Waga miejska – budynek, w który były wyposażone średniowieczne miasta. Najczęściej stał na rynku, w pobliżu ratusza. W budynku tym znajdowała się oficjalna waga miejska, z której korzystali kupcy, oraz przyrządy związane z pomiarami handlowymi, w tym wzorce wag i odważniki.

Waga miejska w Kórniku – zabytkowy narożny budynek w Kórniku, zlokalizowany przy ul. Zamkowej. Prawdopodobna dawna siedziba wagi miejskiej.

Mała Waga – nieistniejący już jeden z dwóch budynków wagi miejskiej na Rynku Głównym w Krakowie.
Dom Wagi Miejskiej – zabytkowy budynek przy ulicy Sukienniczej, w bloku kamienic śródrynkowych w Nysie.

Waga w Oudewater – waga targowa znajdująca się w miejscowości Oudewater, leżącej jedenaście kilometrów od Utrechtu. Pierwotnie służyła do ważenia rzeczy sprzedawanych na targu, takich jak bele towarów, worki i sery. Potem zaczęto ją wykorzystywać do badania masy ciała osób posądzanych o uprawianie czarów. Czarownice rzekomo ważyły mniej, niż przeciętne osoby o danym wzroście i tuszy. Sprawdzanie wagi miało na celu wykazanie, że badana osoba ma ciężar odpowiedni do swojej postury, zatem nie para się czarami. Ważenie było poprzedzone rewizją osobistą, przeprowadzaną przez osobę tej samej płci co badany, czyli położną w przypadku kobiet i balwierza w przypadku mężczyzn. Badanym wystawiano oficjalny certyfikat.

Waga miejska w Poznaniu – jednopiętrowy budynek na Starym Rynku w Poznaniu, o bardzo wysokim, dwuspadowym dachu i prostych szczytach dzielonych lizenami.
Waga miejska w Goudzie niderl. De Waag in Gouda – sporych rozmiarów budynek, powstały w 1668 roku, reprezentujący styl zwany klasycyzmem holenderskim. Znajduje się ona w mieście Gouda, w Holandii.

Wielka Waga – nieistniejący już jeden z dwóch budynków wagi miejskiej na Rynku Głównym w Krakowie.

Wielka Waga – nieistniejący budynek Wielkiej Wagi Miejskiej, stojący na wrocławskim Rynku w zachodniej części placu, przed zachodnim wylotem Sukiennic.