
Franz Karl Achard – chemik, fizyk i biolog, jego najważniejszym dokonaniem było wynalezienie metody produkcji cukru z buraków cukrowych.

Leopold Auerbach – niemiecki lekarz neurolog i biolog, uczeń Jana Ewangelisty Purkyniego. Jego nazwisko upamiętnione jest w nazwie splotu Auerbacha, który opisał.

Theodor Maximillian Bilharz – niemiecki lekarz i przyrodnik, pionier parazytologii. Jako pierwszy opisał przywrę Schistosoma haematobium odpowiedzialną za chorobę zwaną bilharcjozą (schistosomatozą).
Günter Blobel – niemiecki biolog, laureat Nagrody Nobla w 1999.

Theodor Boveri - niemiecki biolog, który prowadząc badania nad jeżowcami wykazał, iż dla właściwego rozwoju embrionalnego niezbędna jest pełna liczba chromosomów; innym jego osiągnięciem było odkrycie centrosomu, dokonane w roku 1888. Był nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w roku 1909.

Johann Christian Polycarp Erxleben – niemiecki przyrodnik, który przyczynił się do rozwoju weterynarii. Syn Dorothei Erxlben-Leporin.

Walther Flemming – niemiecki lekarz, anatom, biolog, twórca cytogenetyki. Wprowadził do biologii pojęcia chromatyny i mitozy.

Johann Georg Adam Forster – polsko-niemiecki przyrodnik szkockiego pochodzenia, etnolog, podróżnik, w latach 1784–1787 profesor historii naturalnej w Szkole Głównej Litewskiej w Wilnie; autor literatury podróżniczej i rewolucjonista.

Joachim Frank – niemiecki biolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 2017 roku za opracowanie mikroskopii krioelektronowej wysokiej rozdzielczości do ustalania struktury biocząsteczek w roztworze.

Joseph Gärtner – niemiecki lekarz i botanik.

Ernst von Glasersfeld – niemiecki filozof i biolog, profesor University of Georgia oraz Scientific Reasoning Research Institute na University of Massachusetts, uważany za współtwórcę radykalnego konstruktywizmu. Interesował się przede wszystkim epistemologią. W swoich badaniach i rozważaniach inspirował się pracami szwajcarskiego psychologa i pedagoga Jeana Piageta. Na jego sposób myślenia wywarli wpływ inni radykalni konstruktywiści: Heinz von Foerster i Humberto Maturana.

Johann Georg Gmelin – niemiecki przyrodnik, badacz Syberii, autor Flora Sibirica.

Johann Heinrich Robert Göppert – niemiecki botanik, paleontolog, lekarz i profesor uniwersytecki. Ojciec profesora prawa Heinricha Roberta Göpperta(niem.), pradziadek laureatki nagrody Nobla z fizyki, Marii Göppert-Mayer.

Peter Gruss – niemiecki profesor nauk biologicznych. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu biologii molekularnej, biologii rozwoju, cytologii, mikrobiologii i neurobiologii. Prezes Okinawa Institute of Science and Technology oraz były prezes Towarzystwa Maxa Plancka.

Ernst Haeckel – niemiecki biolog, filozof i podróżnik; zwolennik darwinizmu.

Oscar Hertwig – biolog niemiecki. Zajmował się anatomią. Brat Richarda.

Jacob Theodor Klein – niemieckojęzyczny naukowiec i dyplomata, który w wieku 27 lat zamieszkał w Gdańsku.

Hans Adolf Krebs – biochemik i lekarz niemiecki pochodzenia żydowskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1953 roku za odkrycie i opracowanie mechanizmów cyklu przemian kwasu cytrynowego.

Paul Langerhans – niemiecki patolog i anatom.

Jacques Loeb (1859-1924) – amerykański biolog, pochodzenia niemieckiego. Autor prac dotyczących tropizmów, regeneracji oraz fizjologii zapłodnienia. Był profesorem uniwersytetu w Chicago oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego, a także członkiem Amerykańskiej Akademii Umiejętności w Bostonie. Był nominowany łącznie 78 razy do Nagrody Nobla w tym w 1909 w dziedzinie fizjologii lub medycyny. Nagrody nigdy mu nie przyznano.

Eilhard Alfred Mitscherlich – niemiecki chemik rolny i fizjolog roślin. Prowadził badania głównie z zakresu gleboznawstwa, fizjologii i uprawy roślin. Odkrył prawo działania czynników wzrostu roślin. Był profesorem Uniwersytet Humboldtów w Berlinie i Uniwersytetu w Królewcu.

Johann Friedrich Theodor Müller, Fritz Müller – niemiecki zoolog, jeden z pierwszych darwinistów. Jego prace cenił sam Darwin twierdząc, że niektóre kwestie opracował dokładniej niż on. Müller opublikował liczne prace na temat embriologii, morfologii, systematyki i ewolucji motyli i innych owadów. Dowiódł, że wzajemne upodobnienie osobników różnych gatunków motyli żyjących na tym samym obszarze może mieć charakter adaptatywny, a naśladowanie jednego wzorca jest korzystne dla wszystkich gatunków. Dowiódł tego matematycznie - jest to jeden z pierwszych przykładów zastosowania matematyki w biologii.

Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck – niemiecki lekarz, botanik, filozof, działacz społeczny i polityczny.

Christiane Nüsslein-Volhard – niemiecka biolożka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny, którą otrzymała w 1995 wraz z Erikiem Wieschausem i Edwardem B. Lewisem za badania nad genetyczną kontrolą rozwoju zarodka z wykorzystaniem muszki owocowej.

Lorenz Oken – niemiecki lekarz, przyrodnik.

Oskar Heinroth – niemiecki zoolog, ornitolog i psycholog zwierząt, twórca etologii. Heinroth niezależnie od Charlesa O. Whitmana odkrył homologiczny charakter sposobów zachowywania się istot żywych, czyli typowość i dziedziczność zachowań osobników w ramach określonego gatunku.

Karl Partsch – niemiecki biolog i działacz ekologiczny, poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Marianne Plehn – niemiecka weterynarz, biolog, zoolog, pierwsza kobieta – profesor w Bawarii. Zaliczana jest do pionierów ichtiologii. Studiowała w Szwajcarii, a promocję uniwersytecką uzyskała w Zurychu w 1886. W 1898 została zatrudniona na monachijskiej uczelni wyższej jako naukowiec zajmujący się chorobami ryb. W 1910 otrzymała tytuł doktora weterynarii, a 18 stycznia 1914 król Bawarii Ludwik III Bawarski nadał jej tytuł profesora.

Julius Christoph Ehregott Schaxel – niemiecki biolog.

Theodor Schwann – niemiecki zoolog, fizjolog i histolog – twórca podstaw nowoczesnej histologii, odkrywca pepsyny i komórek glejowych.

Richard Wolfgang Semon – niemiecki zoolog i biolog ewolucyjny. Uważał że cechy nabyte mogą się dziedziczyć, i ideę tę wprowadzał do ewolucjonizmu społecznego.

Hans Spemann – niemiecki biolog, embriolog i zoolog.

Gottlieb Conrad Christian Storr (ur. 16 czerwca 1749 w Stuttgarcie

Gottfried Reinhold Treviranus – niemiecki przyrodnik, biolog, filozof i lekarz. Brat Ludolfa Christiana Treviranusa.

Ludolf Christian Treviranus – niemiecki lekarz, anatom, fizjolog i embriolog roślin, profesor i rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1827-1828, pierwszy dyrektor wrocławskiego Ogrodu Botanicznego.

Jakob Johann von Uexküll – niemiecki biolog.

Miguel Vences – niemiecki herpetolog i biolog ewolucyjny. Jego badania skupiają się na gadach i płazach Madagaskaru. Współpracuje z Frankiem Glawem przy wielu opisach gatunków taksonomicznych; razem opisali ponad 200 nowych gatunków żab i liczne nowe gatunki węży, kameleonów oraz innych gadów. W 1993 skończył Uniwersytet Koloński, a w 2005 zdobył tytuł profesora.

Otto Heinrich Warburg – biochemik niemiecki, syn Emila Warburga, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 1931 za odkrycie budowy i działania enzymów oddechowych.

Wolfgang Wiltschko – niemiecki zoolog, odkrywca zmysłu magnetycznego u zwierząt (magnetorecepcji).