Amidek soduW
Amidek sodu

Amidek sodu, NaNH2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy amidków, sól sodu i amoniaku.

Amidochlorek rtęci(II)W
Amidochlorek rtęci(II)

Amidochlorek rtęci(II) – nieorganiczny związek chemiczny, sól rtęci o wzorze Hg(NH2)Cl.

AmoniakW
Amoniak

Amoniak, NH3 – nieorganiczny związek chemiczny azotu i wodoru.

BorazanW
Borazan

Borazan – nieorganiczny związek chemiczny, kompleks amoniaku i borowodoru. Podczas ogrzewania rozkłada się z wydzieleniem wodoru. Wykorzystywany jest jako źródło wodoru do napędu silników spalinowych.

BorazolW
Borazol

Borazol, borazyna, B3N3H6 – nieorganiczny związek chemiczny, związek aromatyczny boru, azotu i wodoru o właściwościach fizycznych zbliżonych do benzenu.

Chlorek diaminasrebraW
Chlorek diaminasrebra

Chlorek diaminasrebra, [Ag(NH3)2]Cl – nieorganiczny związek kompleksowy, dobrze rozpuszczalna w wodzie sól kwasu solnego oraz kompleksowego jonu diaminasrebrowego [Ag(NH3)2]+.

Chlorek nitrozyluW
Chlorek nitrozylu

Chlorek nitrozylu, NOCl – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków kwasowych.

ChloroaminaW
Chloroamina

Chloroamina, NH2Cl – nieorganiczny związek chemiczny, toksyczny gaz tworzący się w reakcji amoniaku i podchlorynu sodu.

ChlorocyjanW
Chlorocyjan

Chlorocyjan, ClCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków. Jest to chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o przenikliwym zapachu.

Chlorowodorek hydroksyloaminyW
Chlorowodorek hydroksyloaminy

Chlorowodorek hydroksyloaminy, [NH3OH]Cl – nieorganiczny związek chemiczny, sól hydroksyloaminy i kwasu solnego. Otrzymywany przez zobojętnienie hydroksyloaminy kwasem solnym.

CisplatynaW
Cisplatyna

Cisplatyna (łac. Cisplatinum), PtCl2(NH3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, kompleks platyny na stopniu utlenienia II, w którym ligandami są 2 atomy chloru i 2 cząsteczki amoniaku rozmieszczone płasko w konfiguracji cis. Stosowana jest jako lek cytostatyczny w chemioterapii kilku rodzajów nowotworów złośliwych.

CyjanowodórW
Cyjanowodór

Cyjanowodór, HCN – nieorganiczny związek chemiczny zbudowany z wodoru, węgla i azotu, będący bezbarwną, lotną i silnie trującą cieczą o zapachu gorzkich migdałów. Z wodą tworzy słaby kwas cyjanowodorowy, którego sole noszą nazwę cyjanków. Znalazł zastosowanie w syntezie i analizie chemicznej oraz jako pestycyd. W czasie II wojny światowej był stosowany pod nazwą Cyklon B do trucia więźniów w niemieckich obozach zagłady. Zalicza się go do ogólnotrujących bojowych środków trujących i jest wpisany do wykazu 3. Konwencji o zakazie broni chemicznej.

Dwutlenek azotuW
Dwutlenek azotu

Dwutlenek azotu, NO2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym azot występuje na IV stopniu utlenienia. W temperaturze pokojowej jest to brunatny, silnie toksyczny gaz o ostrym zapachu przypominającym zapach gazowego chloru.

HydrazynaW
Hydrazyna

Hydrazyna, diazan, N2H4 – nieorganiczny związek chemiczny zbudowany z dwóch połączonych ze sobą wiązaniem N−N grup aminowych. Jest to silnie trująca, bezbarwna, łatwopalna, żrąca, higroskopijna ciecz, dymiąca na powietrzu.

HydroksyloaminaW
Hydroksyloamina

Hydroksyloamina – nieorganiczny związek chemiczny, pochodna amoniaku, w której jeden atom wodoru został zastąpiony grupą hydroksylową. Najprostsza hydroksyamina.

Jon nitroniowyW
Jon nitroniowy

Jon nitroniowy – kation, który powstaje w mieszaninie nitrującej z kwasu azotowego pod wpływem katalizującego działania protonu, pochodzącego od kwasu siarkowego. Sprotonowany kwas azotowy po odłączeniu cząsteczki wody przechodzi w jon nitroniowy. Proces powstawania tego jonu może być w uproszczeniu przedstawiony równaniem:2H2SO4 + HNO3 → 2HSO−4 + NO+2 + H3O+

Kwas cyjanowyW
Kwas cyjanowy

Kwas cyjanowy, HOCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów tlenowych, ruchliwa ciecz trwała tylko w temperaturze poniżej 0 °C o zapachu zbliżonym do zapachu kwasu octowego.

Kwas piorunowyW
Kwas piorunowy

Kwas piorunowy, HCNO – nieorganiczny związek chemiczny, izomer kwasu cyjanowego (HOCN) i izocyjanowego (HNCO). Istnieje tylko w wodnym roztworze. Jest reaktywny, ulega addycji i polimeryzacji.

Kwas tiocyjanowyW
Kwas tiocyjanowy

Kwas tiocyjanowy, HSCN – nieorganiczny związek chemiczny z grupy kwasów beztlenowych. W stanie czystym jest bezbarwną, oleistą i niestabilną cieczą. Znany bardziej w postaci soli – rodanków (tiocyjanianów). Dysocjuje na anion tiocyjanianowy i kation wodorowy. Kwas tiocyjanowy występuje w mieszaninie ze swoim tautomerem, kwasem izotiocyjanowym o wzorze HNCS :

Pentatlenek diazotuW
Pentatlenek diazotu

Pentatlenek diazotu, N2O5 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym każdy atom azotu występuje na formalnym stopniu utlenienia V.

Siarczan hydroksyloaminyW
Siarczan hydroksyloaminy

Siarczan hydroksyloaminy – nieorganiczny związek chemiczny będący solą hydroksyloaminy i kwasu siarkowego.

Sól Frémy’egoW
Sól Frémy’ego

Sól Frémy’ego, Na2[NO(SO3)2] lub K2[NO(SO3)2] – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu nitrozodisulfonowego i sodu. Ma charakter rodnika i w roztworach wykazuje intensywny purpurowy kolor.

Tetratlenek diazotuW
Tetratlenek diazotu

Tetratlenek diazotu, N2O4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym azot występuje na IV stopniu utlenienia. Jest dimerem ditlenku azotu.

Tlenek azotuW
Tlenek azotu

Tlenek azotu, NO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym azot występuje na II stopniu utlenienia.

Tlenek diazotuW
Tlenek diazotu

Tlenek diazotu, podtlenek azotu – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym azot jest na formalnym stopniu utlenienia I. Stosuje się go do znieczulania anestezjologicznego. Należy on do głównych gazów cieplarnianych. Będąc trzecim najważniejszym długotrwałym gazem cieplarnianym, podtlenek azotu w znacznym stopniu przyczynia się do globalnego ocieplenia i jest substancją, która znacznie zubaża ozon stratosferyczny.

Tlenki azotuW
Tlenki azotu

Tlenki azotu – grupa nieorganicznych związków chemicznych zbudowanych z tlenu i azotu.tlenek diazotu, N2O tlenek azotu, NO tritlenek diazotu, N2O3 – w którym jeden atom azotu jest na formalnym stopniu utlenienia IV a drugi II. dwutlenek azotu, NO2 – tworzy on również dimer – tetratlenek diazotu, N2O4 pentatlenek diazotu, N2O5 tritlenek azotu, NO3 – rodnik azotanowy o silnych właściwościach utleniających heksatlenek diazotu, N2O6 – nietrwały związek z wiązaniem nadtlenkowym, O2N−O−O−NO2

TransplatynaW
Transplatyna

Transplatyna, PtCl2(NH3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, kompleks platyny na stopniu utlenienia II, w którym ligandami są 2 atomy chloru i 2 cząsteczki amoniaku rozmieszczone płasko w konfiguracji trans. W przeciwieństwie do swojego diastereoizomeru, cisplatyny, jest nieaktywna terapeutycznie. Jest to sytuacja szczególna, gdyż inne związki o ogólnym wzorze PtCl2X2 (gdzie X = azotowa zasada heterocykliczna, np. reszta pirydyny lub tiazolu) wykazują aktywność zarówno w formie cis, jak i trans.

Trichlorek azotuW
Trichlorek azotu

Trichlorek azotu, NCl3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy halogenków azotu. Związek ten może też być traktowany jako pochodna amoniaku, w której wszystkie atomy wodoru zostały podstawione atomami chloru, stąd alternatywna nazwa trichloroamina. Jest silnie wybuchowy. Powstaje m.in. w reakcji chloru z amoniakiem i stanowi istotne zagrożenie w instalacjach przemysłowych z chlorem – dla uniknięcia jego powstawania, konieczne jest zapewnienie braku kontaktu chloru ze związkami amonowymi.

Trichlorek azotuW
Trichlorek azotu

Trichlorek azotu, NCl3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy halogenków azotu. Związek ten może też być traktowany jako pochodna amoniaku, w której wszystkie atomy wodoru zostały podstawione atomami chloru, stąd alternatywna nazwa trichloroamina. Jest silnie wybuchowy. Powstaje m.in. w reakcji chloru z amoniakiem i stanowi istotne zagrożenie w instalacjach przemysłowych z chlorem – dla uniknięcia jego powstawania, konieczne jest zapewnienie braku kontaktu chloru ze związkami amonowymi.

Trijodek azotuW
Trijodek azotu

Trijodek azotu, NI3 – nieorganiczny związek chemiczny azotu i jodu.

TrinitroamidW
Trinitroamid

Trinitroamid, TNA, N(NO2)3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu otrzymany po raz pierwszy w 2010 roku przez naukowców z Królewskiego Instytutu Technologicznego w Szwecji. Wcześniejsze badania z 1993 roku wskazywały, że związek taki może być stabilny.

Tritlenek diazotuW
Tritlenek diazotu

Tritlenek diazotu, N2O3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków azotu, w którym jeden atom azotu jest na formalnym stopniu utlenienia IV, a drugi II.