WLoreta Asanavičiūtė - jedna z czternastu ofiar interwencji Armii Radzieckiej przed wieżą telewizyjną w stolicy Litwy - Wilnie wieczorem 13 stycznia 1991. Wojsko zaatakowało broniących ośrodka telewizyjnego nieuzbrojonych cywili kolbami karabinów, strzałami ślepą i ostrą amunicją oraz przy użyciu czołgów, które gąsienicami zmiażdżyły wiele osób. Wśród nich była L. Asanavičiūtė, na której tułów najechał jeden z nich. Choć po paru minutach czołg cofnął się i można było zabrać rannych, to po przewiezieniu do szpitala straciła przytomność i wkrótce zmarła.
WVytautas Pranas Bičiūnas – litewski polityk, malarz, aktor teatralny, pisarz i krytyk literacki.
WLeonas Bistras - litewski dziennikarz, filozof i tłumacz, wielokrotny minister, marszałek sejmu i szef rządu Republiki Litewskiej w latach 1925-1926, lider litewskiej chadecji.
WKazimieras Bizauskas, Kazys Bizauskas – litewski polityk chadecki i dyplomata, sygnatariusz Aktu Niepodległości Litwy z 16 lutego 1918 roku.
WVoldemaras Vytautas Čarneckis – litewski działacz polityczny i dyplomata, minister spraw zagranicznych Republiki Litewskiej (1924-1925).
WPranas Dovydaitis – litewski profesor filozofii i wykładowca, polityk chadecki, dziennikarz, premier Litwy na wiosnę 1919 roku.
WPetras Jurgaitis – litewski wojskowy, działacz polityczny i samorządowiec, burmistrz Birżów na Żmudzi.
WPetras Klimas – litewski historyk, dyplomata, jeden z sygnatariuszy Aktu Niepodległości Litwy z 1918 roku.
WDonatas Malinauskas, właśc. Donat Malinowski herbu Pobóg – litewski polityk i dyplomata, jeden z dwudziestu sygnatariuszy Aktu Niepodległości Litwy z 16 lutego 1918 roku.
WAntanas Merkys – litewski polityk okresu międzywojennego, wieloletni gubernator Kłajpedy i mer Kowna, w latach 1939–1940 premier, a po wyjeździe prezydenta Smetony w 1940 przez krótki okres głowa państwa litewskiego.
WVladas Mironas - litewski ksiądz rzymskokatolicki i polityk, premier niepodległej Litwy w latach 1938-39.
WKazimierz Narutowicz – litewski działacz polityczny. Syn Stanisława Narutowicza i bratanek prezydenta II RP Gabriela Narutowicza.
WVytautas Petrulis – litewski polityk chadecki, wieloletni minister finansów, marszałek sejmu i szef rządu Litwy kowieńskiej, określany jako ojciec litewskiej waluty narodowej – lita.
WJeronimas Plečkaitis – litewski nauczyciel i polityk, poseł na Sejm (1920–1927).
WLiuda Purėnienė-Vienožinskaitė – litewska prawnik, dziennikarka i działaczka polityczna.
WWitowt Kazimirowicz Putna – komkor Armii Czerwonej.
WAdolfas Ramanauskas, ps. „Vanagas” – litewski wojskowy, dowódca partyzancki, pułkownik, uczestnik antysowieckiego podziemia niepodległościowego, sygnatariusz deklaracji Rady Ruchu Walki o Wolność Litwy.
WMečislovas Reinys – litewski wykładowca uniwersytecki, filozof i psycholog, ksiądz katolicki i arcybiskup wileński (1941-53), polityk chadecji oraz minister spraw zagranicznych w latach 1925-26, represjonowany w czasach stalinizmu.
WKonstantinas Šakenis – litewski nauczyciel, działacz społeczny i polityk, marszałek Sejmu IV kadencji (1936–1940).
WAleksandras Stulginskis – litewski polityk, założyciel litewskiej chadecji, wicepremier i dwukrotny prezydent Litwy.
WStanisław Szyling herbu Schiling – litewski prawnik, polityk i baron.
WIjeronim Pietrowicz Uborewicz, ros. Иероним Петрович Уборевич, lit. Jeronimas Uborevičius – radziecki dowódca wojskowy pochodzenia litewskiego, komandarm I rangi Armii Czerwonej, ofiara czystki stalinowskiej w Armii Czerwonej.
WJuozas Urbšys – litewski wojskowy, polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych Litwy.
WAugustinas Voldemaras – litewski historyk i nacjonalistyczny działacz polityczny, dwukrotny premier Litwy w okresie międzywojennym.
WJonas Žemaitis-Vytautas – litewski generał, żołnierz antyradzieckiego ruchu oporu po II wojnie światowej. W latach 1949–1954 wykonujący obowiązki Prezydenta Litwy.