
Jaak Aaviksoo – estoński fizyk, profesor Uniwersytetu w Tartu i były rektor tej uczelni, polityk, minister obrony od 2007 do 2011, następnie do 2014 minister edukacji.

Walter Anderson – niemiecki etnograf i folklorysta. W latach 1919-1939 wykładał na Uniwersytecie w Tartu w Estonii, a w latach 1940-1945 na Uniwersytecie w Królewcu.

Eiki Berg – estoński geopolityk i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta krajowy, deputowany do Parlamentu Europejskiego V kadencji (2004).

Ernst Gustav Benjamin von Bergmann – niemiecki chirurg, profesor na Uniwersytecie w Dorpacie i w Würzburgu, od 1882 roku na Uniwersytecie w Berlinie. Spopularyzował aseptykę w chirurgii. Jego asystentami w Berlinie byli Curt Schimmelbusch i Friedrich Gustav von Bramann. Jego syn Gustav von Bergmann (1878–1955) był uznanym lekarzem internistą.

Fedor (Theodor) Bucholtz – mykolog i fitopatolog pochodzenia niemieckiego.

Michaił Siemionowicz Cwiet – rosyjski botanik, fizjolog i biochemik, wynalazca chromatografii.
Władimir Fiodorowicz Cziż – rosyjski lekarz psychiatra.

Stanisław Czyrwiński – polski farmakolog, profesor Uniwersytetu w Tartu, Uniwersytetu Moskiewskiego, później dyrektor Rosyjskiego Instytutu Farmakologicznego.

Roomet Jakapi – estoński historyk filozofii i muzyk.

Peeter Järvelaid – estoński historyk, prawnik, profesor Uniwersytetu Tallińskiego. Opracował semiotyczne osobowo zorientowany kierunek badań historycznych. Jest autorem ponad 200 artykułów naukowych ogłoszonych. Peeter Järvelaid jest absolwentem Uniwersytetu w Tartu (1981). W 1990 habilitował na Moskiewskim Państwowym Prawnym Uniwersytecie.

Ołeksandr Iwanowycz Juszczenko – ukraiński lekarz psychiatra.

Konstantin Konik – estoński lekarz, polityk i minister spraw oświaty i spraw socjalnych (1928).

Julia Laffranque – estońska prawniczka i sędzia, od 2011 roku sędzia w Europejskim Trybunale Praw Człowieka, od 2020 roku w Sądzie Najwyższym Estonii (Riigikohus). W latach 2011–2016 wykładowczyni prawa europejskiego na Uniwersytecie w Tartu, później visiting professor. W 2019 roku kandydowała na Europejską Rzeczniczkę Praw Obywatelskich.

Mati Laur – estoński historyk, kierownik Katedry Historii Powszechnej Uniwersytetu Tartuskiego. Specjalizuje się w dziejach Liwonii w okresie nowożytnym.

Teodor Lippmaa – estoński botanik, jeden z pionierów chromatografii. Członek Estońskiej Akademii Nauk (1939).

Tõnis Lukas – estoński historyk, samorządowiec i polityk, burmistrz Tartu w latach 1996–1997, dwukrotnie minister edukacji, minister kultury (2019–2021).
Jurij Michajłowicz Łotman – rosyjski teoretyk, historyk, semiotyk kultury, estetyk.

Zara Grigorjewna Minc – rosyjska semiotyczka i profesor literatury rosyjskiej na Uniwersytecie w Tartu; żona wybitnego semiotyka Jurija Łotmana, z którym współtworzyła prace naukowe, organizując środowisko tzw. tartuskiej szkoły semiotycznej.

Haldur Õim – estoński językoznawca. Zajmuje się m.in. semantyką, pragmatyką oraz językoznawstwem komputerowym.

Erast Parmasto – estoński mykolog.

Friedrich Adolf Philippi – niemiecki teolog luterański.

Ants Piip – estoński prawnik, dyplomata i polityk. Premier Estonii od 26 października 1920 do 25 stycznia 1921. Szef państwa od 21 grudnia 1920 do 25 stycznia 1921. Po zajęciu kraju przez wojska radzieckie, 30 czerwca 1941 roku został aresztowany i rok później zmarł w więzieniu NKWD.

Konstantin Ramul – estoński psycholog. Wieloletni profesor na katedrze psychologii Uniwersytetu w Tartu. Zajmował się przede wszystkim psychologią eksperymentalną.

Janno Reiljan – estoński polityk, ekonomista i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta krajowy, deputowany do Parlamentu Europejskiego V kadencji (2004). Brat Villu Reiljana.

Władimir Jakowlewicz Rubaszkin – rosyjski histolog.
Leonid Naumowicz Stołowicz – estoński filozof rosyjskojęzyczny oraz historyk filozofii pochodzenia żydowskiego.

Richard Andreas Thoma – niemiecki lekarz patolog, profesor Uniwersytetu Ruprechta i Karola w Heidelbergu i Uniwersytetu Dorpackiego. Od jego nazwiska pochodzą nazwy, stosowanych do dziś, komory Thomy i pipety Thomy.