WStop metali – tworzywo o właściwościach metalicznych, w którego strukturze, metal jest osnową, a poza nim występuje co najmniej jeden dodatkowy składnik, zwany dodatkiem stopowym. Dodatki są wprowadzane w celu poprawienia wytrzymałościowych właściwości materiału. Zwykle obniżają plastyczność, przewodnictwo elektryczne i przewodnictwo cieplne.
WFazy Lavesa (stopy Lavesa) – grupa związków międzymetalicznych o ogólnym wzorze AB2. Nazwa materiałów pochodzi od nazwiska niemieckiego krystalografa i mineraloga Fritza Lavesa (1906–1978). Można wyróżnić trzy grupy faz Lavesa:heksagonalna faza Lavesa C14, np. MgZn2, regularna faza Lavesa C15, np. MgCu2, heksagonalna faza Lavesa C36, np. MgNi2.
WIntermetale - stopy metali na osnowie uporządkowanych faz międzymetalicznych, charakteryzujące się właściwościami pośrednimi pomiędzy metalami a ceramiką. Posiadają dużą energię oddziaływania pomiędzy atomami pierwiastków składowych i zachowują uporządkowane struktury aż do temperatury topnienia.
WLut, lutowie, spoiwo lutownicze – stop metalu, służący do lutowania, czyli wypełnienia szczeliny lutowniczej w formie ciekłej. W przypadku, gdy szczelina lutownicza spełnia warunki kapilarności, mowa jest o lutowaniu, zaś, gdy szczelina lutownicza jest większa niż odstęp kapilarny – proces nazywany jest lutospawaniem. Lut ma temperaturę topnienia znacznie niższą od temperatury topnienia lutowanych materiałów. Luty klasyfikowane są w normie PN-EN ISO 3677: 2016-12. Podział następuje na miękkie i twarde, a pierwsza litera oznacza przynależność do danej grupy.
WMartenzyt – pierwotnie nazwa jednej z metastabilnych struktur, występująca w stopach Fe-C, charakteryzująca się bardzo dużą twardością. Wywodzi się od nazwiska niemieckiego metalurga, Adolfa Martensa (1850–1914). Obecnie przez określenie martenzyt należy rozumieć wszystkie struktury, które powstają w wyniku szeroko rozumianych przemian martenzytycznych.
WStopy aluminium – tworzywa metaliczne otrzymane przez stopienie aluminium z jednym lub większą liczbą metali, celowo wytworzone dla uzyskania żądanych właściwości.
WStopy Heuslera (fazy Heuslera) – grupa związków chemicznych i stopów o ogólnym wzorze X2YZ (gdzie X i Y to atomy z grupy pobocznej (metale przejściowe, ziemie rzadkie), a Z to atom z grupy głównej), krystalizujących w układzie regularnym ściennie centrowanym (fcc, grupa przestrzenna Fm3m, nr 225). Fazy Heuslera mają wiele interesujących właściwości fizycznych z aplikacyjnego punktu widzenia. Nazwa materiałów pochodzi od nazwiska niemieckiego uczonego Friedricha Heuslera(niem.) (1866–1947), który opisał tego typu układy w 1903 roku.
WSzkło metaliczne (metal amorficzny) – stały materiał metaliczny, zazwyczaj stop metali, czasem z udziałem niemetali, poddany szybkiemu schłodzeniu (rzędu 106 K/s) z temperatury wyższej od temperatury topnienia do temperatury niższej od temperatury zeszklenia. Uzyskany materiał ma strukturę nieuporządkowaną – amorficzną, co prowadzi do znacznej zmiany jego parametrów fizycznych.