
Tytanozaury (Titanosauria) – grupa zauropodów żyjących od późnej jury do końca kredy, obejmująca jedne z największych lądowych zwierząt w dziejach.
Adamantizaur (Adamantisaurus) – rodzaj wymarłego dinozaura gadziomiednicznego, zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria).

Alamozaur (Alamosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria); jego nazwa oznacza "jaszczur z Alamo". Nazwa pochodzi od pasma górskiego Ojo Alamo w stanie Nowy Meksyk, gdzie znaleziono go po raz pierwszy.

Ampelozaur – opancerzony zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae). Zauropod spokrewniony z saltazaurem. Znaczenie nazwy: jaszczur z winnicy.

Andezaur jaszczur andyjski – roślinożerny, czworonożny zauropod z rodziny andezaurów (Andesauridae), spokrewniony z saltazaurem.

Andezaury (Andesauridae) to grupa dinozaurów z infrarzędu zauropodów. Żyły w okresie kredy.

Antarktozaur (Antarctosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów.

Antarktozaury – grupa dinozaurów roślinożernych (zauropodów).

Argentynozaur (Argentinosaurus) – dinozaur gadziomiedniczny z grupy zauropodów, odkryty przez Guillermo Heredia w Argentynie. Żył on na terenie Ameryki Południowej, w okresie kredowym pomiędzy 97 a 93,5 miliona lat temu. Rodzaj obejmuje jeden gatunek – Argentinosaurus huinculensis.

Argyrozaur – zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria).

Atacamatitan – rodzaj zauropoda z kladu Titanosauria żyjącego w późnej kredzie na terenach dzisiejszej Ameryki Południowej. Gatunkiem typowym jest A. chilensis, którego holotypem jest niekompletny szkielet oznaczony SGO-PV-961 z zachowaną prawą kością udową, końcem bliższym prawej kości ramiennej, dwoma kręgami grzbietowymi, żebrami, możliwym fragmentem mostka i szeregiem innych, niekompletnych kości ; wszystkie kości odkryto na obszarze o powierzchni 2 m² i najprawdopodobniej należą one do jednego osobnika. Skamieniałości A. chilensis odkryto w osadach formacji Tolar na obszarze pustyni Atakama, niedaleko miasta Conchi Viejo w chilijskim regionie Antofagasta. Odkrycie skamieniałości zauropoda w osadach tej formacji potwierdza, że reprezentuje ona późną kredę; wcześniej istniały kontrowersje co do tego, czy reprezentuje ona kredę czy też paleocen. Szkielet A. chilensis jest drugim najbardziej kompletnym szkieletem tytanozaura odkrytym dotąd w Chile.

Atsinganosaurus – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria). Żył w późnej kredzie na terenach dzisiejszej Europy. Został opisany w 2010 roku przez Géraldine Garcię i współpracowników w oparciu o fragmentaryczne, lecz dobrze zachowane skamieniałości odkryte w mastrychckich osadach lokalizacji Velaux-La Bastide Neuve w Aix-en-Provence. Od innych późnokredowych tytanozaurów – ampelozaura, lirainozaura i madziarozaura – odróżnia go niespotykana u nich kombinacja cech. Atsinganosaurus jest od nich smuklejszy i prawdopodobnie bardziej bazalny – według autorów może on być bazalnym przedstawicielem kladu Lithostrotia blisko spokrewnionym z malawizaurem. Taka pozycja filogenetyczna oraz brak bliskiego pokrewieństwa z europejskimi tytanozaurami sugeruje, że w późnej kredzie dinozaury w Archipelagu Europejskim migrowały ze wschodu na zachód.
Austroposeidon – rodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z kladu Titanosauria.

Baalsaurus – rodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z grupy tytanozaurów.

Bonitazaura to górnokredowy zauropod z grupy tytanozaurów.

Bruhatkajozaur – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae); jego nazwa oznacza "jaszczura o ciężkim cielsku".

Daxiatitan – rodzaj olbrzymiego zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria) żyjącego we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Azji. Jego szczątki odnaleziono w osadach grupy Hekou w południowo-wschodniej części basenu Lanzhou na terenie prowincji Gansu w Chinach. Został opisany w 2008 przez You i współpracowników w oparciu o niekompletny szkielet (GSLTZP03–001) obejmujący dziesięć kręgów szyjnych, dziesięć grzbietowych i dwa kaudalne, a także prawe: łopatkę, kość kruczą oraz kość udową. Obejmuje jeden gatunek – Daxiatitan binglingi. Jego nazwa pochodzi od chińskiego słowa Daxia oraz greckiego titan.

Dreadnoughtus – rodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z grupy tytanozaurów, żyjącego u schyłku późnej kredy na terenie obecnej Patagonii w Argentynie.

Egiptozaur (Aegyptosaurus) – roślinożerny dinozaur żyjący w kredzie - około 95 milionów lat temu - na terenie dzisiejszego Egiptu. Jego nazwa oznacza "egipskiego jaszczura". Zauropod spokrewniony z saltazaurem

Eolozaur (Aeolosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria); jego nazwa znaczy „jaszczur Eola”, „wietrzny jaszczur”.

Epachtozaur – czworonożny, roślinożerny zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria), spokrewniony z saltazaurem.

Futalognkozaur – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae). Jego nazwa znaczy "wielki szef jaszczurów"; przydomek pochodzi od firmy Duke Energy, która sfinansowała prace poszukiwawcze.

Gobitytan – dinozaur z grupy tytanozaurów (Titanosauria)
Gondwanatytan – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae)

Hypselozaur – czworonożny, roślinożerny zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae). Zauropod spokrewniony z saltazaurem.

Isizaur (Isisaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów, zamieszkujący tereny dzisiejszych Indii i Pakistanu pod koniec kredy. Od sympatrycznego z nim dżinozaura różni się m.in. budową czaszki, posiada też pewne szczególne cechy kręgów. Jego pozycja systematyczna nie jest pewna, opisano go jako gatunek tytanozaura, wedle badań z 2011 stanowi drugą po Diamantinasaurus grupę zewnętrzną rodziny saltazaurów. Dzięki koprolitom wiadomo, że żywił się liśćmi, zamieszkując tereny o klimacie zwrotnikowym lub podzwrotnikowym.
Jiangshanosaurus lixianensis – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae).

Jutikozaur – zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria), spokrewniony z saltazaurem.
Kwezytozaur – duży, roślinożerny zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria), z rodziny nemegtozaurów (Nemegtosauridae).

Laplatazaur – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae); jego nazwa znaczy "jaszczur z La Plata"

Ligabuezaur – zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria).

Lirainozaur (Lirainosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria) żyjącego w późnej kredzie na terenach współczesnej Europy. Jego szczątki odkryto w kamieniołomie Laño w pobliżu Treviño w północnej Hiszpanii. Opisano szkielety szeregu osobników, zarówno młodych, jak i dorosłych. Holotyp to przedni kręg ogonowy, paratypy i okazy przypisywane obejmują liczne szczątki szkieletu pozaczaszkowego i czaszki, w tym puszki mózgowe. Materiał przypisywany lirainozaurom odkryto również w dwóch innych niż Laño lokalizacjach. Gatunkiem typowym rodzaju jest Lirainosaurus astibiae, opisany w 1999 roku przez José Sanza i współpracowników. Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Sanza i in. należy on do kladu Saltasauridae, co wsparła również m.in. analiza Wilsona, a badania Díez Díaz i in. wskazują na bliskie pokrewieństwo z tą grupą, jednak inni autorzy stwierdzają, że pewna jest jedynie przynależność lirainozaura do szerszego kladu Eutitanosauria.
Lithostrotia – klad zauropodów z grupy tytanozaurów (Titanosauria). Według definicji Jeffreya Wilsona i Paula Upchurcha z 2003 roku obejmuje on ostatniego wspólnego przodka Malawisaurus dixeyi i Saltasaurus loricatus oraz wszystkich jego potomków. Wilson i Upchurch jako autorów nazwy podali Upchurcha i współpracowników, którzy użyli jej w drugim wydaniu The Dinosauria, będącym w momencie publikacji pracy Wilsona i Upchurcha w druku. Upchurch i inni w The Dinosauria przedstawili definicję zbliżoną, lecz technicznie odmienną – wykorzystującą rodzaje, a nie gatunki – w związku z czym za autorów nazwy uchodzą Wilson i Upchurch (2003).

Lognkosauria – takson dinozaurów z grupy tytanozaurów. Wskrzesili go we wrześniu 2007 Calvo i współpracownicy w swej publikacji A new Cretaceous terrestrial ecosystem from Gondwana with the description of a new sauropod dinosaur opisującej również nowy rodzaj tytanozaura: futalognkozaura.
Madziarozaur (Magyarosaurus) – rodzaj małego zauropoda, żyjącego w mastrychcie na terenach dzisiejszej Rumunii. Jest to jeden z najmniejszych znanych zauropodów. Dorosłe madziarozaury osiągały zaledwie 6 m długości. Został on zaliczony przez Kristinę Curry Rogers do nienazwanego kladu tworzonego przez rapetozaura i saltazaury. Przyczyną jego niewielkich rozmiarów była niewielka ilość pożywienia dostępnego na małej wyspie, na której żył.

Makrurozaur – czworonożny, roślinożerny zauropod z grupy tytanozaurów (Titanosauria).

Malawizaur – dinozaur z grupy tytanozaurów (Titanosauria); jego nazwa znaczy "jaszczur z Malawi". Wcześniej był opisany jako Gigantosaurus dixeyi.

Mendozazaur – dinozaur z grupy tytanozaurów (Titanosauria); jego nazwa znaczy "jaszczur z (prowincji) Mendoza".

Mongolozaur – zauropod o niepewnej pozycji filogenetycznej, prawdopodobnie należący do kladu Titanosauria, żyjący we wczesnej kredzie na terenach środkowo-wschodniej Azji. Długość ciała ok. 24 m, wysokość ok. 6 m, masa ok. 10 t. Jego szczątki znaleziono w Chinach.

Mujelenzaur (Muyelensaurus) – nieduży, smukły tytanozaur znany z późnokredowych osadów z terenów Argentyny. Jak wszystkie zauropody, także on był spokojnym roślinożercą, prawdopodobnie stadnym. Inne dinozaury żyjące w środowisku mujelenozaura to dromeozauryd Unenlagia, tajemniczy tetanur Megaraptor, i niewielki alwarezauryd Patagonyk. Odkrycie Muyelensaurus pecheni, smukłego zauropoda, jest istotne z anatomicznego i systematycznego punktu widzenia. Analizy kladystyczne wskazują na bliskie pokrewieństwo z Rynkonzaurem, dla tych dwóch zwierząt utworzono klad - Rinconsauria. Najbliższymi krewnymi rynkonzaurów były tytanozaury z plemienia Aeolosaurini – eolozaur i gondwanatytan. Nieco dalszymi krewnymi są bardziej zaawansowane zauropody z taksonów Opisthocoelicaudiinae i Saltasaurinae.

Nekenzaur – dinozaur z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae).

Nemegtozaur – zauropod z grupy tytanozaurów, z rodziny nemegtozaurów (Nemegtosauridae).

Nemegtozaury (Nemegtosauridae) – rodzina zauropodów z grupy tytanozaurów (Titanosauria). Została nazwana w 1995 roku przez Paula Upchurcha, który zaliczył ją do grupy diplodokokształtnych (Diplodocoidea), co było zgodne z interpretacją Nowińskiego, który zaklasyfikował Nemegtosaurus mongoliensis, gatunek typowy rodziny, do grupy Dicraeosaurinae (=Dicraeosauridae), obecnie uznawanej za blisko spokrewnioną z Diplodocidae. Również w swoich późniejszych publikacjach Upchurch włączał Nemegtosauridae do Diplodocoidea, jednak według analiz innych autorów grupa ta należała nie do Diplodocoidea, lecz Titanosauria. W 2004 roku Upchurch, Barrett i Peter Dodson przedstawili definicję filogenetyczną Nemegtosauridae, zgodnie z którą do tej grupy należałyby wszystkie zauropody bliżej spokrewnione z nemegtozaurem niż z diplodokiem. Według ich analizy – podobnie jak w przypadku wcześniejszych analiz Upchurcha – nemegtozaury należały do Diplodocoidea, jednak w przypadku ich przynależności do Titanosauria Nemegtosauridae w rozumieniu Upchurcha i in. byłyby młodszym synonimem nazwy Macronaria. W 2004 roku Apesteguía i w 2005 niezależnie od niego Wilson przedstawili odmienną definicję, uwzględniającą przynależność nemegtozaurów do Titanosauria – według niej klad Nemegtosauridae obejmowałby wszystkie taksony bliżej spokrewnione z nemegtozaurem niż z saltazaurem. Zgodnie z analizami filogenetycznymi przeprowadzonymi przez Curry Rogers i Forster oraz Wilsona do tak definiowanych Nemegtosauridae należałyby rodzaje Nemegtosaurus, Rapetosaurus i Quaesitosaurus, a według analizy Zahera i in. – również Tapuiasaurus, który jest bliżej spokrewniony z rapetozaurem niż z nemegtozaurem. Autorzy nie uwzględnili w analizie rodzaju Quaesitosaurus.

Opisthocoelicaudiinae – klad wymarłych dinozaurów w randze podrodziny, należący do tytanozaurów. Żyły w kredzie późnej. Ich skamieniałości znane są z Chin, Mongolii oraz Stanów Zjednoczonych. Do Opisthocoelicaudiinae przypisano 3 rodzaje: alamozaur, borealozaur i opistocelikaudia, stanowiąca rodzaj typowy. Grupa nazwana została przez Johna S. McIntosha w 1990. Cechą charakterystyczną Opisthocoelicaudiinae były ręce pozbawione nadgarstka i paliczków.

Paludititan – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów żyjącego w późnej kredzie na terenach Europy. Został opisany w 2010 roku przez Zoltána Csikiego i współpracowników w oparciu o niekompletny szkielet obejmujący fragmenty kręgosłupa i obręczy barkowej odkryty w górnokredowych warstwach Basenu Haṭeg w Nǎlaţ-Vad, w Transylwanii. Wiek osadów, w których odnaleziono skamieniałości, datuje się na mastrycht. Wówczas na terenach tych znajdowała się równina zalewowa. W porównaniu do innych tytanozaurów z Basenu Haṭeg Paludititan jest znany ze stosunkowo kompletnych szczątków. Csiki i współpracownicy wyszczególnili pięć autapomorfii tego rodzaju – dotyczą one morfologii kręgów i kości kulszowej. Według przeprowadzonej przez autorów analizy filogenetycznej Paludititan należy do stosunkowo zaawansowanych tytanozaurów, jednak jego bliższe pokrewieństwo jest niejasne.

Paralitytan – dinozaur z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae).
Patagotitan – rodzaj wymarłego dinozaura z grupy zauropodów.

Puertazaur (Puertasaurus) – rodzaj olbrzymiego zauropoda z grupy tytanozaurów, żyjącego w późnej kredzie na obszarze Ameryki Południowej. Został opisany w 2005 na podstawie znalezionego w 2001 w południowej Argentynie skamieniałego fragmentu kręgosłupa. Osady, w których odkryto jego skamieniałości pierwotnie datowano na wczesny mastrycht; późniejsze badania wskazują, że należy je datować na cenoman–santon, najprawdopodobniej na cenoman. Odkrywcami i preparatorami jedynego dotychczas znanego okazu byli Pablo Puerta i Santiago Reuil – to od ich nazwisk utworzono nazwę rodzajową i epitet gatunkowy.

Pukyongosaurus – rodzaj zauropoda z rodziny Euhelopodidae żyjącego we wczesnej kredzie na terenach dzisiejszej Azji.

Quetecsaurus – rodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z grupy tytanozaurów.

Rapetozaur (Rapetosaurus) – rodzaj niewielkiego zauropoda, występującego w późnej kredzie, ok. 70–65 milionów lat temu, na terenach dzisiejszego Madagaskaru. Obecnie wyróżnia się tylko jeden gatunek rapetozaura – R. krausei. Podobnie jak inne zauropody był czworonożnym, roślinożernym zwierzęciem, zapewne żyjącym w stadach.

Rokazaur – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae).

Rynkonzaur – zauropod z rodziny tytanozaurów (Titanosauridae).

Tapuiasaurus – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria) żyjącego we wczesnej kredzie na terenach dzisiejszej Ameryki Południowej. Został opisany w 2011 roku przez Hussama Zahera i współpracowników w oparciu o fragmentaryczny, połączony stawowo szkielet obejmujący niemal kompletną czaszkę wraz z żuchwą, kości gnykowe, kręgi, żebra, lewą płytę mostkową, prawe: kość kruczą i ramienną, lewą kość promieniową, kości łokciowe, kości śródręcza, udowe, lewą kość strzałkową i niemal kompletną lewą stopę. Skamieniałości te odkryto w formacji Quiricó w pobliżu miasta Coração de Jesus w brazylijskim stanie Minas Gerais. Na podstawie obecności szczątków mięśniopłetwych, małżoraczków i palinomorf wiek tych osadów ocenia się na apt.

Tytanozaur – zauropod z rodziny tytanozaurów. Jego skamieliny są znane z formacji Lameta w Indiach, a skamieliny przypisanych do niego gatunków także z Europy i Ameryki Południowej. Osiągał 9-12 m długości i ok. 13 t wagi. Jego nazwa oznacza "tytaniczny jaszczur" i odnosi się do tytanów, którzy byli bogami w mitologii greckiej. Występował w mastrychtcie. Rodzaj ten był długo traktowany jako "takson worek", do którego gatunków zaliczano fragmentaryczne skamieliny, znalezione w różnych miejscach świata. Opisany na podstawie kości kończyn i kręgów. W ciągu lat zaliczono do tego rodzaju bardzo wiele gatunków, na podstawie kilku cech wspólnych. Obecnie jest on uważany za nomen dubium - rodzaj niepewny. Najbardziej znany gatunek - T.colbert jest obecnie uważany za synonim rodzaju Isisaurus.

Tytanozaury (Titanosauridae) – rodzina zauropodów z grupy tytanozaurów (Titanosauria).