
Adnasalia, adnasale – części płata czołowego głowy larw niektórych chrząszczy.

Biczyk czułka, wić czułka – część czułków sześcionogów położona odsiebnie od nóżki.

Bródka – element narządów gębowych występujący u dwuparców i owadów. U tych pierwszych stanowi część gnatochilarium, a u tych drugich wchodzi w skład wargi dolnej.

Głaszczki – narządy obecne u stawonogów i wieloszczetów. Zwykle pełnią funkcje zmysłowe lub chwytne. U dwuparców i sześcionogów wchodzą w skład narządów gębowych. U owadów mogą ulegać modyfikacjom lub zanikowi w zależności od typu aparatu gębowego.

Głaszczki wargowe – narządy wchodzące w skład aparatu gębowego sześcionogów, osadzone na wardze dolnej. Pierwotnie pełnią funkcję zmysłową, ale mogą ulegać różnym modyfikacjom.

Gula, płytka gardzielowa – skleryt na brzusznej stronie głowy niektórych owadów.

Języczek – element narządów gębowych owadów, wchodzący w skład wargi dolnej, wyrastający z przedbródka.

Kotwiczka − element narządów gębowych stawonogów stanowiący część szczęk, a u krocionogów też żuwaczek.

Maska – chwytny narząd występujący u larw ważek. Maska jest przekształconą wargą dolną (labium). Z głową połączona jest stawowo, dzięki czemu jest ruchoma. Stawowo połączone są również jej dwa elementy – podbródek (przedbródek) (submentum) oraz bródka (mentum). Główna część maski (przedbródek) ma kształt płytki. Znajdują się na niej pokryte szczecinami głaszczki o ząbkowanych krawędziach. Na końcu każdego głaszczka znajduje się ruchomy pazur. Maska zwykle jest złożona przylegając do dolnej części głowy. W trakcie polowania ważka wyrzuca maskę gwałtownie do przodu, a chwyconą zdobycz przytrzymuje jej pazurkami.

Muchówki dychoptyczne – muchówki, u których oczy złożone ustawione są tak, że nie stykają się ze sobą.

Muchówki holoptyczne – muchówki, u których oczy złożone stykają się ze sobą poniżej przyoczek w jednym punkcie lub na większej długości.

Nadgębie – element narządów gębowych sześcionogów.

Nadustek – płytka z przodu głowy stawonogów, na której osadzona jest warga górna. Wyróżnia się ją u większości grup, tj. skorupiaków, wijów, pajęczaków i owadów.

Narząd Tömösváry’ego, narząd skroniowy, ang. Tömösváry organ – narząd zmysłów występujący u niektórych wijów. Występuje na głowie i jest uformowany w kształcie wypukłej obręczy lub podkowy, niekiedy jest mały i ma postać pora. Znajduje się obustronnie poniżej zagłębień u podstawy czułków. Funkcją narządu jest recepcja stopnia wilgotności otoczenia bądź węchowa. Anatomia narządu została bardzo dobrze zbadana, jednak mechanizm fizjologiczny w jakim zachodzić miałyby te procesy nie został dotąd poznany. Strukturę tę opisał w 1883 roku węgierski myriapodolog Ödön Tömösváry (1852-1884).

Nasale − przednio-środkowy wyrostek czoła u niektórych stawonogów w formie jednolitej płytki.

Nóżka czułka, pedicel – drugi człon czułków u owadów.

Otwór wielki, otwór potyliczny wielki, otwór potyliczny – nieparzysty otwór w czaszce niektórych kręgowców oraz puszcze głowowej sześcionogów.

Podgębie – element narządów gębowych niektórych stawonogów, położony za otworem gębowym lub poniżej niego.

Policzek – część ciała zwierząt występująca po bokach głowy.

Potylica – tylna część głowy różnych zwierząt.

Prelabium – element narządów gębowych sześcionogów, wchodzący w skład wargi dolnej.

Przedbródek – element narządów gębowych owadów, wchodzący w skład wargi dolnej.

Przyjęzyczki – parzyste elementy narządów gębowych owadów, wchodzące w skład wargi dolnej, wyrastające z przedbródka.

Szczecinki ciemieniowe – rodzaj szczecinek występujący na głowie muchówek.

Szczecinki orbitalne – rodzaj szczecinek muchówek z grupy Schizophora, położonych najbliżej krawędzi oka. Ulokowane są na płytkach orbitalnych lub skroniowych i ciemieniowych czoła.

Szczecinki zaciemieniowe – rodzaj szczecinek występujący na głowie muchówek.

Szew epistomalny, szew czołowo-nadustkowy, szew czołowonadustkowy – szew obecny na głowie owadów.

Sztylet – twarda, ostra, anatomiczna struktura służąca do wnikania w ciało żywicieli, występującą u niektórych bezkręgowców, w tym niektórych owadów, roztoczy, niesporczaków i nicieni. Kształt sztyletu może służyć do oznaczania poszczególnych gatunków.

Trzonek czułka, skapus – pierwszy (nasadowy) człon czułków u owadów.

Twarz – przednia część głowy niektórych zwierząt.

Warga dolna, labium – element narządów gębowych stawonogów, umieszczony w tylnej części głowy, za szczękami a przeciwstawnie do wargi górnej. Może pomagać w pobieraniu pokarmu lub służyć osłonie czy prowadzeniu innych elementów narządów gębowych.

Warga górna, labrum – element narządów gębowych stawonogów. Ma postać wyrostka i uczestniczy w pobieraniu pokarmu.

Wibrysy – rodzaj szczecinek zmysłowych (macrochaeteae) występujący u niektórych muchówek.

Zabródek – element narządów gębowych sześcionogów, wchodzący w skład wargi dolnej.

Zapoliczki – skleryty wchodzące w skład szkieletu zewnętrznego głowy u sześcionogów.

Żuwaczka − parzysta część narządu gębowego skorupiaków i tchawkowców należących do typu stawonogów. Posiadające je stawonogi łączone bywały w grupę żuwaczkowców. Żuwaczki służą do chwytania, rozrywania i rozdrabniania pokarmu pochodzenia roślinnego i zwierzęcego lub jako narząd chwytny do transportu obiektów.

Żuwka wewnętrzna − parzysty element aparatu gębowego sześcionogów stanowiący wewnętrzny wyrostek pieńka szczęki.

Żuwka zewnętrzna − parzysty element aparatu gębowego sześcionogów stanowiący zewnętrzny wyrostek pieńka szczęki.