
Johannes Georg Bednorz – niemiecki mineralog i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1987 za odkrycie nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego w tlenkach metali.

Robert Wilhelm Bunsen – niemiecki fizyk i chemik, profesor w Breslau i Heidelbergu.

Joseph von Fraunhofer – niemiecki astronom i fizyk.

Otto von Guericke – niemiecki fizyk, wynalazca, budowniczy fortyfikacji, burmistrz Magdeburga.

Heinrich Rudolf Hertz – niemiecki fizyk pochodzenia żydowskiego, odkrywca fal elektromagnetycznych.

Walter Kaufmann – niemiecki fizyk eksperymentator. W 1897 roku wykonał jeden z pierwszych pomiarów stosunku ładunku elektrycznego do masy promieniowania katodowego. Od 1900 roku dokonywał on pomiarów zależności masy elektronu od jego prędkości.

Georg Simon Ohm (ur. 16 marca 1789 w Erlangen, zm. 6 lipca 1854 w Monachium) – niemiecki fizyk i matematyk, profesor politechniki w Norymberdze w latach 1833–1849 i Uniwersytetu w Monachium po roku 1849. Autor prawa fizycznego nazwanego prawem Ohma.

Johann Wilhelm Ritter – niemiecki fizyk, który odkrył istnienie ultrafioletowego zakresu promieniowania elektromagnetycznego i poszerzył w ten sposób wiedzę o promieniowaniu elektromagnetycznym poza zakres światła widzialnego.

Wilhelm Conrad Röntgen – niemiecki fizyk, laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1901), przyznanej „w uznaniu zasług, które oddał przez odkrycie promieni nazwanych jego nazwiskiem”.

Teodoryk z Freibergu – niemiecki dominikanin, teolog i fizyk. Wykładowca teologii w Niemczech, przebywający też czasowo w Paryżu. Kontynuator dzieła Alberta Wielkiego. Autor ok. 30 książek o metafizyce i optyce.