardo Morando, Bernardino, Morandi – włoski architekt, od 1569 roku pracujący w Polsce. Twórca projektu i do swojej śmierci wykonawca idealnego renesansowego miasta twierdzy – Zamościa.
WStanisław Kostka Bekiesz-Mroczkiewicz – urzędnik Komisji Skarbowej Koronnego, ziemianin mazowiecki.
WJerzy Fryderyk Poths herbu Trójstrzał – kupiec, bankier, polski szlachcic, członek Tymczasowej Dyrekcji Biletów Skarbowych i dyrektor płatny Dyrekcji Biletów Skarbowych w czasie powstania kościuszkowskiego w 1794 roku, właściciel majątku Łomianki i Buraków koło Warszawy.
WMarek Przełomiński herbu Ślepowron – porucznik piechoty węgierskiej.
WJózef Rautenstrauch herbu własnego – polski i rosyjski generał dywizji, Szef Wydziału Działań Wojennych Ministerstwa Wojny w 1811 roku, od 1832 Prezes Teatrów Rządowych w Królestwie Kongresowym, radca stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku.
WSawa Czały – zamieszkały w Stepaszkach nad Bohem, pułkownik kozacki i dowódca nadwornych kozaków hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego w Niemirowie, nobilitowany za panowania Augusta II Mocnego za udział w tłumieniu powstań hajdamaków, zamordowany we własnym domu w 1741 przez bandę kozaków zaporoskich Ihnatki.
WJerzy Siemiginowski-Eleuter – polski malarz pochodzenia ormiańskiego.
WHieronim Spiczyński, inna forma nazwiska: Hieronim z Wielunia, Hieronim (Jarosz) Spyczyński, pseud.: Polyconius, H. P.(?), H. S. K. C.(?), H. S. S.(?) – patrycjusz i rajca krakowski, lekarz królewski, pisarz-botanik, poeta, tłumacz i wydawca.
WMaciej Strubicz, także Maciej Strobicz − polski szlachcic, kartograf i geograf.
WSzymon Szymonowic herbu Kościesza odm., inna forma nazwiska: Simon Simonides Bendoński – polski humanista i poeta okresu renesansu. Stworzył polską nazwę gatunku – sielanka.
WMateusz Tokarski – polski malarz i kopista.
WMarcin Wadowita, Vadovius, Campius, wł. Marcin Kępka – polski ksiądz katolicki, teolog, pisarz religijny, profesor, wicekanclerz i dziekan Wydziału Teologii Akademii Krakowskiej.
WJan Wiśniewski – magister sztuk wyzwolonych i doktor filozofii.
WJan de Witte – polski inżynier wojskowy holenderskiego pochodzenia, architekt, przedstawiciel baroku, od 1781 generał-lejtnant wojsk koronnych; ojciec Józefa.
WSzymon Bogumił Zug – polski architekt pochodzenia niemieckiego, architekt krajobrazu, przedstawiciel klasycyzmu.