 W
WLista ambasadorów Elektoratu Saksonii i Królestwa Saksonii według krajów, w których pełnili misje dyplomatyczną.
 W
WAnnalen der Teutschen Akademien wychodziły w latach 1790–1791 w Dreźnie. Propagowały one idee naukowe i odkrycia dokonane w różnych niemieckich placówkach naukowych.
 W
WArmia saska – pierwotnie armia Elektoratu Saksonii, a następnie w latach 1806-1918 armia Królestwa Saksonii, od 1871 współwchodząca w skład Armii Cesarstwa Niemieckiego.
 W
WBitwa pod Freibergiem – starcie zbrojne, które miało miejsce 29 października 1762 roku w czasie wojny siedmioletniej.
 W
WJohann Friedrich Böttger – niemiecki alchemik, uznawany za twórcę europejskiej porcelany twardej.
 W
WElektorat Saksonii, czasem nazywany Górną Saksonią był niezależnym elektoratem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Utworzony został przez cesarza Karola IV na mocy Złotej Bulli podnosząc rangę księstwa Saksonii-Wittenberg do elektoratu.
Glomici – średniowieczne plemię zachodniosłowiańskie osiadłe między środkową Łabą a Muldą, należące do Serbów łużyckich. Na południu ziemie ich sięgały Gór Kruszcowych. Według Thietmara nazwa plemienia wywodziła się od świętego źródła Głomacz.
 W
WKöniglich Sächsische Staatseisenbahnen – dawne koleje państwowe w Saksonii utworzone w 1839 r.
 W
WMarchia Miśnieńska – marchia założona przez cesarza Ottona I na ziemiach Serbów Połabskich w 966 roku w wyniku podziału Marchii Wschodniej. W 968 jej stolicą została Miśnia, gdzie znajdowała się też siedziba diecezji miśnieńskiej. Od 1089 we władaniu dynastii Wettynów, a od 1423 elektorów saskich.
Oflag IV A Hohnstein – niemiecki hitlerowski obóz jeniecki (Oflag) dla oficerów polskich podczas II wojny światowej. Oflag IV A został ulokowany w XV-wiecznym zamku Hohnstein, zbudowanym na wysokiej 40-metrowej skale. Obóz został założony 1 października 1939. 15 maja 1940 większość jeńców przeniesiono do Oflagu IV B Königstein.
 W
WOflag IV B Königstein – niemiecki obóz jeniecki (oflag) dla oficerów polskich podczas II wojny światowej, założony w twierdzy Königstein w Saksonii, zbudowanej przez króla Augusta II Mocnego.
 W
WOkręg Chociebuż - okręg administracyjny w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej.
 W
WOkręg Drezno – okręg administracyjny w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej.
 W
WOkręg Karl-Marx-Stadt – okręg administracyjny w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej.
 W
WOkręg Lipsk – okręg administracyjny w dawnej Niemieckiej Republice Demokratycznej.
 W
WTraktaty tylżyckie, pokój w Tylży – dwa porozumienia zawarte w Tylży przez I Cesarstwo Francuskie z Imperium Rosyjskim i Królestwem Prus w 1807.
 W
WPorwanie książąt z Altenburga – uprowadzenie dwóch synów elektora saskiego Fryderyka II Łagodnego, Ernesta i Albrechta, przez Kunza von Kauffunga oraz rycerzy Wilhelma von Mosena i Wilhelma von Schönfelsa.
 W
WPowstanie chłopskie w Saksonii – miało miejsce w roku 1790. Punktami zapalnymi powstania były tereny położone wokół Drezna, Lipska i Zwickau.
 W
WPułk kawalerii Saxe-Weymar – niemiecki pułk kawalerii Księstwa Sachsen-Weimar, w 1635 przeszedł na żołd Francji Ludwika XIII Burbona.
 W
WPo zniszczeniach, jakie na Elektorat Saksonii sprowadziła wojna siedmioletnia (1756-1763) ministrowie Thomas von Fritsch, Christian Gotthelf Gutschmidt i Friedrich Ludwig Wurmb (1723-1800) odbudowali kraj i zreformowali jego struktury w duchu Oświecenia. Okres tej odbudowy zwie się w niemieckiej historiografii jako Rétablissement, tak bowiem nazywano go w XVIII wieku.
 W
WKrólestwo Saksonii – historyczne państwo w Niemczech, istniejące od 1806 do 1918, ze stolicą w Dreźnie. W 1918 graniczyło z Prusami, Austrią, Bawarią, księstwami Reuss i Reuss, Saksonią-Weimar-Eisenach oraz Saksonią-Altenburg.
 W
WSaksońska Republika Rad – powołana w drodze rewolucji republika socjalistyczna na terenie Wolnego Państwa Saksonia, części Republiki Weimarskiej, istniejąca podczas rewolucji listopadowej 1918/1919. Proklamowana 13 listopada 1918 roku, a zlikwidowana w 1919 roku przez siły rządowe.
 W
WTajny Gabinet – saski organ władzy, założony w 1706 roku. Na jego czele od początku do swej śmierci w 1728 roku stał Jakob Heinrich von Flemming z tytułem ministra gabinetu (Cabinetsminister).