WFitosocjologia, fitocenologia, fitocenotyka – dział botaniki, którego przedmiotem badań jest roślinność. Zajmuje się badaniem zbiorowisk roślinnych występujących w naturze, tj. fitocenoz oraz ich klasyfikowaniem. Celem fitosocjologii jest stworzenie empirycznego modelu roślinności za pomocą kombinacji gatunków charakteryzującej unikatowe jednostki roślinności zwane syntaksonami. Nazewnictwo syntaksonów jest ustalane zgodnie z Międzynarodowym Kodem Nomenklatury Fitosocjologicznej.
WAgregacja roślinna – jednogatunkowe zbiorowisko roślinne powstające w warunkach szczególnie korzystnych dla określonego gatunku roślin, uniemożliwiających wkraczanie i współwystępowanie innych gatunków. Agregacje roślinne powstają spontanicznie w odróżnieniu od monokultur, związanych z gospodarką rolną lub leśną. Agregacje tworzone są przez rośliny ekspansywne, zwykle cechujące się zdolnością do szybkiego i skutecznego rozmnażania wegetatywnego. Związane są też zwykle z siedliskami inicjalnymi, zaburzonymi lub takimi, w których z reguły występują zbiorowiska o niskiej organizacji. W formie agregacji występują najczęściej takie rośliny jak: trzcina pospolita, rzęsa drobna, trzcinnik piaskowy, perz właściwy.
WAspekt sezonowy, aspekt roślinny, aspekt fenologiczny, sezonowe stadia rozwoju zbiorowisk roślinnych – okresowy obraz zbiorowiska roślinnego kształtowany przez dominujący wizualnie etap rozwoju niektórych gatunków roślin.
WFitocenoza – zbiorowisko roślinne wchodzące w skład określonej biocenozy i stanowiące w jej obrębie wyodrębniające się, niepowtarzalne zjawisko przyrodnicze. Fitocenoza jest podstawową jednostką roślinności. Jest bytem realnym w odróżnieniu od abstrakcyjnego zespołu roślinnego. Cechą wyróżniającą konkretną fitocenozę jest inna niż w sąsiedztwie kombinacja gatunków roślin zorganizowanych w zbiorowisko w podobnych warunkach ekologicznych, biogeograficznych i historycznych.
WRoślinność alpejska – zbiorowiska roślinne występujące w górach powyżej górnej granicy lasu i zarośli, złożone z roślin zielnych i krzewinek. Dominują gatunki wieloletnie o krótkim okresie wegetacyjnym, zwykle o silnie rozbudowanym systemie korzeniowym i krępej części pędowej. W Tatrach roślinność alpejska występuje na wysokości 1800–2300 m n.p.m. Przykłady roślin alpejskich we florze Polski: rogownica jednokwiatowa, goryczka przezroczysta, skalnica bazaltowa, rdest żyworodny, jaskier lodnikowy, wierzba zielna, sit skucina, kostrzewa pstra, skalnica naradkowata.
WRoślinność kserotermiczna – zbiorowiska roślinne wykształcające się na siedliskach o bardzo silnym nasłonecznieniu, silnie nagrzewających się, z niewielką dostępnością wody. W zbiorowiskach tego rodzaju dominują rośliny przystosowane do takich warunków określane mianem kserofitów.
WWydepczysko – nieleśny zespół roślinny zajmujący niewielkie powierzchnie, na terenach intensywnie eksploatowanych poprzez deptanie i zgniatanie.
WZbiorowisko roślinne – jednostka organizacji roślinności tworzona poprzez ekologicznie zorganizowaną wspólnotę życiową różnych gatunków roślin. Zbiorowiska wyróżniane są na podstawie kryterium florystycznego lub ekologicznego.
WZdjęcie fitosocjologiczne – zgodny ze schematem opis badanego płatu roślinności służący do scharakteryzowania zbiorowiska roślinnego.