WChronologiczna lista biskupów i arcybiskupów Kolonii. Od X wieku, do 1803 książęta Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a od 1356 elektorzy Rzeszy jako arcykanclerze Włoch.
WChronologiczna lista biskupów i arcybiskupów Moguncji
WAlbert – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Podczas jego panowania księstwo to było członkiem Związku Północnoniemieckiego.
WKarol Aleksander – książę Lippe. Jego władztwo było częścią Cesarstwa Niemieckiego.
WAnna Oldenburska – regentka Fryzji Wschodniej w latach 1540–1561.
WAnton Alois Meinrad Franz – książę Hohenzollern-Sigmaringen. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Pozostawało nią do 1806. W latach 1806-1813 wchodziło w skład Związku Reńskiego (Należące do niego państwa były formalnie suwerenne – mogły prowadzić politykę zagraniczną, w praktyce znajdowały się jednak pod przemożnym wpływem cesarza Francuzów Napoleona I. W 1815 zostało członkiem Związku Niemieckiego.
WHieronim Bonaparte, właśc. wł. Girolamo Bonaparte, fr.: Jérôme-Napoléon Bonaparte – najmłodszy syn Carlo Maria Buonaparte i Letycji Buonaparte, brat Józefa Bonaparte, Napoleona I, Ludwika Bonaparte i Lucjana Bonaparte. W latach 1807–1813 król nowo utworzonego Królestwa Westfalii. Wolnomularz
WEdzard II – hrabia Fryzji Wschodniej od 1540.
WEugeniusz de Beauharnais, wicehrabia – generał francuski w czasie wojen napoleońskich.
WFriedrich Hermann Otto – książę Hohenzollern-Hechingen. W chwili kiedy został monarchą, jego władztwo wchodziło w skład Związku Reńskiego. Należące do Związku państwa były formalnie suwerenne – mogły prowadzić politykę zagraniczną, w praktyce znajdowały się jednak pod przemożnym wpływem cesarza Francuzów Napoleona I. Pozostawało nim do 1813. W 1815 zostało członkiem Związku Niemieckiego.
WFriedrich Anton (I) – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego
WFriedrich Karl – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego
WFryderyk Ludwik Hohenlohe (niem. Friedrich Ludwig von Hohenlohe-Ingelfingen – książę Rzeszy na Ingelfingen i Öhringen. Głównodowodzący w bitwie pod Jeną w 1806. Członek rodu Hohenlohe.
WFryderyk Hohenzollern – książę i margrabia Ansbach, książę (Fürst) Bayreuth.
WGero, Geron – margrabia Marchii Wschodniej w latach 937-965, wcześniej również aktywnie działający na rzecz niemieckiego podboju Połabia. Opanował m.in. tereny słowiańskie między Soławą a Odrą, podporządkowując je wpływom króla niemieckiego Ottona Wielkiego.
WGinter Fryderyk Karol II Schwarzburg-Sondershausen – książę Schwarzburg-Sondershausen w latach 1835-1880.
WGuncelin I von Hagen – pierwszy hrabia Schwerina.
WGünther Wiktor von Schwarzburg-Rudolstadt – był ostatnim panującym księstw Schwarzburg-Rudolstadt i Schwarzburg-Sondershausen. W latach 1918-1925 był głową domu Schwarzburg.
WHenryk Gruby – hrabia Rittgau i Eichsfeld od 1083, margrabia Fryzji od 1099.
WHenryk I zwany także Czarnym – hrabia Schwerina.
WHeinrich LXVII Fürst Reuss zu Schleiz – książę Reuss–Gery. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego. Podczas jego panowania stało się częścią Związku Północnoniemieckiego.
WHenryk XIII, książę Reuß zu Greiz niem. Heinrich XIII Fürst Reuß zu Greiz – austriacki arystokrata i dyplomata.
WHenryk XIV Reuss młodszej linii - ur. 28 maja 1832 r. w Coburg, zm. 29 marca 1913 w Schleiz, panował jako książę Reuss linii młodszej do 11 lipca 1867 r. do 15 października 1908 roku, a jako regent Reuss starszej linii od 19 kwietnia 1902 r. do 15 października 1908 r.
WHeinrich XIX Fürst Reuss zu Greiz – książę Reuss–Greiz. Jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego. Używał również tytułów Hrabia i Pan Plauen, Pan Greiz, Kranichfeldu, Gery, Schleiz i Lobenstein.
WHeinrich XX Fürst Reuss zu Greiz – książę Reuss–Greiz. Jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego. Używał również tytułów Hrabia i Pan Plauen, Pan Greiz, Kranichfeldu, Gery, Schleiz i Lobenstein.
WHeinrich XXII Fürst Reuss zu Greiz – książę Reuss–Greiz. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego. Podczas jego panowania stało się częścią Związku Północnoniemieckiego, a następnie Cesarstwa Niemieckiego. Używał również tytułów Hrabia i Pan Plauen, Pan Greiz, Kranichfeldu, Gery, Schleiz i Lobenstein. Generał major armii pruskiej.
WHenryk XXVII książę Reuss linii młodszej – ostatni książę Reuss–Gery. Jego władztwo było krajem Cesarstwa Niemieckiego. Sprawował regencję w księstwie Reuss–Gery i Reuss–Greiz. Generał kawalerii.
WJohann Friedrich – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
WJerzy Albert – w latach 1869-1890 książę Schwarzburg-Rudolstadt.
WJerzy Fryderyk Hohenzollern – margrabia Ansbach i Bayreuth, książę karniowski, książę opolsko-raciborski potem żagański, pan Bytomia, Tarnowskich Gór i Bogumina, od 1578 opiekun księcia Prus.
WJerzy Hohenzollern – margrabia Ansbachu, książę karniowski, pan Bytomia, współzałożyciel Tarnowskich Gór, od 1532 roku również książę raciborski.
WJoseph Friedrich Wilhelm – książę Hohenzollern-Hechingen. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
WKarl Theodor Anton Maria von Dalberg – arcybiskup Moguncji w latach 1802–1803, a następnie arcybiskup Ratyzbony w latach 1802–1817, tym samym elektor oraz arcykanclerz Świętego Cesarstwa Rzymskiego w latach 1802–1806. Książę Ratyzbony w latach 1803–1810. Książę prymas Związku Reńskiego oraz książę Frankfurtu w latach 1806–1813.
WKarol Antoni Joachim Zefiryn Fryderyk Meinrad – niemiecki książę z rodu Hohenzollern-Sigmaringen, ostatni władca księstwa o tej samej nazwie. Jako premier Prus (1858–1862) prowadził stosunkowo liberalną politykę.
WKarl Friedrich – książę Hohenzollern-Sigmaringen. Podczas jego panowania państwo to było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego.
WKarol Ginter Schwarzburg-Sondershausen był ostatnim przedstawicielem książąt linii Schwarzburg-Sondershausen. Panował od 17 lipca 1880 roku aż do śmierci.
WKazimierz Hohenzollern – margrabia brandenburski na Bayreuth od 1515 roku.
WFriedrich Wilhelm Konstantin Hermann Thassilo von Hohenzollern-Hechingen – ostatni (dziewiąty) i trzeci suwerenny książę Hohenzollern-Hechingen.
WPaul Alexander Leopold – książę Lippe. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Pozostawała nią do 1806. W latach 1806-1813 wchodziło w skład Związku Reńskiego. W 1815 zostało członkiem Związku Niemieckiego.
WPaul Friedrich Emil Leopold – książę Lippe; generalleutnant kawalerii Królestwa Prus. Jego władztwo było częścią Cesarstwa Niemieckiego. W chwili kiedy został monarchą Wielkie Księstwo Oldenburga było członkiem Związku Niemieckiego. Podczas jego panowania stało się częścią Związku Północnoniemieckiego, a następnie Cesarstwa Niemieckiego.
WLudwig Friedrich I – książę Schwarzburg-Rudolstadt, hrabia Hohnstein, pan Rudolstadt, Blankenburga, Sondershausen etc. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
WLudwig Friedrich II – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W chwili kiedy został monarchą jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Pozostawała nią do 1806. W latach 1806-1813 wchodziło w skład Związku Reńskiego.
WLudwig Günther II (IV) – książę Schwarzburg-Rudolstadt. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
WMaximilian I – książę Hohenzollern-Sigmaringen, jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
WMeinrad II Karl Anton – książę Hohenzollern-Sigmaringen, jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwo Rzymskiego Narodu Niemieckiego.
WGünter Friedrich Woldemar – książę Lippe; generał kawalerii Królestwa Prus. Jego władztwo było częścią Cesarstwa Niemieckiego.
WWelf I zwany Bawarskim – możny frankijski, założyciel starszej dynastii Welfów. W 819 został hrabią, ożenił się z Jadwigą, córką hrabiego saksońskiego. Jego kariera zaczęła się podwójnym małżeństwem obu córek: wyszły one za mąż za przedstawicieli dynastii Karolingów: Judyta, starsza, wyszła za mąż za cesarza Ludwika Pobożnego, a Hemma, młodsza, została żoną syna cesarza – Ludwika Niemieckiego.
WVictor (II) Friedrich – książę Anhalt-Bernburg. Jego władztwo było częścią Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Pochodził z dynastii askańskiej.