
Max Abraham – niemiecki fizyk.

Max Born – pochodzący z zasymilowanej wielkomieszczańskiej rodziny niemiecko-żydowskiej matematyk i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1954).

Rudolf Julius Emanuel Clausius – fizyk niemiecki. Jeden z twórców zasad termodynamiki.

Werner Karl Heisenberg – niemiecki fizyk teoretyk i filozof nauki.

Ernst Pascual Jordan – niemiecki fizyk teoretyczny i matematyczny oraz polityk. Wniósł znaczący wkład do mechaniki kwantowej i kwantowej teorii pola. W dużym stopniu odpowiadał za matematyczne sformułowanie mechaniki macierzowej, opracował i relacje kanonicznej antykomutacji dla fermionów. Algebra Jordana jest nadal używana w nauce matematycznych i koncepcyjnych podstaw teorii kwantowej, poza tym stworzył inne matematyczne narzędzia.

Gottfried Wilhelm Leibniz, znany także pod nazwiskiem Leibnitz – niemiecki polihistor: filozof, matematyk, prawnik, inżynier-mechanik, fizyk, historyk i dyplomata.

Fritz Wolfgang London – niemiecki fizyk teoretyk, profesor Uniwersytetu Duke'a w Durham. W swych pracach zajmował się fizyką kwantową i nadprzewodnictwem. W 1939 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, a w 1945 otrzymał obywatelstwo USA.

Amalie Emmy Noether – niemiecka matematyczka i fizyczka, znana głównie dzięki osiągnięciom w teorii pierścieni i rozwinięciu nowej gałęzi matematyki – algebry abstrakcyjnej. Bywa opisywana jako „najważniejsza kobieta w historii matematyki”. Albert Einstein pisał o niej: „Panna Noether stale służy mi radą przy opracowywaniu moich projektów i (...) to w istocie dzięki niej stałem się osobą kompetentną w tej dziedzinie”.

Max Karl Ernst Ludwig Planck – niemiecki fizyk, teolog luterański, autor prac z zakresu termodynamiki, promieniowania cieplnego, energii, dyspersji, optyki, teorii względności, a przede wszystkim teorii kwantów. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 1918 roku.

Arnold Johannes Wilhelm Sommerfeld – niemiecki fizyk teoretyk, specjalizujący się w mechanice kwantowej.