WAntun Bauer – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, teolog, filozof, poseł do parlamentu, arcybiskup zagrzebski.
WMiroslav „Ćiró” Blažević – chorwacki piłkarz i trener piłkarski.
WMile Budak – chorwacki polityk, pisarz, ideolog i dygnitarz Niepodległego Państwa Chorwackiego.
WLino Červar – chorwacki trener piłki ręcznej. Obecnie prowadzi macedoński RK Metalurg Skopje. W latach 2000–2002 był trenerem reprezentacji Włoch, a następnie w latach 2002–2010 reprezentację Chorwacji, z którą w 2004 w Atenach zdobył mistrzostwo olimpijskie. W latach 2001–2009 prowadził chorwacki RK Zagrzeb. Jest również politykiem, w 2003 r. został wybrany do chorwackiego parlamentu.
WJanko Drašković – hrabia, chorwacki polityk i pisarz, działacz ruchu iliryjskiego.
WLjudevit Gaj – chorwacki działacz polityczny i poeta, jeden z głównych przedstawicieli ruchu iliryjskiego. Pochodził z chorwackiej rodziny o korzeniach francuskich, był synem aptekarza Ivana Gaja. W domu mówiło się po niemiecku i chorwacku; matka Julijana Schmit była dobrze wykształconą, jak na owe czasy, kobietą.
WBranimir Glavaš – chorwacki polityk, jeden z założycieli Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej, skazany za zbrodnie wojenne.
WAugust Harambašić – chorwacki poeta i polityk.
WRudi Kolak – polityk byłej Jugosławii.
WKonstantin „Kosta” Vojnović – serbski profesor prawa cywilnego, polityk, rektor Uniwersytetu w Zagrzebiu.
WIvan Kukuljević Sakcinski – chorwacki historyk, pisarz i polityk, jeden z przywódców ruchu iliryjskiego.
WDido Kvaternik, właśc. Eugen Dido Kvaternik – chorwacki polityk, działacz nacjonalistyczny.
WEugen Kvaternik – chorwacki polityk, prawnik, organizator i przywódca antyaustriackiego powstania w Rakovicy.
WVladko Maček – chorwacki polityk, krewny gen. Stanisława Maczka.
WIvan Mažuranić – chorwacki poeta, językoznawca, polityk, przedstawiciel iliryzmu, jedna z najważniejszych postaci kultury chorwackiej połowy XIX wieku. Ban Chorwacji w latach 1873-1880. Portret Mažuranicia zdobi stukunowy banknot.
WMatija Mrazović – chorwacki polityk i publicysta.
WAnte Pavelić – chorwacki prawnik i polityk faszystowski, przywódca ustaszy. Współorganizator zamachu (1934), w którym zginęli król Jugosławii Aleksander I i minister spraw zagranicznych Francji Louis Barthou. Szef (poglavnik) marionetkowego państwa chorwackiego w latach 1941–1945, odpowiedzialny za ludobójstwo na Serbach, Żydach i Cyganach.
WAnte Pavelić wymowa(ur. 19 maja 1869 w Gospiciu, zm. 11 lutego 1938 w Zagrzebiu) – dentysta i polityk chorwacki, jeden z twórców Królestwa Jugosławii.
WMilka Planinc – polityk chorwacka i jugosłowiańska, premier SFRJ.
WJuraj Posilović – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, poseł do parlamentu, biskup Senj-Modruš i arcybiskup zagrzebski.
WFranjo Rački – chorwacki duchowny katolicki, działacz narodowy, ideolog jugoslawizmu, historyk.
WStjepan Radić – chorwacki polityk, założyciel i przywódca Chorwackiej Partii Chłopskiej, czołowy przedstawiciel opozycji domagającej się federalizacji Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. Jego śmierć wskutek zamachu przeprowadzonego podczas obrad sejmowych stanowiła kolejny istotny element dzielący Serbów i Chorwatów.
WLevin Rauch – chorwacki polityk, ban Chorwacji w latach 1867–1871.
WPetar Skansi – chorwacki koszykarz, występujący na pozycji środkowego, olimpijczyk, mistrz świata z 1970 roku, trener koszykarski, wiceminister nauki, edukacji i sportu Chorwacji od stycznia 2012 do czerwca 2014.
WAnte Starčević – chorwacki polityk, publicysta i pisarz.
WJosip Juraj Strossmayer – chorwacki polityk i duchowny rzymskokatolicki.
WIvan Šubasić – chorwacki i jugosłowiański polityk, od 1944 do stycznia 1945 premier emigracyjnego rządu Jugosławii, minister spraw zagranicznych Jugosławii od marca do października 1945 rokupotrzebne źródło, ostatni ban Chorwacji.
WMilan Šufflay – chorwacki polityk, historyk i albanolog.
WIvo Tartaglia, także Ivo Tartalja – chorwacki i jugosłowiański polityk, burmistrz Splitu (1920-1928), ban banowiny primorskiej (1929-1932).
WJosip Broz Tito, cyr. Јосип Броз Тито – chorwacki przywódca Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii od 1945 aż do swojej śmierci. Podczas II wojny światowej Tito zorganizował antyfaszystowski ruch oporu znany jako Partyzanci Jugosławii. Później był założycielskim członkiem Kominformu, ale opierając się radzieckim wpływom, stał się jednym z założycieli i promotorów Ruchu Państw Niezaangażowanych. Zmarł 4 maja 1980 roku w Lublanie, pochowany został w Belgradzie.
WAnte Trumbić – polityk chorwacki.
WLjudevit Vukotinović – chorwacki polityk, działacz ruchu iliryjskiego, botanik.
WTomislav Žigmanov, cyr. Томислав Жигманов – serbski pisarz, filozof i polityk narodowości chorwackiej, działacz mniejszości chorwackiej w Serbii, przewodniczący Demokratycznego Związku Chorwatów w Wojwodinie, poseł do Zgromadzenia Narodowego Republiki Serbii.