
Wąż Wodny – niewielki gwiazdozbiór nieba południowego. Jest to 61. pod względem wielkości gwiazdozbiór na niebie. Został wprowadzony przez holenderskich nawigatorów i astronomów: Pietera Dirkszoona Keysera i Fredericka de Houtmana. Po powrocie do Holandii, de Houtman przekazał sporządzony katalog gwiazd Petrusowi Planciusowi, który naniósł nowe odkrycia na globus nieba w końcu 1598. Konstelacja została szerzej zaakceptowana, gdy niemiecki astronom Johann Bayer opisał ją w swoim dziele Uranometria z 1603. Od tego czasu nie było większych zmian w gwiazdozbiorze poza tym, że w XVIII wieku Lacaille „podkradł” mu dwie gwiazdy, tworząc sąsiednią konstelację Oktantu; nigdy już do Węża Wodnego Małego nie wróciły. Gwiazdozbiór znajduje się w pobliżu południowego bieguna nieba, między Wielkim Obłokiem Magellana a Małym Obłokiem Magellana. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem wynosi około 20. W Polsce jest niewidoczny.

Alfa Hydri – druga pod względem jasności gwiazda w południowym gwiazdozbiorze okołobiegunowym Węża Wodnego. Można ją łatwo dostrzec gołym okiem mimo jasności widzialnej +2,8m.

Beta Hydri – najjaśniejsza gwiazda w południowym gwiazdozbiorze okołobiegunowym Węża Wodnego, oddalona od Słońca o ok. 24,3 roku świetlnego.

Gamma Hydri – gwiazda w południowym gwiazdozbiorze okołobiegunowym Węża Wodnego, oddalona od Słońca o 214 lat świetlnych.

HD 10180 – gwiazda typu widmowego G znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego w odległości około 127 lat świetlnych od Ziemi. Gwiazda HD 10180 posiada układ planetarny składający się co najmniej z 6, a być może nawet z 9 planet. Jest to najliczniejszy znany układ planetarny poza Układem Słonecznym, a być może nawet liczniejszy. Jego konfiguracja jest jednak zupełnie inna, orbity planet są dużo ciaśniejsze.

NGC 602 – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Została odkryta 1 sierpnia 1826 roku przez Jamesa Dunlopa. Jest powiązana z mgławicą emisyjną LHA 115-N 90 (N90).

NGC 643 – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 18 września 1835 roku. Gromada ta należy do Małego Obłoku Magellana.

NGC 796 – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 18 września 1835 roku. Gromada ta należy do Małego Obłoku Magellana.

NGC 802 – galaktyka spiralna z poprzeczką (SB0-a), znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 2 listopada 1834 roku.

NGC 813 – galaktyka spiralna z poprzeczką (SB0-a), znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 24 listopada 1834 roku.

NGC 1466 – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Należy do Wielkiego Obłoku Magellana, choć położona jest daleko od jego centrum. Odkrył ją John Herschel 26 listopada 1834 roku.

NGC 1473 – galaktyka nieregularna (IBm), znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 2 listopada 1834 roku.

NGC 1511 – galaktyka spiralna (Sa), znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Odkrył ją John Herschel 2 listopada 1834 roku.

NGC 1557 – grupa gwiazd znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego, prawdopodobnie gromada otwarta. Odkrył ją John Herschel 24 listopada 1834 roku. Znajduje się w odległości ok. 3440 lat świetlnych od Słońca oraz 27,1 tys. lat świetlnych od centrum Galaktyki.

NGC 1629 – gromada otwarta, znajdująca się w gwiazdozbiorze Węża Wodnego. Należy do Wielkiego Obłoku Magellana. Odkrył ją John Herschel 23 grudnia 1834 roku.

SMSS J031300.36-670839.3 – najstarsza znana obecnie (2014) gwiazda. Gwiazda położona jest na obrzeżach Drogi Mlecznej, w odległości około sześciu tysięcy lat świetlnych od Ziemi.