W

Kwasy nukleinowe – organiczne związki chemiczne, biopolimery zbudowane z nukleotydów. Zostały odkryte w roku 1869 przez Johanna Friedricha Mieschera. Znane są dwa podstawowe rodzaje naturalnych kwasów nukleinowych: kwasy deoksyrybonukleinowe (DNA) i rybonukleinowe (RNA).

W

Dimer tymidynowy - kowalencyjne połączenie dwóch sąsiednich reszt tyminowych w DNA, następujące zazwyczaj w wyniku działania promieni UV. Wytworzenie dimerów tymidynowych prowadzi do uszkodzenia informacji genetycznej w DNA, prowadząc do mutacji.

W

Glikolowy kwas nukleinowy – syntetyczny analog DNA, w którym reszty deoksyrybozy zastąpione są resztą glikolu propylenowego, do którego dołączona jest zasada azotowa.

W

Kwas peptydonukleinowy, peptydowy kwas nukleinowy, PNA – polinukleotydowy analog DNA i RNA.

W

Kwasy rybonukleinowe, RNA – organiczne związki chemiczne z grupy kwasów nukleinowych, zbudowane z rybonukleotydów połączonych wiązaniami fosfodiestrowymi. Z chemicznego punktu widzenia są polimerami kondensacyjnymi rybonukleotydów. Występują w jądrach komórkowych i cytoplazmie, często wchodząc w skład nukleoprotein. Znanych jest wiele klas kwasów rybonukleinowych o zróżnicowanej wielkości i strukturze, pełniących rozmaite funkcje biologiczne. Zarówno struktura, jak i funkcja RNA jest silnie uzależniona od sekwencji nukleotydów, z których zbudowana jest dana cząsteczka.

W

Oczyszczanie kwasów nukleinowych na mikrokolumnach wirówkowych – metoda szybkiej izolacji kwasów nukleinowych z materiału biologicznego z zastosowaniem ekstrakcji do fazy stałej. Podstawą działania tej techniki jest selektywna i odwracalna adsorpcja kwasów nukleinowych na krzemionce stanowiącej wypełnienie kolumny. Kolumny z gotowym wypełnieniem, dopasowane do probówek wirówkowych Eppendorfa są dostępne handlowo.

W

Para zasad – w biologii molekularnej są to dwie komplementarne, połączone wiązaniami wodorowymi, zasady azotowe nukleotydów dwóch różnych nici kwasu nukleinowego. Para zasad jest jednostką długości cząsteczek DNA, czyli długość cząsteczek DNA wyrażana jest liczbą par zasad.

W

Pegaptanib – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, oligonukleotydowy aptamer, stosowany w leczeniu neowaskularnej (wysiękowej) postaci zwyrodnienia plamki żółtej związanego z wiekiem (AMD).