
Anna Czeska, ang. Anne of Bohemia, córka cesarza Karola IV – króla Czech i Elżbiety pomorskiej, siostra Zygmunta Luksemburskiego; wnuczka Bogusława V pomorskiego, prawnuczka Kazimierza Wielkiego. Królowa Anglii jako pierwsza żona króla Ryszarda II.

Anna Oldenburg ang. Anne of Denmark – córka Fryderyka II – króla Danii i Norwegii oraz Zofii Mecklenburg-Schwerin. Królowa Anglii i Szkocji jako żona Jakuba I.

Anna Neville – angielska arystokratka, księżna Walii w latach 1470-1471 jako żona Edwarda Westminstera, księżna Gloucester w latach 1472-1483 i królowa Anglii od 1483 jako żona Ryszarda III. Młodsza córka „Twórcy Królów”, Ryszarda Neville’a, hrabiego Warwick i Anny de Beauchamp.

Anna Kliwijska – księżniczka niemiecka/kliwijska. Była królową-małżonką Anglii i Irlandii jako czwarta z kolei żona Henryka VIII Tudora, od 6 stycznia do 9 lipca 1540.
Berengaria z Nawarry – królowa angielska, żona króla Ryszarda I Lwie Serce.

Anna Boleyn – córka Tomasza Boleyna i Elżbiety Howard, druga żona króla Henryka VIII Tudora, koronowana w 1533 na królową Anglii i Irlandii, matka Elżbiety I Tudor.

Eleonora Akwitańska – królowa Francji i Anglii. Brała udział w drugiej krucjacie. Była jedną z najmożniejszych i najbardziej wpływowych kobiet Europy w średniowieczu, jedyną kobietą, która była zarówno królową Francji, jak i królową Anglii.

Eleonora kastylijska – królowa angielska, żona króla Edwarda I Długonogiego.

Eleonora Prowansalska – druga córka Rajmunda Berenguera IV, hrabiego Prowansji i Beatrycze Sabaudzkiej. Królowa Anglii jako żona Henryka III Plantageneta.

Elżbieta I – królowa Anglii i Irlandii, córka Henryka VIII i jego drugiej żony Anny Boleyn. Ostatnia z rodu Tudorów. Nazywana Glorianą lub Królową-Dziewicą.
Elżbieta Woodville, (de) Wydeville, Wydville – królowa Anglii w latach 1464-1483 r. jako żona Edwarda IV.

Elżbieta York – królowa Anglii od 1486 r. jako żona Henryka VII.

Emma z Normandii – królowa Anglii, córka księcia Normandii Ryszarda I Nieustraszonego i Gunnory. Małżonka Ethelreda II Bezradnego oraz Kanuta Wielkiego, władców Anglii.

Filipa de Hainault, fr. Philippa de Hainault – królowa Anglii jako żona króla Edwarda III.

Henrietta Maria Francuska, fr. Henriette-Marie de France, ang. Henrietta Maria of France, księżniczka francuska, królowa Anglii, Szkocji i Irlandii w latach 1625-1649 jako żona Karola I Stuarta.
Izabela Valois, – księżniczka francuska, córka króla Karola VI Szalonego i Izabeli Bawarskiej. Królowa Anglii w latach 1396-1400.

Izabela zwana Izabelą Francuską lub Wilczycą z Francji królewna francuska i nawarryjska z dynastii Kapetyngów, królowa Anglii w latach 1308-1327 jako żona Edwarda II, córka Filipa IV Pięknego i Joanny I.

Izabela z Angoulême, fr. Isabelle d’Angoulême, ang. Isabella of Angoulême – hrabina Angoulême i królowa Anglii.

Joanna Grey, właśc. Jane Grey – królowa Anglii zwana „dziewięciodniową królową” lub „królową dziewięciu dni”.

Jane Seymour, Jane lub Joanna Seymour – królowa-małżonka Anglii i Irlandii jako trzecia żona króla Anglii Henryka VIII.

Joanna z Nawarry, ang. Joanna of Navarre – córka króla Nawarry – Karola II Złego i Joanny Francuskiej. Księżna Bretanii w latach 1386-1399 i królowa Anglii w latach 1403-1413.

Katarzyna Aragońska – królewna aragońska i kastylijska, księżna Walii w latach 1499–1509 i 1533–1536, królowa Anglii w latach 1509–1533 jako pierwsza żona Henryka VIII Tudora, regentka Anglii w roku 1513, matka Marii I.

Katarzyna Bragança, port. Catarina Henriqueta de Bragança – księżniczka portugalska z dynastii Bragança, królowa Anglii i Szkocji jako żona Karola II.

Katarzyna de Valois, fr. Catherine de Valois lub Catherine de France – królewna francuska z dynastii Walezjuszy, królowa Anglii w latach 1420–1422.

Katarzyna Howard – piąta żona króla Anglii Henryka VIII, królowa-małżonka Anglii i Irlandii.

Katarzyna Parr – królowa-małżonka Anglii i Irlandii, ostatnia, szósta żona króla Henryka VIII. Przeżyła go o niespełna dwadzieścia miesięcy. Ze wszystkich królowych angielskich miała najwięcej mężów, bo czterech. Cieszyła się przyjaźnią trojga dzieci Henryka i osobiście zaangażowała się w edukację Elżbiety i Edwarda. Miała wpływ na ustanowienie przez Henryka Trzeciego Aktu Sukcesji z 1543 roku, który przywrócił prawo sukcesji obu córkom króla – Marii i Elżbiecie. Kiedy Henryk był na wojnie we Francji, od lipca do sierpnia 1544 roku pełniła funkcję regentki i gdyby wtedy król zginął, byłaby regentką do czasu osiągnięcia przez Edwarda wieku sprawnego. W testamencie Henryk nie wyznaczył jej jednak żadnych funkcji państwowych. Z powodu jej sympatii do stronnictwa reformacji frakcja katolicka na dworze królewskim doprowadziła w 1546 roku do wydania nakazu aresztowania Katarzyny Parr, ale do niego nie doszło, gdyż małżonkowie pogodzili się. Jako pierwsza angielska królowa opublikowała pod własnym nazwiskiem książkę Modlitwy lub medytacje. Przejęła zadania wychowawcy Elżbiety po śmierci króla i opublikowała drugą książkę Lamentacje grzesznika. Pół roku po śmierci Henryka poślubiła czwartego i ostatniego męża – Tomasza Seymoura, pierwszego barona Seymoura z Sudeley. Było to krótkotrwałe małżeństwo, ponieważ Katarzyna zmarła we wrześniu 1548 roku, z powodu gorączki połogowej wynikłej po urodzeniu córki Marii Seymour.

Małgorzata Andegaweńska fr. Marguerite d’Anjou – księżniczka andegaweńska i lotaryńska, królowa Anglii w latach 1445-1461 oraz 1470-1471 jako żona Henryka VI, córka René I Andegaweńskiego i Izabeli Lotaryńskiej.

Małgorzata zwana The Pearl of France czyli Francuską Perłą, fr. Marguerite de France – córka króla Francji - Filipa III Śmiałego i jego drugiej żony - Marii Brabanckiej. Królowa Anglii jako druga żona króla Edwarda I.

Małgorzata francuska – starsza córka króla Ludwika VII Młodego i jego drugiej żony - Konstancji Kastylijskiej.

Maria I Tudor, zwana Krwawą Marią – królowa Anglii w latach 1553–1558, wcześniej księżniczka angielska, królowa Hiszpanii w latach 1556–1558, córka króla Anglii Henryka VIII Tudora i jego pierwszej żony, królowej Katarzyny Aragońskiej, wdowy po starszym bracie Henryka, Arturze Tudorze, córki Ferdynanda II Katolickiego, króla Aragonii, i Izabeli I Katolickiej, królowej Kastylii. Maria była starszą siostrą króla Edwarda VI i królowej Elżbiety I, ale każde z rodzeństwa miało inną matkę.
Maria II, królowa Anglii, Szkocji i Irlandii. Była najstarszą córką Jakuba II i jego pierwszej żony – lady Anny Hyde.

Maria Beatrycze z Modeny, także Maria Beatrycze d’Este, ang. Mary of Modena – królowa Anglii i królowa Szkocji jako żona Jakuba II Stuarta.

Matylda Flandryjska – córka Baldwina V, hrabiego Flandrii, i Adelajdy, córki króla Francji Roberta II. Ok. 1051 roku poślubiła księcia Normandii Wilhelma II, gdy ten podbił królestwo Anglii, została 11 maja 1068 roku koronowana na królową.

Matylda I lub Maud – hrabina Boulogne, żona Stefana z Blois, króla Anglii.
Matylda Szkocka – pierwsza żona Henryka I i królowa Anglii.

Sygryda Storråda, utożsamiana przez część historyków z Gunhildą (Gunhild), znaną w polskiej historiografii pod zrekonstruowanym imieniem Świętosława – królowa szwedzka, duńska, norweska i angielska, żona Swena Widłobrodego i Eryka Zwycięskiego oraz matka królów Haralda Svenssona i Kanuta Wielkiego. Według jednych źródeł córka szwedzkiego wodza Skagula Tostea, według innych córka księcia polskiego Mieszka I i siostra Bolesława Chrobrego. Jej tożsamość jest przedmiotem dyskusji historyków.