WKapibary (Hydrochoerinae) – podrodzina ssaków z rodziny kawiowatych (Caviidae), czasami wyodrębniana do rangi rodziny.
WKapibara (Hydrochoerus) – rodzaj ssaka z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w rodzinie kawiowatych (Caviidae).
WKapibara mała – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych (Caviidae). Wyodrębniony do rangi gatunku z H. hydrocharis. Występuje od Panamy do zachodniej Wenezueli i zachodniej Kolumbii. Zamieszkuje bagna, ujścia rzek, wzdłuż rzek i strumieni. W zależności od siedliska występuje w grupach lub pojedynczo. Prowadzi dzienny lub nocny tryb życia, który zależy od pożywienia lub pór roku. Ciąża u samic trwa około 120 dni, po którym rodzi się 1- 7 młodych. Kariotyp wynosi 2n=64 and FN=104. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii DD. Gatunek ten jest powszechny w Panamie oraz rzadki w Wenezueli. Stan populacji w Kolumbii nieznany. Zagrożeniami dla tego ssaka jest wylesianie i ekspansja rolnictwa. W Kolumbii intensywnie poławiany jak również jest niszczony habitat tego gryzonia, poprzez osuszanie bagien w ujściu rzeki Magdalena.
WKapibara wielka – największy żyjący współcześnie gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych. Niektórzy autorzy umieszczają kapibarę wielką w monotypowej rodzinie kapibar (Hydrochoeridae). Jest roślinożernym zwierzęciem wodno-lądowym, zamieszkującym tereny Ameryki Południowej. H. hydrochaeris jest gryzoniem o masywnej budowie ciała – jego waga dochodzi do 65 kg.
WMoko (Kerodon) – rodzaj ssaka z podrodziny kapibar (Hydrochoerinae) w rodzinie kawiowatych (Caviidae).
WMoko skalny, dawniej: moko – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych występujący we wschodniej Brazylii.
WMoko zwinny – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych występujący Brazylii, na małym obszarze stanu Goiás i stanu Tocantins, na zachód od Espigão Mestre. Gatunek po raz pierwszy został opisany naukowo w 1997 roku. Stosunkowo mało wiadomo na temat liczebności, biologii i ekologii tych zwierząt. Według stanu na marzec 2016 gatunek znany był tylko z 16 okazów. Schwytane zwierzęta zamieszkiwały w skalistym terenie. Moko zwinny jest roślinożerny − żywi się kaktusami, maniokiem i liśćmi. Naukowcy opisywali zwierzę jako zwinne, o zdolnościach akrobatycznych.