W

Martin Bareš – czeski neurolog, od 2019 r. rektor Uniwersytetu Masaryka. Zajmuje się przede wszystkim chorobami pozapiramidowymi i neurodegeneracyjnymi oraz spastycznością i neurofizjologią kliniczną.

W

Mikuláš Bek – czeski muzykolog, nauczyciel akademicki i polityk, rektor Uniwersytetu Masaryka w kadencjach 2011–2015 i 2015–2019, senator.

W

Marek Blahuš ps. Blahma – czeski esperantysta, wikipedysta i informatyk.

W

Petr Duchoň – czeski polityk i samorządowiec, były prezydent Brna, od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego.

W

Petr Fiala – czeski politolog, wykładowca akademicki i polityk, w latach 2004–2011 rektor Uniwersytetu Masaryka, minister edukacji od 2012 do 2013, parlamentarzysta, od 2014 przewodniczący Obywatelskiej Partii Demokratycznej.

W

Jan Firbas – czeski językoznawca i anglista; przedstawiciel praskiej szkoły lingwistycznej.

W

Miroslav Grebeníček – czeski polityk i pedagog, działacz komunistyczny, długoletni członek Izby Poselskiej, od 1993 do 2005 przewodniczący Komunistycznej Partii Czech i Moraw.

W

Jiří Grygar – czeski astronom, popularyzator nauki i laureat Nagrody Kalinga (1996).

W

Jiří Hanuš – czeski historyk. Zajmuje się historią kulturową i religijną Europy w XIX i XX w.

W

Tomáš Julínek – czeski polityk i lekarz, senator, działacz Obywatelskiej Partii Demokratycznej (ODS), w latach 2006–2009 minister zdrowia w dwóch rządach Mirka Topolanka.

W

Jan Keller – czeski i morawski socjolog, publicysta i ekolog, wykładowca akademicki, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji.

W

Marcel Kolaja – czeski polityk i informatyk, wiceprzewodniczący Czeskiej Partii Piratów, deputowany do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

W

Kateřina Konečná – czeska polityk, działaczka komunistyczna, posłanka krajowa, deputowana do Parlamentu Europejskiego V, VIII i IX kadencji.

W

Katarína Balcarová Kucbelová – słowacka poetka, pisarka, organizatorka wydarzeń kulturalnych, fundatorka nagrody literackiej Anasoft litera.

W

Jiří Levý – czeski historyk, teoretyk literatury i przekładu. Jego prace miały ogromny wpływ na rozwój translatoryki nie tylko w Czechosłowacji, ale również poza jej granicami.

W

Miroslav Mareš – czeski politolog i prawnik. Specjalizuje się w problematyce polityki bezpieczeństwa.

W

Petr Mrkývka – czeski prawnik i wykładowca, od 1998 konsul honorowy RP w Brnie.

W

Petr Nečas – czeski polityk, parlamentarzysta, w latach 2010–2013 przewodniczący Obywatelskiej Partii Demokratycznej, wicepremier oraz minister pracy i spraw socjalnych od 2006 do 2009, premier Czech od 13 lipca 2010 do 10 lipca 2013.

W

Luděk Niedermayer – czeski ekonomista, były wiceprezes Narodowego Banku Czeskiego, poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.

W

Miloslav Petrusek – czeski socjolog, profesor socjologii na Uniwersytecie Karola.

W

Rudolf Šrámek – czeski językoznawca, specjalista w dziedzinie dialektologii i onomastyki; czołowy przedstawiciel czeskiej onomastyki.

W

Aleš Svoboda – czeski językoznawca i anglista; przedstawiciel praskiej szkoły lingwistycznej. Zajmował się komparatystyką lingwistyczną i pragmalingwistyką; był także tłumaczem.

W

Kateřina Tučková – czeska pisarka i kurator sztuki.

W

Milan Uhde – czeski dramaturg, scenarzysta i polityk, opozycjonista w okresie komunistycznym, parlamentarzysta i minister, w latach 1993–1996 pierwszy przewodniczący Izby Poselskiej.

W

Lubomír Zaorálek – czeski polityk, w latach 2002–2006 przewodniczący Izby Poselskiej, w latach 2014–2017 minister spraw zagranicznych, od 2019 minister kultury.

W

Jiří Zlatuška – czeski informatyk, cybernetyk, wykładowca akademicki i polityk, w latach 1998–2004 rektor Uniwersytetu Masaryka, parlamentarzysta.