
Władimir Lwowicz Burcew, rosyjski ziemianin, publicysta, wydawca, działacz rewolucyjny. Znany jako demaskator agentów-prowokatorów Ochrany.

Fiodor Iljicz Dan, właśc. Gurwicz ros. Фёдор Ильи́ч Дан (Гурвич), ur. 19 października 1871 w Petersburgu, zm. 22 stycznia 1947 w Nowym Jorku) – rosyjski rewolucjonista, socjaldemokrata, przywódca frakcji mienszewików Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji.

Michał Domański herbu Strzemię – konsyliarz konfederacji barskiej.

Fiodor Michajłowicz Dostojewski – rosyjski pisarz i myśliciel. Jeden z najbardziej wpływowych powieściopisarzy literatury rosyjskiej i światowej.

Wiera Nikołajewna Figner, ros. Вера Николаевна Фигнер – rosyjska działaczka ruchu narodnickiego, autorka wspomnień.
Stanisław Fiszer, także Stanisław Fischer – generał polski, szef sztabu armii Księstwa Warszawskiego.

Tadeusz Grabianka, pseudonim Comte Ostap, Comte Polonais – polski alchemik i iluminat, starosta liwski w 1775 roku.

Adam Hilary Kalikstawicz Hurynowicz – białoruski poeta, folklorysta, działacz polityczny represjonowany przez policję carską za radykalne poglądy społeczne.

Jekatierina Konstantinowna Brieszko-Brieszkowska, zd. Wierigo – rosyjska rewolucjonistka, działaczka Narodnej Woli, następnie partii eserowców.

Jan Kiliński – pułkownik powstania kościuszkowskiego, uczestnik spisków powstańczych, należał do Rady Miasta Warszawy od roku 1791, pamiętnikarz. Z zawodu był szewcem.

Andrzej Tadeusz Bonawentura Kościuszko herbu Roch III – inżynier wojskowy, Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w czasie insurekcji kościuszkowskiej, generał lejtnant wojska Rzeczypospolitej Obojga Narodów, generał major komenderujący w Dywizji Wielkopolskiej w 1792 roku, brevet generał brygady Armii Kontynentalnej w czasie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Piotr Aleksiejewicz Kropotkin – rosyjski działacz anarchistyczny, rewolucjonista, filozof, politolog, socjolog, geograf, biolog, historyk, pisarz i eseista. Z racji arystokratycznego pochodzenia i znaczenia dla ruchu anarchistycznego przełomu wieków zwany anarchistycznym księciem.
Seweryn Krzyżanowski – podpułkownik Wojsk Polskich, przywódca Towarzystwa Patriotycznego. W 1808 wstąpił do 4 pułku Legii Nadwiślańskiej. W latach 1809–1811 odbył kampanię w Hiszpanii. Na wniosek księcia Józefa Poniatowskiego odznaczony krzyżem Orderu Virtuti Militari. Wziął udział w 1812 w kampanii w Rosji. Uczestniczył w bitwie nad Berezyną. W 1813 bronił twierdzy Spandau pod Berlinem. 12 października dostał krzyż kawalerski Legii Honorowej. Wziął udział w bitwie pod Lipskiem. W 1814 uczestniczył w walkach we Francji.

Mateusz Manterys – polski chłop, żołnierz, polityk, działacz społeczny, poseł do Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego i na Sejm II RP.
Julian Ursyn Niemcewicz herbu Rawicz, ps. i krypt.: Anonim; Iwan Wasilewicz, oficer w wojsku moskiewskim; J.N.; J.U.N.; J.Ur.N.; Julius Orion; Mośko Jankiele – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta, historyk, pamiętnikarz, publicysta, tłumacz, wolnomularz, zastępca wielkiego mówcy Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polskiego w 1781 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1791–1792.

Józef Klemens Piłsudski herbu własnego – polski działacz społeczny i niepodległościowy, żołnierz, polityk, mąż stanu; od 1892 członek Polskiej Partii Socjalistycznej i jej przywódca w kraju, twórca Organizacji Bojowej PPS (1904) i Polskiej Organizacji Wojskowej (1914), kierownik Komisji Wojskowej i Tymczasowej Rady Stanu (1917), od 11 listopada 1918 naczelny wódz Armii Polskiej, w latach 1918–1922 naczelnik państwa, pierwszy marszałek Polski (1920); przywódca obozu sanacji po przewrocie majowym (1926), dwukrotny premier Polski ; wywarł decydujący wpływ na kształt polityki wewnętrznej i zagranicznej II RP.
Andrzej Antoni Plichta herbu Półkozic – radca stanu i sekretarz Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w powstaniu listopadowym.

Pawło Połubotok, Paweł Połubotok – hetman nakaźny w Naddnieprzu w latach 1722–1724 po śmierci hetmana Iwana Skoropadskiego, pułkownik czernihowski. Walczył o niezależność ziem ukraińskich, o ograniczenie władzy carskiej i przeciwko niszczeniu resztek kozackiej niezależności na Ukrainie Lewobrzeżnej.

Aleksandr Dmitrijewicz Protopopow – rosyjski polityk, deputowany III i IV Dumy, minister spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego od września 1916 do upadku caratu.

Aleksandr Nikołajewicz Radiszczew ros. Алекса́ндр Никола́евич Ради́щев – rosyjski pisarz, filozof, myśliciel społeczny, przedstawiciel oświecenia, walczący z despotyzmem i domagający się zniesienia pańszczyzny.

Aleksy Piotrowicz Romanow, ros. Алексей Петрович; – carewicz, pierworodny syn cara Piotra I Wielkiego i Eudoksji Łopuchiny, ojciec cesarza Rosji Piotra II Romanowa.

Jerzy Michajłowicz Romanow – wielki książę rosyjski, wojskowy, numizmatyk.

Mikołaj Michajłowicz Romanow – wielki książę rosyjski, wojskowy, historyk.

Paweł Aleksandrowicz Romanow – rosyjski wielki książę, syn cara Aleksandra II.

Feliks Hilary Michał Ludwik Sobański, hrabia herbu Junosza – ziemianin, działacz społeczny i charytatywny, filantrop.

Władimir Aleksandrowicz Suchomlinow – rosyjski generał kawalerii, generał adiutant.

Taras Hryhorowycz Szewczenko – ukraiński poeta narodowy, etnograf, folklorysta, malarz, przedstawiciel romantyzmu, a także działacz polityczny. Bohater narodowy Ukrainy. Taras Szewczenko jest również przedstawicielem literatury rosyjskiej. Niemal wszystkie jego powieści i większość dramatów zostało napisanych po rosyjsku, podczas gdy utwory poetyckie Szewczenki tworzone były w języku ukraińskim.

Piotr Nikiticz Tkaczow – rosyjski pisarz, krytyk literacki oraz teoretyk rewolucjonistyczny, naiwybitniejsza postać wśród tzw. narodników-spiskowców. Wiele jego tez miało być następnie rozwiniętych oraz wprowadzonych w życie przez Włodzimierza Lenina.

Aleksandr Iljicz Uljanow – rosyjski rewolucjonista, jeden z działaczy narodowolców, starszy brat Włodzimierza Lenina.