W

Azotan cynku, Zn(NO3)2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i cynku. Jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. Występuje w postaci uwodnionej – Zn(NO3)2·H2O.

W

Chlorek cynku (łac. Zinci chloridum; ZnCl2) – nieorganiczny związek chemiczny, sól cynku i kwasu solnego. Silnie higroskopijny, rozpuszczalny w wodzie, alkoholu etylowym, eterze, glicerynie.

W

Cyjanek cynku – nieorganiczny związek chemiczny z grupy cyjanków, sól kwasu cyjanowodorowego i cynku.

W

Metaloproteinazy macierzy pozakomórkowej, kolagenazy, matryksyny, MMP – grupa zależnych od cynku enzymów proteolitycznych, należących do endopeptydaz, których podstawową funkcją jest udział w fizjologicznych i patologicznych procesach przebudowy składników macierzy pozakomórkowej i ich degradowanie.

W

Octan cynku, (CH3COO)2Zn – organiczny związek chemiczny z grupy octanów, sól kwasu octowego i cynku. W postaci krystalicznej występuje jako dwuwodzian. 5% roztwór wodny wykazuje pH 6,0–7,0.

W

Selenin cynku, ZnSeO3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu selenawego i cynku.

W

Siarczan cynku, ZnSO4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i cynku. Ma postać białych, bezwonnych kryształów, łatwo rozpuszczających się w wodzie. Jeden z najważniejszych związków cynku, szeroko wykorzystywany m.in. jako składnik elektrolitu podczas cynkowania elektrolitycznego. Roztwór siarczanu cynku jest najważniejszym półproduktem w ciągu otrzymywania cynku metodą hydroelektrometalurgiczną. Siarczan cynku można otrzymać w reakcji kwasu siarkowego z cynkiem metalicznym, jego tlenkiem lub solami lotnych kwasów. Najczęściej spotykany jako sól siedmiowodna ZnSO4•7H2O.

W

Siarczek cynku, ZnS – nieorganiczny związek chemiczny, sól beztlenowa kwasu siarkowodorowego i cynku na II stopniu utlenienia.

W

Tellurek cynku (ZnTe) – nieorganiczny związek chemiczny, półprzewodnik samoistny, wykorzystywany m.in. do budowy niebieskich diod świecących (LED), diod laserowych i ogniw słonecznych.

W

Tlenek cynku, ZnO – związek chemiczny z grupy tlenków, połączenie tlenu z cynkiem na II stopniu utlenienia. Stosowany m.in. jako pigment do farb.

W

Węglan cynku, ZnCO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy węglanów, sól cynkowa kwasu węglowego. W naturze występuje głównie pod postacią minerału smithsonitu.

W

Zieleń kobaltowa – półprzezroczysty zielony pigment powstający w wyniku mieszania i podgrzewania tlenku kobaltu(II) z tlenkiem cynku. Została otrzymana po raz pierwszy w 1780 roku przez szwedzkiego chemika Svena Rinmanna. Wykazuje wysoką stabilność i może być mieszana z innymi barwnikami. Jest jednak rzadko wykorzystywana ze względu na zbyt wysoką cenę w stosunku do jakości.