
Abd Allah II ibn Husajn, król Abdullah II (arab. عبدالله الثاني بن الحسين, ur. 30 stycznia 1962 w Ammanie) – król Jordanii z dynastii Haszymidów od 7 lutego 1999.

Albert II Grimaldi – 14. książę Monako od 6 kwietnia 2005, regent Księstwa Monako od 31 marca 2005 do 6 kwietnia 2005; syn Rainiera III, księcia Monako i Grace, księżnej Monako; reprezentant Monako na zimowych igrzyskach olimpijskich.

Michel Naim Aoun – libański wojskowy i polityk, maronita. Od 22 września 1988 do 13 października 1990 urzędował jako premier i prezydent Libanu jako szef jednego z dwóch gabinetów rywalizujących o sprawowanie władzy. Po pokonaniu jego sił przez wojska syryjskie, został zmuszony do uchodźstwa. Po powrocie do kraju, ponownie zaangażował się w działalność polityczną i założył własną partię - Wolny Ruch Patriotyczny, od 31 października 2016 sprawuje urząd prezydenta Libanu.

Biszara al-Churi – libański polityk, Maronita, pierwszy prezydent niepodległego Libanu w latach 1943-1952 roku z 11-dniową przerwą. Dwukrotnie był również premierem Libanu: 1927-1928 i w 1929. Był jedną z najważniejszych postaci w walce o niepodległość.

Amin al-Dżumajjil, Amin Dżemajel – libański polityk, Maronita, syn Pierre'a al-Dżumajjila i brat Baszira al-Dżumajjila, prezydent w latach 1982-1988.

Sulajman Kabalan Bajk Farandżijja – libański polityk, prezydent Libanu w latach 1970-1976.

Filip VI, hiszp. Felipe Juan Pablo Alfonso de la Santísima Trinidad y de Todos los Santos de Borbón y Grecia – król Hiszpanii z dynastii Burbonów od 19 czerwca 2014.

Hajle Syllasje I – ostatni cesarz Etiopii. Oficjalnie używał imienia „Cesarz Haile Selassie I, Zwycięski Lew Plemienia Judy, Wybraniec Boży”.

Hamad ibn Chalifa Al Sani – emir Kataru w latach 1995-2013, również premier kraju w latach 1995–1996.

Charles Alexandre Hélou – libański polityk, prawnik, współzałożyciel partii Kataeb, minister wielu resortów, czwarty prezydent Libanu w latach 1964-1970.

Elias Khalil Hrawi – polityk libański, prezydent Libanu w latach 1989–1998.

Husajn ibn Talal, król Husajn I – król Jordanii z dynastii Haszymidów.

Juan Carlos I, właśc. hiszp. Juan Carlos I Alfonso Víctor María de Borbón y Borbón-Dos Sicilias – król Hiszpanii z dynastii Burbonów od 1975 do 2014 r. Syn Jana Burbona, hrabiego Barcelony i Marii de las Mercedes, księżniczki Obojga Sycylii.

Kabus ibn Sa’id – sułtan Omanu i jedyny syn sułtana Sa’ida ibn Tajmura.

Jean Kahwaji - libański generał. W 1973 roku wstąpił do akademii wojskowej, a cztery lata później rozpoczął służbę w żandarmerii wojskowej. W 1999 roku został szefem sztabu 11 Brygady Piechoty, dwa lata później zastępcą dowódcy 7 BP, a w 2002 roku dowódcą 2 BP. Od 29 sierpnia 2008 do 8 marca 2017 był Dowódcą Libańskich Sił Zbrojnych. Został zastąpiony na tym stanowisku przez Josepha Aouna.

Karol, książę Castro, właśc. Carlos de Borbón-Dos Sicilias książę Obojga Sycylii, książę Castro, jeden z dwóch pretendentów do tytułu głowy Królewskiej Rodziny Burbonów Sycylijskich.

Émile Jamil Lahoud – generał, prezydent Libanu w latach 1998–2007, Maronita. Uważany za polityka prosyryjskiego, a miejscami nawet za marionetkę w rękach prezydenta tego kraju Baszara al-Assada. W 2004 roku został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Letycja, hiszp. Doña Letizia, urodzona jako Letizia Ortiz Rocasolano, – królowa Hiszpanii, żona króla hiszpańskiego Filipa VI Burbona.

René Moawad – libański polityk, prezydent Libanu od 5 listopada do 22 listopada 1989 roku, maronita. Przez pięć kadencji był deputowanym Zgromadzenia Narodowego. Zginął w zamachu bombowym.

Muhammad V – sułtan, a następnie król Maroka z dynastii Alawitów.

Muhammad VI – król i faktyczny przywódca Maroka. Wstąpił na tron 23 lipca 1999, kilka godzin po śmierci swojego ojca, króla Hassana II. Pierwszy po Muhammadzie w kolejności do tronu był wówczas jego brat książę Maulaj Raszid, lecz od 2005 następcą tronu jest syn Muhammada Maulaj Hassan. W 2007 królowi urodziła się córka – księżna Lalla Chadidża.

Mohammad Reza Pahlawi – ostatni szachinszach Iranu, z dynastii Pahlawich, nastawiony prozachodnio, inicjator reform społecznych i gospodarczych w Iranie. W 1979 został odsunięty od władzy w wyniku irańskiej rewolucji islamskiej.

Sabah IV al-Ahmad al-Dżabir as-Sabah – emir Kuwejtu od 29 stycznia 2006 do 29 września 2020.

Iljas Jussef Sarkis – libański polityk, prawnik, gubernator Centralnego Banku Libanu, szósty prezydent niepodległej Republiki Libańskiej od 23 września 1976 do 22 września 1982 roku.

Michel Sulaiman – libański wojskowy i polityk, prezydent Libanu od 25 maja 2008 do 25 maja 2014, naczelny dowódca Libańskich Sił Zbrojnych w latach 1998-2008.

Kamil Nimr Szamun – libański polityk, drugi prezydent niepodległego Libanu od 23 września 1952 do 22 września 1958 roku, ojciec Dory'ego oraz Dany'ego Szamunów. W 1958 roku założył Narodową Partię Liberalną. W okresie wojny domowej w Libanie był jednym z liderów chrześcijańskiego Frontu Libańskiego.

Emir Fuad Abdallah Szihab – libański polityk, trzeci prezydent niepodległego Libanu w latach 1958–1964 roku. Przed objęciem stanowiska głowy państwa był generałem-majorem oraz pierwszym Dowódcą Libańskich Sił Zbrojnych w latach 1945–1958.

Rafael Leónidas Trujillo Molina – generał, dyktator rządzący Republiką Dominikany od 1930 do 1961.

Zofia z Grecji i Danii, pot. Zofia Grecka, właśc. Sophia Margarethe Victoria Frederika von Schleswig-Holstein-Sönderborg-Glücksburg – królowa hiszpańska, z dynastii greckiej linii dynastii Glücksburgów, jako żona króla Hiszpanii, Jana Karola I w latach 1975−2014. Po abdykacji męża zachowała, podobnie jak on, tytuł królewski.