WAbutsu-ni – japońska mniszka buddyjska, poetka.
WAkazome Emon – japońska poetka i pamiętnikarka, tworząca w okresie Heian. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji, jak również do Trzydziestu Sześciu Średniowiecznych Mistrzów Poezji.
WEn-no Gyōja – legendarny mnich buddyjski; archetyp ascety-magika ; uważany za założyciela Shugendō. Według legend i przekazów kronikarskich przebywał na górze Katsuragi, gdzie praktykował magię i ascezę (yamabushi).
WEnchin – znamienity duchowny buddyjski; 5. patriarcha sekty tendai i założyciel odłamu jimon; jeden z najwybitniejszych malarzy sakralnych epoki; propagator buddyzmu, autor licznych rozpraw. W latach 853-858 pobierał nauki w Chinach. Pośmiertnie uzyskał imię Chishō i tytuł daishi - wielkiego mistrza.
WEnkū – japoński mnich buddyjski szkoły tendai, rzeźbiarz.
WEnnin – japoński mnich, podróżnik, filozof ze szkoły tendai. Znany pod pośmiertnym imieniem Jikaku daishi.
WShunzei Fujiwara lub Toshinari Fujiwara – japoński poeta.
WGenshin , znany też jako Eshin Sōzu – japoński mnich buddyjski ze szkoły tendai, jeden z prekursorów amidyzmu.
WGyōki – japoński mnich buddyjski.
WHitachibō Kaison – legendarny sōhei pojawiający się w Genpei Jōsuiki, Gikeiki i Heike monogatari. Miał być mnichem w świątyni Onjōji lub na górze Hiei.
WSansa Hon’inbō - japoński gracz go z okresu Edo, buddyjski mnich tradycji nichiren, założyciel szkoły Hon’inbō.
WHōnen – japoński mnich buddyjski i myśliciel, założyciel amidystycznej Szkoły Czystej Krainy, nazwanej w Japonii Jōdo, zreformował buddyzm i uprzystępnił go szerokim warstwom japońskiego społeczeństwa. W ciężkich czasach wojen pomiędzy klanami Taira i Minamoto zaofiarował ludziom nowy rodzaj religijnej nadziei.
WInpumon-in no tayū – japońska poetka, tworząca na przełomie okresów Heian i Kamakura. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji. Znana jako „Tayū tysiąca wierszy”.
WIppen Shōnin – japoński mnich buddyjski, założyciel szkoły Ji-shū, będącej odłamem Szkoły Czystej Krainy.
WJōchō – japoński mnich buddyjski i rzeźbiarz.
WKaikei – japoński mnich buddyjski i rzeźbiarz.
WChōmei Kamo , właśc. Nagaakira Kamo – japoński mnich buddyjski, pisarz i poeta.
WTan’yū Kanō – japoński malarz i jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły Kanō, oficjalny artysta na dworze siogunatu Tokugawa.
WKeichū , właśc. Kūshin Shimokawa ; ur. 1640, zm. 1701 – japoński mnich buddyjski ezoterycznej szkoły shingon, uczony i poeta.
WKisen , znany także jako Kisen hōshi – buddyjski mnich i poeta, żyjący i tworzący prawdopodobnie w IX wieku. Zaliczany do Sześciu Mistrzów Poezji, uważany za potomka cesarza Kammu.
WKūkai – japoński mnich, uczony, poeta i artysta, założyciel buddyjskiej sekty shingon. Znany jest również pod pośmiertnym imieniem Kōbō-Daishi , nadanym mu przez dwór cesarski w 921 roku.
WKūya – japoński mnich buddyjski, prekursor i nauczyciel amidyzmu w Japonii.
WKsiążę Munetaka - dwunasty siogun w historii i szósty siogunatu Kamakura.
WNegoro-shū – zakon mnichów-wojowników, zamieszkałymi na terenie świątyni Negoro-ji w japońskiej prowincji Kii. Słynęli z umiejętności posługiwania się bronią palną, a także z bardziej tradycyjnej broni mnichów, takiej jak naginata. Pod koniec XVI w., u schyłku okresu Sengoku, Negoro-ji, wraz z wieloma innymi wojowniczymi klasztorami zostało oblężone wskutek czego w 1585 r. świątynia została doszczętnie spalona przez wojska Toyotomiego Hideyoshiego.
WNichiren – japoński mnich, reformator buddyzmu, myśliciel.
WNijō-in no Sanuki – japońska poetka, tworząca na przełomie okresów Heian i Kamakura. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji.
WSōrin Ōtomo , także Francisco, Fujiwara no Yoshishige i Ōtomo Yoshishige, – japoński daimyō, samuraj konwertowany na katolicyzm. Propagator chrześcijaństwa na wyspie Kiusiu.
WRōben Sōjō – japoński mnich buddyjski związany ze szkołą kegon. Drugi patriarcha tej szkoły.
WRyōgen – japoński mnich, filozof ze szkoły tendai. Znany także jako Jie daishi (慈恵大師) i Ganzan daishi (元三大師). Odnowił szkołę tendai.
WSaichō – założyciel szkoły tendai w Japonii. Pośmiertnie nadano mu imię Dengyō Daishi .
WSonome Shiba – japońska poetka działająca w okresie Edo. Przyjaciółka i uczennica Bashō Matsuo. Tworzyła haiku i waka.
WShinran – japoński mnich buddyjski i myśliciel. Uczeń Hōnena.
WShōkōbō Benchō – mnich buddyjski związany ze szkołą jōdo (Jōdo-shū). Uważany za drugiego patriarchę. Założyciel szkoły chinzei (Chinzei-ha). Stąd też jego imię i tytuł brzmi często także Chinzei Shōkō Shōnin (鎮西聖光上人), gdzie Chinzei (鎮西) to dawna nazwa Kiusiu, a znaki 上人 pisane także 聖人 oznaczają świętego męża, świętego mnicha, kapłana). Występuje także pod imionami Benchō (弁長) i Shōkō (聖光).
WSōhei – zbrojni mnisi buddyjscy w feudalnej Japonii.
WDōsetsu Tachibana – urodzony jako Akitsura Betsugi , znany także jako Akitsura Bekki oraz Dōsetsu Bekki, japoński samuraj służący rodzinie Ōtomo. Był ojcem Ginchiyo Tachibana oraz przybranym ojcem Muneshige Tachibana.
WTaiken-mon-in Horikawa – japońska poetka, tworząca w okresie Heian. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Średniowiecznych Mistrzów Poezji, jak również do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji.
WYamabushi - ascetyczni eremici z japońskich gór, których tradycja określa jako silnych wojowników obdarzonych nadprzyrodzonymi mocami. Wyznają doktrynę shugendō , będącą głównie połączeniem ezoterycznego buddyzmu sekt shingon i tendai oraz elementów shintō. Są przeważnie samotnikami, choć tworzą luźne konfederacje i wiążą się z określonymi świątyniami, a historycznie uczestniczyli niekiedy w bitwach i potyczkach razem z samurajami i sōheiami (mnichami-wojownikami). Ich początki sięgają pustelniczych yamabito, yamahōshi i niektórych hijiri z VIII i IX wieku.
WKenkō Yoshida – japoński pisarz i poeta, mnich buddyjski.
WZennebō Shōkū – mnich buddyjski związany ze szkołą Jōdo-shū. Założyciel odłamu Seizan-ha (西山派).