
Agrotechnika 1. – ogół zabiegów stosowanych przy uprawie roli i roślin w celu uzyskania obfitych plonów wysokiej jakości. Do zabiegów agrotechnicznych należą:uprawa roli, nawożenie, siew i sadzenie, nawadnianie, pielęgnowanie, ochrona roślin, zbiór i przechowywanie ziemiopłodów.

Bruzda – rowek pozostający po wyoraniu i odłożeniu skiby podczas orki, kolejny przejazd pługa zasypuje bruzdę, tworząc jednocześnie nową. Po ostatnim przejeździe pługa na zagonie pozostaje bruzda.

Calizna -zawartość pokładu jeszcze nienaruszona robotą górniczą niezaorana część pola malejącą wraz z orką

Deszczowanie - nawadnianie pól za pomocą sztucznego deszczu, wytwarzanego przez deszczownię.

Kultywatorowanie, drapaczowanie – zabieg uprawowy, wykonywany za pomocą kultywatora, którego celem jest spulchnienie roli poprzez jej wzruszenie do głębokości 5-20 cm i wymieszanie, bez odwracania jej warstw. Uprawkę tę można zastosować wiosną po orce przedzimowej lub do spulchnienia ściernisk, jeżeli nie stosuje się podorywki, np. w rolnictwie alternatywnym. Kultywatorowaniem można zwalczać chwasty rozłogowe, np. perz właściwy, używając kultywatora ze sprężystymi zębami, które wyciągają na powierzchnię roli rozłogi bez ich rozrywania, które po pewnym czasie giną.

Hydroponika, uprawa hydroponiczna, kultura wodna – bezglebowa uprawa roślin na pożywkach wodnych, umożliwiająca produkcję roślinną w sztucznych warunkach domowych jak i na skalę przemysłową, głównie w szklarniach i namiotach. Szczególnie przydatna do uprawy warzyw, kwiatów oraz ziół. W porównaniu z uprawą ziemną korzyści z uprawy hydroponicznej to:możliwość zakładania upraw na terenach nieprzydatnych pod uprawę ziemną, np. na terenach suchych brak ograniczeń w zakresie zmianowania roślin – można uprawiać po sobie dowolne rośliny, w tym również w monokulturze, ponieważ nie występuje zjawisko zmęczenia gleby wyższe plony, dzięki gęstszemu siewowi oraz szybszemu wzrostowi i rozwojowi roślin niższe skażenie produktów z uwagi na niestosowanie pestycydów oraz niepobieranie z gleby metali ciężkich możliwość przesunięcia kwitnienia i owocowania poza normalny sezon wyeliminowanie niektórych ciężkich prac ręcznych oszczędność wody

Inspekt, przyspiesznik – urządzenie, dzięki któremu możliwa jest uprawa roślin w ciągu zimy, wczesnej wiosny, czy późnej jesieni w strefach klimatu umiarkowanego.

Irygacja – jeden z systemów melioracji polegający na dostarczaniu wody do gleby w celu zapewnienia odpowiednich warunków wegetacji roślin uprawnych.

Keramzyt – lekkie kruszywo budowlane, wypalane z gliny ilastej w temperaturze ok. 1150 °C. Do produkcji używa się glin pęczniejących. Po wstępnym rozdrobnieniu i uplastycznieniu materiał kieruje się do pieców obrotowych. W procesie wypalania uzyskuje się materiał w kształcie okrągłych lub owalnych brył o zróżnicowanych frakcjach. Glina podczas spiekania znacznie powiększa swoją objętość. Każda z porowatych wewnątrz „kulek” pokryta jest twardą osłoną ceramiczną. Materiał po sortowaniu dostępny jest w następujących frakcjach:keramzyt frakcja – 0-4 mm gęstość – 425-575 kg/m³ keramzyt frakcja – 2–4 mm – 332–449 kg/m³ keramzyt frakcja – 4–8 mm – 280–380 kg/m³ keramzyt frakcja – 4–10 mm – 270–370 kg/m³ keramzyt frakcja – 8–20 mm – 230–310 kg/m³ keramzyt frakcja – 10–20 mm – 230–310 kg/m³

Kopczykowanie – sposób wegetatywnego rozmnażania drzew i krzewów owocowych oraz ozdobnych.

Mulcz – okrywa ochronna gleby, umieszczana na jej powierzchni głównie w celu zniwelowania niekorzystnych oddziaływań czynników siedliskowych. Jako mulczu używa się materii organicznej wyprodukowanej na polu: słomy, nieprzyoranych międzyplonów, skoszonej trawy lub niekwitnących chwastów.

Mulczowanie – pokrywanie powierzchni gleby między uprawianymi roślinami, w niektórych ujęciach wszelkimi materiałami ograniczającymi parowanie i wzrost chwastów, a według innych tylko materią organiczną, składającą się ze ściętych roślin uprawianych na zielony nawóz. Termin stosowany jest także do pozostawiania ściętych i rozdrabnionych roślin na łące lub trawniku.
Noria – urządzenie służące do podnoszenia wód dla nawadniania pól uprawnych.

Odkład – pęd rośliny przykrywany ziemią w celu wytworzenia korzeni, następnie odcinany od rośliny macierzystej. Odkład służy do wegetatywnego rozmnażania krzewów, roślin drzewiastych, wieloletnich roślin motylkowatych i innych.

Odkład powietrzny – odmiana techniki rozmnażania roślin przez odkład, polegająca na otoczeniu pędu rośliny matecznej substratem glebowym. W miejscu obłożenia pęd wytwarza korzenie, co umożliwia jego odcięcie i dalszy samodzielny wzrost. Technika odkładów powietrznych jest wykorzystywana w amatorskiej uprawie roślin.

Płodozmian – system zagospodarowania ziemi uprawnej, oparty na zaplanowanym z góry na wiele lat następstwie roślin po sobie, na wyznaczonym do tego celu obszarze podzielonym na pola, jednocześnie dostosowany do specyficznych warunków rolniczo-ekonomicznych gospodarstwa.

Podeszwa płużna – zagęszczona i zbita warstwa gleby znajdująca się pod dnem bruzdy, między warstwą orną a podorną (podskibiem).

Redlina, radlina - wałek ziemi ukształtowany sadzarką lub obsypnikiem, np. w uprawie ziemniaka.

Skiba – wąski pas roli podcięty lemieszem pracującego pługa, odwrócony i odłożony na bok w czasie orki. Pługi tradycyjne odkładają skiby tylko w jedną stronę - w prawo, natomiast pługi obracalne i wahadłowe - w prawo lub w lewo, dzięki czemu można wykonać orkę jednostronną.
System uprawy roli - sposób uprawy roli, oparty na odpowiednim doborze narzędzi i maszyn oraz kolejności ich stosowania w cyklu rocznym lub dłuższym, uwarunkowany czynnikami przyrodniczymi i agrotechnicznymi.
Ściółka, mulcz – warstwa okrywająca glebę, umieszczana na jej powierzchni w celu zniwelowania niekorzystnych oddziaływań czynników siedliskowych oraz jako naturalny sposób regulacji zachwaszczenia. Ściółka może być wytworzona na polu poprzez uprawę międzyplonu pozostawianego po przemarznięciu, rozdrobnieniu lub chemicznej desykacji. W warstwę powstałej materii organicznej sieje się lub sadzi rośliny. Możliwe jest też dostarczenie ściółki z zewnątrz z roślin skoszonych na innym polu. Pozyskana zielona masa rozrzucana jest w międzyrzędziach w kilka tygodni po siewie lub sadzeniu warzyw.

Uprawa konserwująca - sposób uprawy z wykorzystaniem mulczowania, mający na celu ochronę gleby przed degradacją oraz zachowanie jej produktywności. Najczęściej odnosi się to do roślin jarych wysiewanych w szerokie rzędy, np. buraka cukrowego, kukurydzy, które sieje się w przemarznięty międzyplon ścierniskowy. Siew, za pomocą specjalnych siewników, może następować w międzyplon (mulcz) płytko wymieszany z rolą lub bezpośrednio w przemarzniętą masę. Przy takiej technologii uprawy, wykorzystując warunki siedliska, plony roślin można utrzymać na poziomie zbliżonym do uprawy tradycyjnej.

Uprawa roślin – całokształt zabiegów stosowanych w produkcji roślinnej, obejmujących uprawę roli, nawożenie, siew i sadzenie roślin, pielęgnację, zbiór i przechowywanie plonów. Zabiegi te mają na celu otrzymanie jak najwyższych plonów.

Uprawa współrzędna – jedna z nowoczesnych metod gospodarowania w rolnictwie polegająca na uwzględnianiu zarówno wysokości plonu, jak i jego jakości oraz wpływu gospodarowania na środowisko przyrodnicze. W uprawie współrzędnej na jednym polu uprawiane są dwa lub więcej gatunki roślin w tym samym czasie. Pozwala to nie tylko uzyskać wyższy plon lecz w sprzyjających warunkach także ograniczyć występowanie chorób roślin. Uprawa współrzędna jest stosowana w wielu regionach świata od długiego czasu. W celu umożliwienia tej formy uprawy przy wykorzystaniu maszyn rolniczych wprowadzono uprawę współrzędną pasową. Pozwala to na rezygnację z monokultur, które sprzyjają masowemu rozwojowi agrofagów oraz prowadzą do wyczerpania składników pokarmowych i zwiększania liczebności niektórych gatunków chwastów. System upraw współrzędnych pozwala wykorzystać czynniki ekologiczne do ochrony gleby przed erozją, nadmiernym wysuszeniem, ograniczyć ilość szkodników oraz występowanie części chwastów.

Wazon wegetacyjny – wazon wykorzystywany w doświadczeniach wegetacyjnych. Nazwany od imienia niemieckiego naukowca Eilharda Alfreda Mitscherlicha, który wykorzystał wazony do badań nad określeniem zasobności gleby. Jego metoda badania zasobności gleby szybko się rozpowszechniła i dlatego wazony używane w badaniach wegetacyjnych często nazywa się wazonami Mitscherlicha.
Włóknina ogrodnicza to syntetyczna włóknina stosowana w ogrodnictwie, np. w celu ograniczenia wysychania gleby oraz rozwoju chwastów.

Zaprawianie nasion – zabieg, którego celem jest zniszczenie patogenów lub szkodników obecnych na powierzchni lub wewnątrz nasienia albo innej części rośliny przeznaczonej do siewu. Zaprawianie ma również chronić młode rośliny przed zakażeniem przez patogeny występujące w glebie.

Zraszacz - urządzenie służące do rozpylania cieczy