45 Galaktyki karłowate

Galaktyka karłowata – mała galaktyka zawierająca, zazwyczaj, od miliona do kilku miliardów gwiazd. Nie ma ściśle określonych rozmiarów, wyznaczających górną granicę dla galaktyk karłowatych, ale galaktyka o średnicy poniżej 40 000 lat świetlnych może być uważana za karłowatą. Do tej klasy galaktyk zaliczane są m.in. Mały Obłok Magellana i Wielki Obłok Magellana.

Katalog galaktyk karłowatych – katalog astronomiczny galaktyk karłowatych opublikowany w 1959 roku oraz uzupełniony w 1966 przez kanadyjskiego astronoma Sidneya van den Bergha. Pierwotna wersja katalogu zawierała 222 obiekty, wersja z 1966 roku – 243 obiekty.

Andromeda IV – karłowata galaktyka nieregularna w konstelacji Andromedy. Odkrył ją Sidney van den Bergh w 1972 roku.

ESO 540-030 – ciemna galaktyka karłowata położona w konstelacji Wieloryba w odległości 11 milionów lat świetlnych. Galaktyka ESO 540-030 należy do grupy galaktyk w Rzeźbiarzu.

ESO 540-031 – karłowata galaktyka nieregularna w gwiazdozbiorze Wieloryba w odległości 11,25 mln lat świetlnych od Ziemi. Należy do grupy galaktyk w Rzeźbiarzu.

Henize 2-10 – galaktyka karłowata znajdująca się w konstelacji Kompasu w odległości około 30 milionów lat świetlnych od Ziemi.

Holmberg II – galaktyka karłowata nieregularna znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości 11 milionów lat świetlnych. Została odkryta w latach 50. XX wieku przez Erika Bertila Holmberga. Galaktyka ta jest członkiem Grupy M81.

I Zwicky 18 – karłowata galaktyka nieregularna położona w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Znajduje się w odległości 59 milionów lat świetlnych od Ziemi, a rozciąga na obszarze 3000 lat świetlnych. Została odkryta w Obserwatorium Palomar, a jej nazwa katalogowa pochodzi od pracującego tam szwajcarskiego astronoma Fritza Zwicky'ego zajmującego się badaniami galaktyk z katalogu zawierającego 30 000 pobliskich obiektów nieba północnego.

IC 10 – karłowata galaktyka nieregularna w konstelacji Kasjopei, odległa o około 2,4 miliona lat świetlnych od Układu Słonecznego. Jej średnica wynosi około 5000 lat świetlnych. Galaktyka ta należy do Lokalnej Grupy Galaktyk. Odkrył ją Lewis A. Swift 8 października 1887 roku.

IC 1574 – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w konstelacji Wieloryba. Została odkryta 3 listopada 1898 roku przez D. Stewarta. Należy do Grupy galaktyk w Rzeźbiarzu.

IC 1613 – nieregularna galaktyka karłowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Wieloryba w odległości 2,4 miliona lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta we wrześniu 1906 roku przez Maxa Wolfa. Galaktyka ta należy do Lokalnej Grupy Galaktyk.

IC 4662 – karłowata galaktyka nieregularna, znajdująca się w gwiazdozbiorze Pawia. Została odkryta w 1901 roku przez Roberta Innesa. IC 4662 znajduje się w odległości około 8,3 milionów lat świetlnych od Ziemi.

IC 5152 – karłowata galaktyka nieregularna oddalona o około 6,4 miliona lat świetlnych. Jest bliskim sąsiadem Lokalnej Grupy Galaktyk. Odkrył ją DeLisle Stewart w 1899 roku.

Karzeł Argo – nieregularna galaktyka karłowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Kila w odległości 12 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta w 1980 roku przez zespół astronomów kierowany przez Harolda Corwina.

Karzeł Feniksa – karłowata galaktyka nieregularna w gwiazdozbiorze Feniksa. Odkryta w 1975 roku przez Hansa-Emila Schustera i Richarda Martina Westa z ESO, początkowo została uznana za gromadę kulistą oddaloną o około 100 kpc. Prawdziwą naturę obiektu odkryli R. Canterna i P.J. Flower na podstawie obserwacji wykonanych w sierpniu 1976 roku w Międzyamerykańskim Obserwatorium Cerro Tololo w Chile.

Karzeł Pompy – karłowata galaktyka sferoidalna znajdująca się w gwiazdozbiorze Pompy w odległości 4,6 miliona lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta w 1985 roku przez Harolda Corwina, Gérarda H. de Vaucouleursa i Antoinette de Vaucouleurs. Galaktyka ta leży na obrzeżach Grupy Lokalnej.

Karzeł Wodnika – galaktyka karłowata położona w gwiazdozbiorze Wodnika, oddalona od Ziemi o około 3,5 miliona lat świetlnych. Odkrył ją Sidney van den Bergh w 1959 roku na zdjęciach z fotograficznego przeglądu nieba Palomar Sky Survey. Galaktyka ta jest członkiem Grupy Lokalnej i leży na jej obrzeżach. Jej średnica wynosi około 5000 lat świetlnych. Jej jasność jest szacowana na 2 miliony Słońc.

Leo A – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w konstelacji Lwa w odległości około 2,6 mln lat świetlnych od Ziemi. Leo A została odkryta w 1942 roku przez Fritza Zwicky’ego. Po raz pierwszy została skatalogowana w 1966 roku przez Sidneya van den Bergha w Katalogu galaktyk karłowatych. Leo A należy do Grupy Lokalnej.

LGS 3 – karłowata galaktyka nieregularna w gwiazdozbiorze Ryb. Jest członkiem Grupy Lokalnej i prawdopodobnie satelitą Galaktyki Trójkąta.

Magellaniczna galaktyka spiralna – typ morfologiczny galaktyk, grupujący galaktyki podobne do Obłoków Magellana. Określenie to wprowadził Gérard de Vaucouleurs.

Mały Obłok Magellana (SMC) – galaktyka karłowata o średnicy około 7000 lat świetlnych, satelita Drogi Mlecznej. Zawiera w sobie kilkaset milionów gwiazd.

NGC 1140 – karłowata galaktyka nieregularna, znajdująca się w gwiazdozbiorze Erydanu. Odkrył ją William Herschel 22 listopada 1785 roku. Jest galaktyką gwiazdotwórczą zaliczaną do niebieskich zwartych galaktyk karłowatych. Znajduje się w odległości około 65 milionów lat świetlnych od Ziemi.

NGC 1569 – karłowata galaktyka nieregularna (IBm), znajdująca się w gwiazdozbiorze Żyrafy. Została odkryta 4 listopada 1788 roku przez Williama Herschela.

NGC 1705 – karłowata galaktyka nieregularna (Im?), znajdująca się w gwiazdozbiorze Malarza. Odkrył ją 5 grudnia 1834 roku John Herschel. Jest położona w odległości około 17 milionów lat świetlnych.

NGC 2915 – galaktyka karłowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Kameleona. Odkrył ją John Herschel 31 marca 1837 roku. Jest zaliczana do niebieskich zwartych galaktyk karłowatych. Jest zdominowana przez ciemną materię. Gwiezdny dysk galaktyki zanurzony jest w rozległym, widocznym w paśmie B dysku H I o spiralnej strukturze, stąd niektóre źródła, np. SEDS klasyfikują ją jako galaktykę spiralną z poprzeczką.

NGC 3738 – galaktyka nieregularna (Im), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Została odkryta 14 kwietnia 1789 roku przez Williama Herschela. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk M94. Znajduje się w odległości około 12 milionów lat świetlnych od Ziemi. Jest galaktyką karłowatą o średnicy około 10 tysięcy lat świetlnych. Jest to także galaktyka gwiazdotwórcza.

NGC 4449 – nieregularna galaktyka karłowata (IBm), znajdująca się w gwiazdozbiorze Psów Gończych w odległości około 12,5 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 27 kwietnia 1788 roku przez Williama Herschela. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk M94.

NGC 4765 – galaktyka karłowata znajdująca się w gwiazdozbiorze Panny. Odkrył ją William Herschel 17 kwietnia 1786 roku. Jest zwykle klasyfikowana jako blue compact dwarf (BCD).

NGC 4796 – zwarta galaktyka znajdująca się w gwiazdozbiorze Panny. Odkrył ją Albert Marth 25 marca 1865 roku. Jest karłowatą towarzyszką galaktyki NGC 4795.

NGC 5238 – galaktyka nieregularna znajdująca się w gwiazdozbiorze Psów Gończych. Odkrył ją William Herschel 26 kwietnia 1789 roku.

NGC 5253 – karłowata galaktyka nieregularna, znajdująca się w gwiazdozbiorze Centaura w odległości 11 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 15 marca 1787 roku przez Williama Herschela. Należy do grupy galaktyk M83. Jest galaktyką gwiazdotwórczą zaliczaną do tzw. niebieskich zwartych galaktyk karłowatych.

NGC 5264 – karłowata galaktyka nieregularna (IBm), znajdująca się w gwiazdozbiorze Hydry. Została odkryta 30 marca 1835 roku przez Johna Herschela. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk M83. Znajduje się w odległości około 14,5 miliona lat świetlnych od Ziemi.

NGC 5294 – karłowata galaktyka nieregularna (dI), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Odkrył ją William Herschel 14 kwietnia 1789 roku.

NGC 5624 – magellaniczna galaktyka spiralna (Sdm?), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wolarza. Odkrył ją Lewis A. Swift 9 maja 1887 roku.

PegDIG – nieregularna galaktyka karłowata w gwiazdozbiorze Pegaza. Odkrył ją w 1950 Albert George Wilson.

SagDIG – karłowata galaktyka nieregularna w konstelacji Strzelca.

SDIG – karłowata galaktyka nieregularna w konstelacji Rzeźbiarza. Odkrył ją zespół astronomów z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) w 1976 roku. Galaktykę odnalazł R.M. West na zdjęciach wykonanych 22 października 1976 przy użyciu 1-metrowego teleskopu Schmidta.

Sekstant A – mała karłowata galaktyka nieregularna w gwiazdozbiorze Sekstantu. Jest jednym z najodleglejszych członków Grupy Lokalnej. Należy do luźnej podgrupy galaktyk, w skład której wchodzą też NGC 3109, Karzeł Pompy i Sekstant B.

Sekstant B – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w konstelacji Sekstantu w odległości około 4,65 miliona lat świetlnych od Ziemi. Galaktyka ta należy do Grupy Lokalnej. Jest członkiem luźnej podgrupy galaktyk, do której należą też NGC 3109, Karzeł Pompy i Sekstans A.

UGC 4879 – galaktyka karłowata położona w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, oddalona od Ziemi o około 4,4 miliona lat świetlnych. Galaktyka ta jest członkiem Grupy Lokalnej i leży na jej obrzeżach. Jest galaktyką samotną – od najbliższej galaktyki Leo A dzieli ją około 2,3 miliona lat świetlnych. Średnica UGC 4879 wynosi około 2200 lat świetlnych. Pierwsza wzmianka o tej galaktyce pochodzi z katalogu B.A. Woroncowa-Wieliaminowa z 1959 roku.

UGC 5497 – zwarta niebieska galaktyka karłowata należąca do grupy galaktyk M81 położonej w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

UGC 5692 – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości około 13 milionów lat świetlnych. Galaktyka ta jest członkiem Grupy M81.

UGC 9128 – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w konstelacji Wolarza w odległości około 7,4 milionów lat świetlnych. Galaktyka ta należy do grupy galaktyk M94. Mimo że znajduje się blisko Ziemi, została po raz pierwszy skatalogowana dopiero w 1959 roku przez Sidneya van den Bergha.

UGC 9240 – karłowata galaktyka nieregularna położona w gwiazdozbiorze Wolarza w odległości ok. 9,7 mln lat świetlnych od Ziemi. Galaktyka porusza się względem Słońca z prędkością ok. 150 km/s.

Wolf-Lundmark-Melotte (WLM) – karłowata galaktyka nieregularna znajdująca się w konstelacji Wieloryba w odległości około 3 milionów lat świetlnych od Ziemi. Należy do najbardziej oddalonych członków Grupy Lokalnej.