
Gorgonopsy (Gorgonopsia) – podrząd wymarłych synapsydów, obejmujący jedną rodzinę – Gorgonopsidae. Żyły w środkowym i późnym permie na terenach dzisiejszej południowej Afryki, Rosji i Chin. Były to zwierzęta drapieżne, średnich i dużych rozmiarów o zróżnicowanym na siekacze, kły i trzonowce uzębieniu. Cechą charakterystyczną były duże kły wystające z pyska.

Arctops – rodzaj drapieżnego terapsyda należącego do gorgonopsów. Występował w późnym permie na terenie dzisiejszej Republiki Południowej Afryki. Był średniej wielkości gorgonopsem – długość czaszki wynosiła do około 27 cm. Cechami charakterystycznymi tego rodzaju były silnie rozwinięte kły w kości szczękowej i masywna czaszka. Okno skroniowe jest równie wysokie, co długie. Gatunkiem typowym jest Arctops willistoni, opisany w 1914 roku przez Watsona na podstawie kiepsko zachowanej tylnej części czaszki, odkrytej prawdopodobnie na terenie strefy Cistecephalus, w osadach z końca permu (loping). Później, na podstawie znacznie lepiej zachowanego materiału, opisywano inne gatunki klasyfikowane w rodzaju Arctops, co prowadziło do taksonomicznych zawiłości.

Clelandina – rodzaj późnopermskiego gorgonopsyda, którego szczątki znaleziono w Republice Południowej Afryki. Miał bardzo niską i szeroką czaszkę oraz zaokrąglony pysk. Rodzaj opisany przez Roberta Brooma w 1948 roku.

Gorgonops jest nazwą rodzajową drapieżnego terapsyda, żyjącego pod koniec permu na terenie obecnej południowej Afryki, wchodzącej wtedy w skład Pangei. Był typowym przedstawicielem gorgonopsydów, największych drapieżników swoich czasów, z których największe dochodziły do 4 metrów długości ciała. Cechą charakterystyczną tych zwierząt było posiadanie dużych kłów oraz niektórych innych cech charakterystycznych dla ssaków. Istnieje przypuszczenie, że gorgonopsydy były stałocieplne, jednak nie ma na to bezpośrednich dowodów.

Inostrancevia – rodzaj drapieżnego terapsyda należący do podrzędu Gorgonopsia. Inostrancevia żyła w późnym permie. Szczątki gatunku typowego, I. alexandri, odkryto nad Dwiną w obwodzie archangielskim, podobnie jak jedna czaszka I. latifrons. Drugi okaz tego gatunku odkryto w Zawrażu. Skamieniałości I. uralensis znaleziono w obwodzie orenburskim. Nazwa rodzajowa honoruje rosyjskiego geologa A. Inostrancewa. Na uwagę zasługuje fakt, że znaleziono między innymi prawie kompletny szkielet zwierzęcia.

Lycaenops – rodzaj drapieżnego terapsyda należącego do podrzędu gorgonopsów, żyjącego na terenie obecnej Afryki południowej od środkowego do późnego permu. Jego szczątki odkryto w warstwach cistecefali i daptocefali. Było to zwierzę wielkości psa, długości około metra. Charakteryzowało się lekką budową ciała. Jego kończyny były względnie długie i dostosowane do biegu. Przednie były rozchylone na boki, podczas gdy kości udowe w kończynach tylnych miały charakter

Zaurokton (Sauroctonus) − rodzaj gorgonopsa.