W

Audiogram – graficzne przedstawienie wyniku badania audiometrycznego. Badanie ocenia sprawność narządu słuchu. Tony generowane są przez audiometr.

W

Ciśnienie akustyczne – zmienne w czasie odchylenie od średniej wartości ciśnienia statycznego panującego w ośrodku, występujące podczas rozchodzenia się w nim fali akustycznej. Ciśnienie akustyczne wyraża się w paskalach.

W

Cymatyka – nauka o kształcie fal akustycznych.

W

Ekran akustyczny lub dźwiękochłonny – naturalna lub sztuczna przeszkoda, ustawiona na drodze między źródłem hałasu a punktem obserwacji, za przeszkodą powstaje obszar o zmniejszonym natężeniu dźwięku zwany cieniem akustycznym. Obszar cienia wyznacza się metodami identycznymi jak obszar cienia w optyce, obszar ten jest jednak znacznie ograniczony dla fal dźwiękowych o dużej długości ze względu na ich dyfrakcję.

W

Flexi, polskie pocztówki, pocztówki dźwiękowe, listy dźwiękowe – elastyczna płyta winylowa, nośnik na którym rozpowszechniane były piosenki, często rejestrowane na użytek prywatny jako pamiątka lub prezent.

W

Fon – jednostka poziomu głośności dźwięku.

W

Formant – pasmo częstotliwości w dźwięku, w granicach którego wszystkie tony składowe ulegają szczególnemu wzmocnieniu. Zbiór wszystkich formantów danego dźwięku określa jego barwę.

W

Gwizdek – generator akustyczny nieposiadający elementów ruchomych zamieniający energię strumienia gazu lub cieczy w energię drgań akustycznych.

W

Składowa harmoniczna, alikwot – w akustyce część składowa dźwięku muzycznego o przebiegu sinusoidalnym i częstotliwości gdzie jest częstotliwością tonu podstawowego, natomiast jest liczbą naturalną większą od 1. Długości fal kolejnych składowych harmonicznych są elementami szeregu harmonicznego.

W

Inżynier dźwięku – inżynier wyspecjalizowany w technice nagrywania dźwięku. Dysponuje wiedzą z zakresu generowania, propagacji, rejestrowania, odtwarzania i percepcji dźwięku oraz cyfrowej obróbki sygnału, a także estetyki muzycznej. Ma umiejętność budowania modeli obiektów akustycznych, symulacji warunków odsłuchowych w obiektach fizycznych i wirtualnych, a także sterowania parametrami źródeł sygnałów.

W

Lokalizacja dźwięku – czynność, polegająca na określaniu położenia źródła dźwięku w przestrzeni oraz jego odległości od słuchacza. Fakt posiadania pary uszu umożliwia np. człowiekowi lokalizację źródła dźwięku. Lokalizacja jest dokonywana przez mózg na podstawie analizy głośności dźwięku docierającego do każdego ucha i porównanie obu sygnałów. Kierunek jest określany na podstawie różnic głośności. Miejsce może być rozpoznane tylko wówczas, gdy jest to dźwięk o znanej głośności, np. klakson samochodu, wołanie innego człowieka.

W

Membrana – element konstrukcyjny podzespołów akustycznych i elektroakustycznych w postaci cienkiej folii, płytki, blaszki itp., drgającej pod wpływem fal dźwiękowych lub wytwarzającej falę dźwiękową w wyniku pobudzania do drgań.

W

Obwiednia dźwięku – w elektronicznych instrumentach muzycznych, a także w programach generujących sztuczny dźwięk, to krótki zapis cyfrowy przebiegu amplitudy syntezowanego dźwięku w czasie.

W

Organoznawstwo − wyspecjalizowany dział instrumentoznawstwa oraz instrumentologii, którego przedmiotem badań są instrumenty organowe, a w szczególności organy.

W

Piszczałka ultradźwiękowa Galtona – piszczałka ostrzowa do wytwarzania drgań o częstotliwości do 40 kHz.

W

Płyta gramofonowa – zwykle okrągła płyta o średnicy do 30 cm z zapisanym spiralnie w postaci rowka analogowym nagraniem dźwiękowym.

W

Przepływ naddźwiękowy - przepływ z prędkością większą niż prędkość rozchodzenia się dźwięku. Zachodzi między innymi w niektórych urządzeniach przepływowych. Przykładem może być dysza de Lavala.

W

Strojenie instrumentów muzycznych – regulacja wysokości dźwięków wytwarzanych przez instrument muzyczny, w celu zapewnienia wzajemnej zgodności harmonicznej interwałów pomiędzy dźwiękami w obrębie tego instrumentu oraz w celu uzyskania zgodności z innymi instrumentami przeznaczonymi do wspólnej gry w zespole instrumentalnym.

W

Szereg harmoniczny – szereg alikwotów, sinusoidalnych tonów składowych, na które można rozłożyć dowolny dźwięk, o ile jego barwa i natężenie nie zmienia się zbyt szybko w czasie.

W

Średni kwadrat ciśnienia akustycznego – określa uśrednioną w czasie, podniesioną do kwadratu wartość ciśnienia akustycznego.

W

Ton podstawowy, składowa podstawowa, składowa główna – najniższy ton dźwięku szeregu harmonicznego, czyli fala harmoniczna o najmniejszej częstotliwości w szeregu harmonicznym. Jego częstotliwość oznacza się zwykle indeksem 0

W

Wilcze tony, wilki – określenie muzyczne oznaczające stałe źle brzmiące dźwięki wydobywane z instrumentów.