34 Brytyjscy ornitolodzy

Thomas Bewick – angielski ilustrator, drzeworytnik i ornitolog.

Andrew Bloxam – angielski duchowny i przyrodnik.

Edward Blyth – angielski zoolog i chemik, jeden z pionierów indyjskiej zoologii.

Mark Catesby był angielskim przyrodnikiem. W latach 1729-1747 opublikował swoje opus magnum: Natural History of Carolina, Florida and the Bahama Islands. Była to pierwsza próba opisania flory i fauny Ameryki Północnej. Praca zawierała 220 barwnych rycin przedstawiających okazy ptaków, gadów, płazów, ryb, owadów, ssaków oraz roślin z tego regionu.

Edgar Chance – brytyjski ornitolog i oolog. Szczególnie interesował się życiem kukułek. Swoje obserwacje opierał głównie na badaniach jaj tego gatunku, w 1922 roku ustanowił światowy rekord zbioru jaj podczas jednego sezonu lęgowego (25). W tym samym roku został autorem jednego z pierwszych filmów przyrodniczych „Tajemnice przyrody: sekret kukułek”. Był też autorem książek opisujących życie i zwyczaje tego gatunku: „Sekret kukułek” wydana w 1922 roku, oraz „Prawda o kukułkach” wydana w 1940 roku.

John Hurrell Crook, BSc, PhD, DSc, absolwent Oakmount School, Southampton and Sherborne, Dorset – etolog, który jako profesor na Wydziale Psychologii Uniwersytetu w Bristolu prowadził badania naukowe opisujące zachowania ptaków w latach 70.-80., by następnie w latach 90. zainteresować się socjo-psychologiczną antropologią mieszkańców Himalajów. Podczas swojej służby wojskowej w Hongkongu w czasie wojny koreańskiej zainteresował się buddyzmem. Był twórcą i pełnił funkcję nauczyciela w Western Chan Fellowship uzyskawszy w maju 1993 r. w Nowy Jorku pozwolenie nauczania w tradycji chińskiego buddyzmu chan z rąk Mistrza Chan Sheng Yena.

Charles Robert Darwin ([]), Karol Darwin – brytyjski przyrodnik i geolog, twórca teorii ewolucji, zgodnie z którą wszystkie gatunki pochodzą od wcześniejszych form, autor publikacji, w których przedstawił argumenty na poparcie swej tezy. Darwin uważał, że rozgałęziony schemat ewolucji wynika z procesu, który nazwał doborem naturalnym. Prawdziwość teorii ewolucji została zaakceptowana przez wielu naukowców przyrodników i dużą część społeczeństwa już za życia Darwina; jednak dopiero po pojawieniu się współczesnej syntezy ewolucji naukowcy powszechnie zgodzili się, że dobór naturalny jest podstawowym mechanizmem ewolucji, a sam proces ciągłych zmian, z których wyłaniają się nowe jakości, niezaprzeczalnym faktem. W swojej zmodyfikowanej formie odkrycia naukowe Darwina są teorią unifikującą nauki o życiu i wyjaśniającą różnorodność biologiczną.

Thomas Campbel Eyton – angielski naturalista, ornitolog, przyjaciel Karola Darwina, współzałożyciel Shrewsbury Museum i stowarzyszenia Shropshire and North Wales Natural History and Antiquarian Society, autor m.in. History of the Rarer British Birds i Herd Book of Hereford Cattle, członek Towarzystwa Linneuszowskiego i Towarzystwa Zoologicznego w Londynie.

George Robert Gray — brytyjski zoolog i autor. Kierownik sekcji ornitologicznej w Muzeum Brytyjskim przez 41 lat. Był młodszym bratem zoologa Johna Edwarda Graya i synem botanika Samuela Fredericka Graya.

John Gould – angielski ornitolog. Zapoczątkował specjalistyczne badania ptaków z grupy tzw. „zięb Darwina”, których zmienność dostarczyła późniejszym badaczom z XX wieku licznych dowodów ugruntowujących teorię ewolucji Darwina drogą doboru naturalnego, choć w książce Karola Darwina – O powstawaniu gatunków poświęcono tym ptakom niewiele uwagi.

John Edward Gray – brytyjski zoolog. Był starszym bratem George’a Roberta Graya.

John Hancock – brytyjski przyrodnik, naturalista, ornitolog, taksydermista i architekt krajobrazu. Jest uważany za ojca nowoczesnej taksydermii.

Brian Houghton Hodgson – brytyjski przyrodnik i etnolog, urzędnik państwowy.

Allan Octavian Hume - brytyjski urzędnik korpusu cywilnego, reformator polityczny, ornitolog, znany jako współzałożyciel indyjskiej partii politycznej Indyjski Kongres Narodowy (1885).

Tom Iredale – urodzony w Anglii ornitolog i malakolog. Był związany z Australią, gdzie spędził większość swojego życia.

Thomas Caverhill Jerdon − angielski lekarz, zoolog i botanik, jeden z pionierów indyjskiej ornitologii.

John Latham – brytyjski lekarz, ornitolog i przyrodnik.

William Elford Leach – angielski zoolog i biolog morski. Członek Royal Society.

Nigel Marven – brytyjski zoolog, ornitolog, aktor. W 2008 roku przebiegł London Maraton, aby wspomóc rezerwat charytatywny delfinów i wielorybów Whale and Dolphin Conservation Society.

Alfred Newton – angielski zoolog, profesor zoologii i anatomii porównawczej w University of Cambridge, członek Linnean Society, Zoological Society of London i Royal Society, który otrzymał Royal Medal (1900) za osiągnięcia w dziedzinie ornitologii i zoogeografii, autor wielu haseł o ptakach, zamieszczonych w Encyklopedia Britannica, inicjator prawnej ochrony ptaków i innych gatunków zagrożonych wyginięciem.

Edward Newton – brytyjski zoolog i polityk, bliski współpracownik Alfreda Newtona w dziedzinie ornitologii, współzałożyciel British Ornithologists' Union.

Frederick Polydore Nodder – brytyjski ilustrator dzieł florystycznych i faunistycznych.

Thomas Littleton Powys – brytyjski arystokrata i ornitolog, syn Thomasa Powysa, 3. baron Lilford i Mary Fox, córki 3. barona Holland.

Richard Bowdler Sharpe – angielski zoolog i ornitolog. Pracował jako kustosz sekcji ptasiej w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. W swojej karierze opublikował kilka monografii dotyczących konkretnych grup systematycznych ptaków oraz opracował wielotomowy katalog ptaków w zbiorach MHN w Londynie. Opisał nowe gatunki ptaków, a niektóre zostały nazwane na jego cześć, jak szponnik kenijski czy tymal maskowy.

Lionel Walter Rothschild, 2. baron Rothschild – brytyjski bankier, polityk i zoolog, członek arystokratycznej rodziny Rothschildów.

Philip Lutley Sclater – angielski prawnik i zoolog. W zoologii specjalizował się w ornitologii, wydzielił główne regiony zoogeograficzne. Należał do Royal Society, Królewskiego Towarzystwa Geograficznego, Zoological Society of London oraz Towarzystwa Linneuszowskiego w Londynie. Był sekretarzem Zoological Society of London przez 42 lata, od 1860 do 1902 r.

Sir Peter Markham Scott – brytyjski ornitolog, działacz na rzecz ochrony przyrody, malarz, oficer Royal Navy, prezenter telewizyjny, sportowiec. Jeden z założycieli WWF. Jedyny syn brytyjskiego badacza Antarktydy Roberta Falcona Scotta i rzeźbiarki Kathleen Scott.

William Swainson – angielski ornitolog, zoolog i artysta.

Robert Swinhoe – angielski biolog pracujący jako konsul na Formozie. Członek m.in. Royal Society (1876), Royal Geographical Society (1863) i Zoological Society of London (1862).

Nicholas Aylward Vigors – irlandzki zoolog i polityk.

Francis Willughby, właściwie Francis Willoughby – angielski ornitolog i ichtiolog. Jako pierwszy opisał zasady gry w piłkę nożną.

John Wolley – angielski przyrodnik i podróżnik, twórca kolekcji jaj ptasich, opisanej w A catalogue of eggs collected in Lapland chiefly in the years 1855, 1856, 1858 … oraz w czterotomowej pracy Ootheca Wolleyana, opracowanej po śmierci J. Wolleya przez jego przyjaciela Alfreda Newtona, badacz procesu wymierania ptaków i pionier w dziedzinie ochrony gatunków zagrożonych.

William Yarrell – brytyjski wydawca i księgarz, zoolog, członek Linnean Society i Entomological Society, wiceprzewodniczący i honorowy sekretarz Zoological Society of London, autor m.in. The history of British fishes oraz The history of British birds.

Alec Zino, właściwie Paul Alexander Zino – ornitolog brytyjski, działający na portugalskiej Maderze, biznesmen.